ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر تراکم کاشت بر برخی صفات زراعی ذرت در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی
چکیده به منظور بررسی تأثیر تراکم کاشت بر برخی ویژگیهای زراعی ذرت در کشت مخلوط با لوبیا چشم بلبلی آزمایشی در سال 1389 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی خوی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. کرت اصلی شامل تراکم کاشت در 3 سطح 55 ، 70 و 85 هزار بوته در هکتار برای ذرت و150 ، 200 و 250 هزار بوته در هکتار برای لوبیا چشم بلبلی و کرتهای فرعی شامل 5 نسبت کاشت ذرت- لوبیا چشم بلبلی بترتیب R1= کشت خالص ذرت، R2= 75 درصد ذرت + 25 درصد لوبیا چشم بلبلی، R3=50 درصد ذرت+50 درصد لوبیا چشم بلبلی، R4= 25 درصد ذرت + 75 درصد لوبیا چشم بلبلی و R5= کشت خالص لوبیا چشم بلبلی بودند. اثر تراکم بوته بر وزن صد دانه، عملکرد دانه در متر مربع و عملکرد بیولوژیک در متر مربع ذرت معنی دار شد. اثر نسبت های کاشت ذرت و لوبیا چشم بلبلی به جز تعداد بلال، عملکرد دانه و شاخص برداشت بر سایر صفات مورد بررسی ذرت معنی دار بود. همچنین اثر متقابل تراکم و نسبت کاشت فقط بر شاخص برداشت ذرت معنیدار شد. بیشترین عملکرد دانه (1034 گرم در متر مربع) و بیولوژیک (2293 گرم درمترمربع) ذرت در بالاترین تراکم (85 هزار بوته در هکتار) مشاهده شد. عملکرد بیولوژیک ذرت در واحد سطح در تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از کشت خالص بود، به طوری که بیشترین عملکرد بیولوژیک، نسبت برابری زمین (17/2) و مجموع ارزش نسبی)86/1) در تراکم 85 هزار بوته در هکتار و کشت مخلوط 50 درصد ذرت + 50 درصد لوبیا چشم بلبلی بدست آمد. براساس نتایج حاصل، تراکم 85 هزاربوته در هکتار در کشت مخلوط 50 درصد ذرت + 50 درصد لوبیا چشم بلبلی مناسبتر از سایر ترکیبات تیماری بوده است.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4717_092b73f22022d5fd0917a391b834a182.pdf
2016-05-04
1
18
تراکم
ذرت
کشت مخلوط
لوبیا چشم بلبلی
نسبت کاشت
رومینا
کاتبی
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد، زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی
LEAD_AUTHOR
جواد
خلیلی محله
2
عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی
AUTHOR
کامبیز
خوارزمی
3
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی خوی
AUTHOR
رضا
ولیلو
4
عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی
AUTHOR
علیرضا
پیرزاد
pirzadalireza@gmail.com
5
دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی زراعی، اکولوژیکی و اقتصادی کشت مخلوط گندم (Triticum aestivum L.) با نخود (Cicer arietnium L.) در شرایط دیم مراغه
بهمنظور ارزیابی کشت مخلوط نخود و گندم در شرایط دیم، پژوهشی در سال زراعی 1392 در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل کشت خالص گندم و نخود، کشت مخلوط جایگزینی نخود- گندم با نسبت 1:1، 2:1 و کشت مخلوط افزایشی 100 درصد نخود+ 100 درصد گندم و 100 درصد نخود+ 75 درصد گندم بود. کشت مخلوط بر اساس شاخصهای نسبت برابری زمین، ضریب ازدحام نسبی، غالبیت، نسبت رقابت، افت واقعی عملکرد، برتری مالی، سودمندی مخلوط و شاخص بهرهوری سیستم ارزیابی شد. نتایج نشان داد تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه نخود و تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، عملکرد دانه، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین