دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
بررسی برخی ویژگی های زراعی ذرت (Zea mays L.)در کشت مخلوط با باقلا L.) Vicia faba)
1
16
FA
اسماعیل
رضائی چیانه
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
عادل
دباغ محمدی نسب
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
کاظم
قاسمی گلعذانی
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
سعید
اهریزاد
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
به منظوربررسی برخی ویژگیهای زراعی ذرت در کشت مخلوط با باقلا، آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز واقع در خلعتپوشان در سال 1386 اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و 15 تیمار پیاده شد. تیمارها شامل سه تراکم کشت خالص ذرت (شش، هفت و هشت بوته در مترمربع)، سه تراکم کشت خالص باقلا (30، 40 و 50 بوته در متر مربع) و 9 ترکیب تیماری برای دو گونه بودند. کشت مخلوط به روش افزایشی انجام شد. بر اساس نتایج بدست آمده، اثر تراکم ذرت بر طول بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، عملکرد دانه در متر مربع و عملکرد بیولوژیک در متر مربع معنیدار شد. اثر تراکم باقلا به جز تعداد ردیف دانه در بلال و وزن هزار دانه بر سایر صفات مورد بررسی در ذرت معنیدار به دست آمد. اثر متقابل نیز بر عملکرد دانه در متر مربع و عملکرد بیولوژیک درمتر مربع معنیدار بود. نتایج آزمایش نشان داد، با بالا رفتن تراکم ذرت در کشت خالص، عملکرد ذرت در واحد سطح افزایش یافت. عملکرد دانه و بیولوژیک ذرت در کشتهای خالص بالا تر از مخلوط بدست آمد. عملکرد دانه و بیولوژیک ذرت چندان تحت تاثیر تراکمهای مختلف ذرت با باقلا در کشت مخلوط قرار نگرفتند. بنابراین تیمار تراکمی شش بوته ذرت با 30 بوته باقلا به عنوان کشت مخلوط دارای مزیت تولید معرفی میگردد.
اجزای عملکرد,باقلا,ذرت,عملکرد,کشت مخلوط
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1262.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1262_14ae0b57f597ada94fae1d97c092bede.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
مقایسه پایداری عملیات کشاورزی در سبزیجات شهرستان جیرفت (مطالعه موردی پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی)
15
28
FA
محسن
عادلی ساردوئی
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
باب اله
حیاتی
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
e mail: b-hayati@tabrizu.ac.ir
شاپور
ظریفیان
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
سید داود
حسینی نسب
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
رسول
محمد رضایی
گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
بر اساس گزارش سازمانهای جهانی حدود یک سوم جمعیت امروزی جهان با فقر غذایی مواجه هستند. آمار موجود این واقعیت را روشن میسازد که سیستمهای مرسوم کشاورزی در دستیابی به تامین نیاز غذایی بشر ناکارآمد بودهاند. از این رو کشاورزی پایدار به عنوان کارآمدترین راه حل از سوی متخصصان مد نظر قرار گرفته است. به سبب نقش و اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد و اشتغال شهرستان جیرفت و جایگاه سبزیجات در سلامتی مصرف کنندگان، تحقیق حاضر با هدف مقایسه پایداری عملیات کشاورزی سه محصول پیاز، سیب زمینی و گوجه فرنگی در سال زراعی<br /> 88-1387 در شهرستان جیرفت صورت پذیرفته است. به این منظور تعداد 197 کشاورز به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبتی متناسب از بین جامعه آماری انتخاب گردید. نتایج تحقیق نشان داد که 3/52 درصد بهره برداران در گروه با عملیات کشاورزی ناپایدار و نسبتاً ناپایدار قرار دارند و تنها 31 و 7/16 درصد آنها به ترتیب در طبقه نسبتاً پایدار و پایدار قرار میگیرند. نتایج آزمون تجزیه واریانس چند متغیره نشان داد که به طور کلی مزارع سیبزمینی نسبت به مزارع پیاز و گوجهفرنگی در وضعیت نامناسب تری از نظر پایداری عملیات کشاورزی قرار دارند. نتایج همچنین نشان داد که علت پایداری عملیات کشاورزی در گوجه فرنگی کاران نسبت به پیاز و سیب زمینی کاران در مدیریت بهتر کنترل علفهایهرز، کشت و مدیریت خاک میباشد، و از سوی دیگر نیز برتری پایداری پیاز کاران نسبت به سیب زمینی کاران در مدیریت کنترل آفات و بیماریها میباشد.
پایداری عملیات کشاورزی,پیاز,تجزیه واریانس چند متغیره,جیرفت,سیب