دانه گندم تحت تأثیر الگوهای کاشت قرار گرفتند. بیشترین عملکرد دانه در هر دو گونه به کشت خالص تعلق داشت. در الگوهای مخلوط، بیشترین عملکرد دانه نخود و گندم بهترتیب در تیمارهای 2:1 و 1:1 مشاهده شد. در نسبتهای 1:1، 2:1 و 100:75 نخود غالبیت بیشتری نسبت به گندم داشت که این بیانگر توانایی رقابت بالاتر نخود در این تیمارهاست. مقادیر افت واقعی عملکرد در کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی به ترتیب مثبت و منفی بود، که بیانگر ثبات بیشتر عملکرد در کشت مخلوط جایگزینی نسبت به افزایشی است. بالاترین میزان شاخص نسبت برابری زمین، برتری مالی، سودمندی مخلوط و بهرهوری سیستم در کشتهای 1:1 و 2:1 ثبت شد، که سودمندی این تیمارها را از لحاظ زراعی و اقتصادی نشان میدهد. براساس یافتههای این پژوهش، کشت مخلوط افزایشی نخود با گندم جهت تولید دانه در شرایط دیم مراغه فاقد سودمندی است.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4718_7ec0104139d0ea6e574b072cce7ac8d2.pdf
2015-05-05
19
37
افت واقعی عملکرد
شاخص برتری مالی
درصد پروتئین
عملکرد دانه
کشت مخلوط جایگزینی
عبدالله
جوانمرد
javansohaib@gmail.com
1
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
LEAD_AUTHOR
امیر
رستمی
rostamiamir36@yahoo.com
2
اگرواکولوژی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
AUTHOR
مجتبی
نورآئین
3
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
AUTHOR
غلامحسین
قره خانی
ghgharakhany@yahoo.com
4
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
کشت مخلوط بزرک (Linum usitatissimum L.) و لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط محلول پاشی با نانو کلات آهن و روی
بهمنظور ارزیابی سودمندی کشت مخلوط بزرک (Linum usitatissimum L.) و لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.)در شرایط محلولپاشی با نانو کلات آهن و روی، آزمایشی در سال زراعی 1393-1392 در مزرعهای واقع در استان آذربایجان غربی- شهرستان نقده بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار سطح کود بصورت عدم کاربرد کود (شاهد)، نانو کلات آهن، نانو کلات روی و تلفیق نانو کلات آهن + روی و شش الگوی کشت شامل کشت مخلوط یک ردیف لوبیا چیتی+ یک ردیف بزرک، کشت مخلوط دو ردیف لوبیا چیتی+ یک ردیف بزرک، کشت مخلوط یک ردیف لوبیا چیتی+ دو ردیف بزرک، دو ردیف لوبیا چیتی+ دو ردیف بزرک و کشت خالص دو گیاه بود. نتایج نشان داد که الگوی کشت مخلوط بر تمامی صفات مورد بررسی اثر معنیدار داشت (01/0p≤). نتایج در مورد گیاه لوبیا چیتی نشان داد که بیشترین عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی لوبیا چیتی از تیمار کشت خالص بهدست آمد، اما بالاترین میزان پروتئین دانه لوبیا چیتی در کشت مخلوط ردیفی مشاهده شد. نتایج در مورد گیاه بزرک نشان داد که بالاترین عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه و میزان پروتئین دانه از کشت خالص حاصل شد، اما درصد روغن در تمام تیمارهای مخلوط بیشتر از کشت خالص بود. محلولپاشی با نانو کلات آهن و روی نیز بر عملکرد کمی و کیفی لوبیا چیتی و بزرک اثر معنیداری را نشان داد (01/0p≤). محلولپاشی با این کودها سبب بهبود عملکرد کمی و کیفی هر دو گونه نسبت به تیمار شاهد گردید و در این میان تیمارهای ترکیبی نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. بالاترین میزان نسبت برابری زمین (89/1LER= ) از الگوی کشت مخلوط دو ردیف لوبیا چیتی+ دو ردیف بزرک با تیمار مصرف نانو کلات آهن بهدست آمد که نشان دهنده 89 درصد افزایش سودمندی زراعی نسبت به کشت خالص دو گونه است.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4719_89417bcc56425cfd937f6960472d3c40.pdf
2016-05-04
39
56
پروتئین
روغن
عملکرد دانه
عناصر ریز مغذی
نسبت برابری زمین
اسماعیل
رضائی چیانه
e.rezaeichiyaneh@urmia.ac.ir
1
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
LEAD_AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
مطالعه خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی موثر در توان رقابت گندم در برابر علفهای هرز
ارقام یک گونه گیاه زراعی از نظر قدرت رقابت با علفهای هرز تفاوت دارند که ناشی از تفاوتهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی آنها میباشد. این آزمایش بهمنظور مطالعه صفات مورفوفیزیولوژیکی 18 ژنوتیپ گندم در رقابت با علفهای هرز در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه دانشکده کشاورزی مغان دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارهای آزمایشی 18 ژنوتیپ گندم بودند که در شرایط حضور و عدم حضور علفهای هرز رشد میکردند. آزمایش بهصورت اسپیلیت پلات نواری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که در بیشتر ژنوتیپهای گندم رقابت علفهای هرز ارتفاع آنها را تا 27 درصد کاهش داد. در مرحله ساقهدهی گندم و در شرایط رقابت و عدم رقابت علفهای هرز، ژنوتیپهای الوند و S-82-10 بیشترین ارتفاع و ژنوتیپهای کاسکوژن و C-85-8 کمترین ارتفاع را داشتند. نتایج نشان داد که رقابت علفهای هرز سطح برگ اکثر ژنوتیپهای گندم را 5 تا 47 درصد کاهش داد. بیشترین کاهش سطح برگ در ژنوتیپ سرداری مشاهده شد، در حالی که ژنوتیپهای گاسپارد و طوس توانستند در شرایط رقابت بیش از 95 درصد از سطح برگ خود را در شرایط رقابت علفهای هرز حفظ کنند. شاخص LAR و SLA در ژنوتیپهای طوس، N-80-19 و MV-17 در شرایط رقابت علفهای هرز بیش از دو برابر بیشتر بود. عملکرد ژنوتیپهای گندم در شرایط حضور و عدم حضور علفهای هرز متفاوت بود. در 7 ژنوتیپ N-80-19، آذر 2، طوس، امید، MV17, S-82-10, C-85-9 افت عملکرد ناشی از حضور علفهای هرز بیش از 25 درصد بود. نتایج این آزمایش میتواند در اصلاح ارقام جدید گندم برای توسعه کشاورزی پایدار و کنترل غیرشیمیایی علفهای هرز مورد استفاده باشد.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4721_99b0634f6353e51e72360b965f73a875.pdf
2016-05-04
57
66
اصلاح گیاهان زراعی
توانایی رقابت
کشاورزی پایدار
مدیریت علف هرز
حمیدرضا
محمد دوست چمن آباد
1
دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
LEAD_AUTHOR
مهپاره
بخشی
mbakhshi@yahoo.com
2
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد علفهای هرز، دانشگاه محقق اردبیلی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
عملکرد دانه، روغن و کارایی استفاده از نیتروژن در ارقام مختلف کنجد Sesamum indicum L.)) تحت تاثیرکود نیتروژن و رقابت علف های هرز
جهت بررسی اثرات کود نیتروژن بر محتویات روغن و پروتئین و کارایی مصرف نیتروژن ارقام کنجد تحت رقابت علف های هرز،آزمایشی به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در شهرستان امیدیه در تابستان 1392 انجام شد. فاکتور اصلی سطوح مصرف نیتروژن شامل عدم کاربرد و کاربرد 50 و 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و فاکتور فرعی در ترکیب فاکتوریل شامل ارقام کنجد (توده محلی بهبهان ، رقم یلووایت، لاینهایtn -238 و tn-240 ) و رقابت علف های هرز (عاری و آلوده به علفهرز ) بود. نتایج نشان داد که اثر نیتروژن و رقابت علف های هرز بر عملکرد دانه ارقام مختلف کنجد معنی دار شد. بیشترین عملکرد دانه (220 گرم در متر مربع) با کاربرد 100 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار و شرایط بدون رقابت علفهایهرز از رقم محلی بهبهان بهدست آمد. کمترین عملکرد دانه(61 گرم در متر مربع) از تیمار عدم مصرف کود و شرایط رقابت علف های هرز در لاینهای tn -238 و240-tn بدست آمد. بیشترین درصد روغن کنجد (44٪) از تیمار عدم مصرف کود نیتروژن و رقم 238-tn و کمترین میزان این صفت از تیمار کودی 100 کیلوگرم نیتروژن و رقم یلووایت(35٪) بدست آمد. بیشترین عملکرد روغن کنجد (83 کیلوگرم در متر مربع) نیز مربوط به رقم محلی بهبهان در شرایط عدم رقابت علفهای هرز و کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بود. افزایش مصرف کود نیتروژن موجب کاهش کارایی استفاده از نیتروژن گردید و بیشترین کارایی استفاده از نیتروژن از تیمار عدم مصرف کود و رقم محلی بهبهان بدست آمد.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4722_dccf1e89e07fec65ea0497a7323ae377.pdf
2016-05-04
67
81
پروتئین
رقابت
روغن
کنجد
نیتروژن
ثریا
حقانیان
sorrayahaghanian@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه یاسوج
AUTHOR
علیرضا
یدوی
yadavu53@yahoo.com
2
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
LEAD_AUTHOR
حمیدرضا
بلوچی
baluochi@yu.ac.ir
3
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
AUTHOR
علی
مرادی
a_moradia@yahoo.com
4
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه یاسوج
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
کاربرد تلفیقی مالچ زنده و بستر کهنه در مدیریت علفهای هرز ذرت (Zea mays L.)
کاربرد مالچ زنده و زمان تهیه بستر کشت از روشهای پیشنهادی برای مهار علفهای هرز مزارع است. در همین راستا آزمایشی جهت ارزیابی کاربرد تلفیقی مالچ زنده و بستر کهنه در کنترل علفهای هرز ذرت بهصورت اسپیلیت بلوک در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 15 تیمار و در چهار تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. فاکتور اصلی شامل زمان تهیه بستر کهنه در سه سطح (ششم فروردین، سوم اردیبهشت و 24 اردیبهشت) و فاکتور فرعی گیاهان پوششی شامل ماشک گلخوشهای، خلر و شبدر برسیم بود که در فاصله بین دو ردیف در تراکم توصیه شده کشت شد. همچنین دو تیمار شاهد شامل کنترل علفهای هرز در طول فصل (بدون مالچ زنده) و تداخل علفهرز در کل دوره رشد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار زمان تهیه بستر کهنه بر وزن صد دانه، زیست توده و عملکرد دانه ذرت اثر معنیداری داشت، ولی این عامل تاثیر معنیداری بر ارتفاع بوته، قطر بلال، تعداد ردیف دانه در بلال و زیست توده علفهای هرز نداشت. بیشترین عملکرد دانه ذرت در تیمار خاکورزی در ششم فروردین به مقدار 7/8 تن در هکتار بهدست آمد. استفاده از مالچ زنده اثر معنیداری بر رشد ذرت و علفهای هرز داشت. کمترین وزن خشک علفهای هرز در حضور گیاه پوششی شبدر برسیم بهدست آمد. اثر متقابل بستر کهنه و مالچ زنده بر روی هیچ کدام از صفات معنیدار نبود. این نتایج حاکی از آن است که استفاده از مالچ زنده و بستر کهنه به تنهایی یا در تلفیق با هم نمیتوانند کنترل قابل قبول علفهای هرز را در ذرت فراهم سازند، بنابراین این روشها باید در تلفیق با سایر روشها استفاده شوند.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4723_e0062102e04043f2f9bc5c47980627db.pdf
2016-05-04
83
97
خاکورزی
ماشک گلخوشهای
خلر
شبدر برسیم
میثم
طلوعی
meisam.toloee@yahoo.com
1
دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه زنجان
AUTHOR
علیرضا
یوسفی
yousefi.alireza@znu.ac.ir
2
عضو هیات علمی، دانشگاه زنجان
LEAD_AUTHOR
مجید
پوریوسف
mpmajid@gmail.com
3
عضو هیات علمی دانشگاه زنجان
AUTHOR
جلال
صبا
saba@znu.ac.ir
4
عضو هیات علمی دانشگاه زنجان
AUTHOR
صدیقه
لطیفی
latify@znu.ac.ir
5
دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه زنجان
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر مایهکوبی برخی جدایههای سودوموناس بر رشد و جذب عناصر غذایی گوجه فرنگی در شرایط مزرعه
شناسایی باکتریهای محرک رشد گیاه و بکارگیری آنها یکی از گامهای اساسی در کشاورزی پایدار است. بر این اساس در این آزمایش برخی از جدایههای متعلق به جنس سودوموناس که به تازگی جداسازی و شناسایی شدهاند برای اولین بار در شرایط مزرعه در کشت گیاه گوجهفرنگی مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار به اجرا درآمد. در این آزمایش نشاءهای گوجه فرنگی رقم super chief در کشت خزانه با تیمار تلفیقی جدایههای Pseudomonas sp. شامل (S10-3+S19-1، S14-3+S19-1 و S21-1+S19-1) تلقیح شدند، علاوه بر آن تیمار شاهد بدون تلقیح باکتری و تیمار کود کامل (براساس نتایج آزمون خاک) به منظور انجام مقایسه لحاظ شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر باکتریهای فوق بر شاخصهایی مثل عملکرد، اندازه میوه، محتوای ویتامین ث، لیکوپن، درصد نیتروژن، فسفر و پتاسیم موجود در بخش هوایی و سطح برگ معنیدار است و بالاترین عملکرد در تیمارS14-3+S19-1 (g.m-29/4830) و بالاترین میزان ویتامین ث، لیکوپن، نیتروژن، فسفر، پتاسیم و سطح برگ در تیمار S21-1+S19-1 به ترتیب با مقادیر mg.100g-1 Fwt 02/7، mg.kg-101/ 46، mg.g-109/30، mg.g-1 3/7، mg.g-1 6/15 و cm26/60 بدست آمد. این در حالی بود که سایر ویژگیهای اندازهگیری شده در این آزمایش شامل تعداد میوه کل و اسیدیته، مواد جامد محلول (TSS)،pH وEC میوه، سفتی گوشت، سفتی پوست، قطر ساقه، تعداد گره، ارتفاع ساقه، تعداد ساقه جانبی و کلروفیل متاثر از تیمارهای مورد استفاده نبود. باتوجه به نتایج فوق میتوان به مؤثر بودن باکتریهای مورد استفاده در این آزمایش به عنوان کود زیستی در بهبود عملکرد و جذب بهتر عناصر و افزایش سطح برگ و کیفیت میوه گوجه فرنگی اشاره کرد.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4724_6c86bbbb95255f364f7594891aba99cf.pdf
2016-05-04
99
117
باکتریهای محرک رشد
سودوموناس
پتاسیم
فسفر
عملکرد گوجه فرنگی
پیمان
شیخ علیپور
peyman.sh.alipour@gmail.com
1
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
LEAD_AUTHOR
صاحبعلی
بلندنظر
bolandnazar@tabrizu.ac.ir
2
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
محمدرضا
ساریخانی
rsarikhani@yahoo.com
3
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
فرامرز
ایرانی
turkyilmaz2013@gmail.com
4
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی برخی صفات زراعی ذرت (Zea mays L.) متاثر از شکلهای آهن در خاکهای استان آذربایجان شرقی
آهن یکی از مهمترین عناصر کم مصرف برای گیاهان است و قابلیت دسترسی آن در خاکهای آهکی کم میباشد. قابلیت دسترسی آهن برای گیاه به توزیع نسبی شکلهای مختلف شیمیایی آن در خاک بستگی دارد که البته تابعی از ویژگیهای خاک است. در این پژوهش گلخانهای به منظور جزءبندی آهن کل به شکلهای مختلف آهن به روش عصارهگیری دنبالهای از 21 نمونه خاک با ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی متنوع، استفاده شد. بر طبق نتایج حاصله غلظت شکلهای مختلف آهن بهترتیب آهن باقیمانده (Fe-Res) > آهن پیوسته به اکسیدهای آهن بلوری (Fe-CFeOX) > آهن پیوسته به اکسیدهای آهن بی شکل (Fe-AFeOX) > آهن پیوسته به اکسیدهای منگنز (Fe-MnOX) > آهن پیوسته به مواد آلی (Fe-OM) > آهن تبادلی (Fe-Ex) ≥ آهن کربناتی (Fe-Car) بود. شکلهای Fe-Ex، Fe-OM، Fe-CFeOX، Fe-AFeOX، Fe-Res و آهن قابل جذب (Fe-DTPA) رابطه معنی داری با ماده خشک بخش هوایی و ریشه ذرت، آهن فعال، شاخص کلروفیل و جذب آهن توسط بخش هوایی ذرت داشتند. مطالعات همبستگی نشان داد که شکل تبادلی آهن، پیوسته به اکسیدهای آهن بیشکل و آهن باقیمانده رابطه معنی داری با تمام صفات زراعی اندازهگیری شده در بخش هوایی ذرت داشتند که این امر نشان میدهد احتمالاً این شکلها منبع آهن قابل جذب ذرت در خاکهای مورد مطالعه در شرایط گلخانهای بودند.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4725_e0d481b216f55a687575ae95bee58cf6.pdf
2016-05-04
119
130
جذب آهن
ذرت
شکلهای شیمیایی
عصاره گیری دنباله ای
غلظت
ندا
پاشاپور
nedamail@yahoo.com
1
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
AUTHOR
عادل
ریحانی تبار
areyhani@tabrizu.ac.ir
2
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
LEAD_AUTHOR
شاهین
اوستان
sarikhanireza@gmail.com
3
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز.
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
عملکرد و کیفیت دو رقم سورگوم علوفهای متاثر از کود دامی و نیتروژنی
جهت بررسی اثرات کود نیتروژن، کود دامی و کود تلفیقی بر عملکرد دو رقم سورگوم علوفهای در شرایط آب و هوایی شهرستان رشت، آزمایشی با تیمارهای نیتروژن از منبع اوره در چهار سطح صفر، 46، 92 و 138 کیلوگرم در هکتار، کود دامی در سه سطح 5، 10 و 15 تن در هکتار و تلفیقی در سه سطح 23 کیلوگرم نیتروژن + 5/2 تن کود دامی، 46 کیلوگرم نیتروژن + 5 تن کود دامی و 69 کیلوگرم نیتروژن + 5/7 تن کود دامی در هکتار به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک بوته، عملکرد تر علوفه، درصد پروتئین خام، درصد ماده خشک قابل هضم و درصد خاکستر کل بودند. نتایج برهمکنش رقم و کود بر ارتفاع بوته، قطر ساقه، وزن خشک بوته، عملکرد تر علوفه و اثرات ساده تیمارها بر درصد پروتئین، درصد ماده خشک قابل هضم و درصد خاکستر کل در سطح یک درصد معنیدار شدند. نتایج نشان داد در کلیه صفات مورد بررسی بیشترین میانگین بدلیل بهبود شرایط در جذب مواد غذایی در رقم پگاه و تیمارهای کودی تلفیقی و سپس در تیمارهای شیمیایی مشاهده شد. بر این اساس رقم پگاه با تیمارهای تلفیقی 69 کیلوگرم نیتروژن + 5/7 تن دامی در مناطق مشابه پیشنهاد میشود.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4726_3c954c5f28c22295076d040f56240290.pdf
2016-05-04
131
143
پروتئین
سورگوم علوفهای
کود دامی
ماده خشک قابل هضم
نیتروژن
مجید
مجیدیان
ma_majidian@yahoo.com
1
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان
LEAD_AUTHOR
اسماعیل
خوش چهره زیبا
2
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه پیام نور واحد کرج
LEAD_AUTHOR
سیروس
منصوری فر
3
گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور واحد کرج
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر مدیریت گیاهان پوششی زمستانه بر عملکرد کمی و کیفی سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید
به منظور ارزیابی اثرات مدیریت کود و نحوه برگرداندن گیاهان پوششی بر عملکرد کمی و کیفی سورگوم علوفه ای رقم اسپیدفید، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در زمان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای زراعی 92-1391 و 93-1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان اجرا شد. نحوه برگرداندن گیاهان پوششی به خاک شامل خاکورزی محدود (دیسک) و عدم خاکورزی (علف کش گلیفوسیت+برش) به عنوان عامل اصلی و مدیریت کودی گیاهان پوششی شامل گیاهان پوششی (گندم، کلزا و نخود) بدون مصرف کود نیتروژنی، گیاهان پوششی با مصرف 25 تن در هکتار کود دامی (جایگزینی کود دامی با کود نیتروژنی)، گیاهان پوششی با 75 کیلوگرم کود اوره (تقسیط کود نیتروژنی بین گیاه پوششی و گیاه اصلی) و تیمار آیش (بدون گیاه پوششی) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج حاصل نشان داد که اثر مدیریت کود و نحوه برگرداندن گیاهان پوششی بر مجموع عملکرد علوفه سبز و خشک معنیدار بود. به استثنای درصد پروتئین، کلیه صفات کیفی علوفه نیز تحت تأثیر مدیریت کودی و برهمکنش مدیریت کود و نحوه برگرداندن گیاهان پوششی قرار گرفتند. کمترین عملکرد کمی و کیفی علوفه به تیمار عدم مصرف کود اوره در هر سه گیاه پوششی مربوط بود، اما استفاده از گیاهان پوششی همراه با مصرف کود دامی و یا تقسیط کود اوره توانست عملکرد کمی و کیفی علوفه سورگوم را علیرغم کاهش مصرف کود اوره به نصف مقدار مورد نیاز، حفظ کند.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4727_1bea5df673bc3c54a24083a8950fb820.pdf
2016-05-04
145
158
درصد پروتئین
درصد فیبر
سورگوم
قابلیت هضم ماده خشک
علوفه خشک
محدثه
شمس الدین
1
دانشجوی دکتری زراعت، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
LEAD_AUTHOR
احمد
قنبری
2
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
AUTHOR
محمود
رمرودی
3
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
محدودیت های تولید انگور از لحاظ عناصر اقلیمی و عوامل فیزیکی زمین با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل تحلیلی سلسله مراتبی (مطالعه موردی: استان آذربایجان شرقی)
با توجه به تاثیر عوامل گوناگون بر رشد و عملکرد انگور، فرایند سنجش تناسب اراضی برای کشت به منظور آمایش فضایی این محصول، مستلزم استفاده از اطلاعات جامع و متنوع مکانی و توصیفی است. فن آوری GIS امکان بهرهگیری از این نوع دادهها را فراهم ساخته و تحلیل فضایی اطلاعات را بر اساس مدلهای مناسب تسهیل نمودهاست. بنابراین در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن نیازهای اکولوژیک انگور از روشهای تصمیمگیری چند معیاره (MCDM)، مبتنی بر روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) استفاده شده و در محیط نرمافزاری ARC/GIS 9.3 مدلسازی و سپس تحلیل فضایی اطلاعات صورت گرفت. نهایت اینکه، اراضی مستعد استان آذربایجان شرقی جهت کشت و تولید انگور از لحاظ عناصر اقلیمی و عوامل فیزیکی زمین (دما، بارش، رطوبت نسبی، توپوگرافی و غیره) ارزیابی و پهنهبندی شد. نتیجهی تحقیق نشان میدهد که از نظر فضایی، 10 درصد استان در شرایط نسبی مناسب تا بسیار مناسب جهت تولید انگور نسبت به سایر مناطق استان آذربایجان شرقی قرار دارد که از لحاظ پهنههای فضایی شامل شهرستانهای میانه، ملکان، شبستر، جلفا، بناب و عجب شیر میباشد و مطلوبترین مناطق با توجه به لایهی نهایی ارائه شده است.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4728_1367d27a227666ece8a6560e84cddbd2.pdf
2016-05-04
159
172
استان آذربایجان شرقی
انگور
سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)
روشهای تصمیمگیری چند معیاره
مدل تحلیلی سلسله مراتبی (AHP)
هاشم
هادی
h.hadi@urmia.ac.ir
1
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
LEAD_AUTHOR
محمد
آزادی مبارکی
2
دانشجوی دکتری آب و هواشناسی شهری، دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
مریم
ثنایی قهی
3
دانشجوی دکتری آب و هواشناسی سینوپتیک، دانشگاه شهید بهشتی
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر غلظت پساب کارخانه تولید خمیرمایه و دفعات آبیاری بر برخی صفات مورفولوژیکی و عملکرد گندم در منطقه قراملک تبریز
به منظور ارزیابی تأثیر پساب شرکت ایرانمایه بر برخی صفات مورفولوژیکی و عملکرد گندم پژوهشی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول: دفعات آبیاری با پساب در سه سطح شامل I1= یکبار آبیاری با پساب با نسبتهای تعیین شده، I2= دوبار آبیاری با پساب با نسبتهای تعیین شده و I3= آبیاری با پساب با نسبتهای تعیین شده در کل دوره رشد و فاکتور دوم غلظتهای مختلف پساب در شش سطح شامل P0= آب شاهد، P15= ١٥ درصد پساب + ۸٥ درصد آب آبیاری، P30= ۳٠ درصد پساب +۷۰ درصد آب آبیاری، P45= ٤٥ درصد پساب + ٥٥ درصد آب آبیاری، P60= ٦۰ درصد پساب +۴۰ درصد آب آبیاری و P100= پساب خالص، بود. نتایج نشان داد که آبیاری با پساب در کل دوره رشد (سهبار) در مقایسه با یکبار آبیاری و دوبار آبیاری با پساب به ترتیب باعث افزایش ۲۸ و ٦/١٤ درصدی در عملکرد بیولوژیکی گردید. با عنایت به نتایج دادههای مزرعهای این پژوهش، استفاده از پساب کارخانه ایرانمایه (تولید کننده خمیرمایه) در یکبار، دوبار و سهبار آبیاری با نسبتهای تعیین شده پساب، اغلب اثر افزایشی روی برخی صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع بوته، طول پدانکل، طول سنبله و نهایتاً عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی داشت. با این حال به نظر میرسد برای موارد بیشتر از سهبار آبیاری و نیز اثرات آن روی خصوصیات خاک در دراز مدت نمیتوان اظهارنظری قطعی نمود و به مطالعات بیشتری نیاز است.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_4729_6f88cb5b1c61560668ff9bd082996c6c.pdf
2016-05-04
173
185
آبیاری
پساب
صفات مورفولوژیک
عملکرد
گندم
سهیلا
عبدلی
abdoli.soheila931@gmail.com
1
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
جلیل
شفق
shafag@gmail.com
2
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
LEAD_AUTHOR
سعید
زهتاب سلماسی
3
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
شاهین
اوستان
sarikhanireza@gmail.com
4
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
نسرین
هاشمی عمیدی
hashemi.a.z@gmail.com
5
فارغالتحصیل کارشناسی زراعت و اصلاح نباتات، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR
بهنام
قلیزاده
gholizadeh-behnam68@yahoo.com
6
دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
AUTHOR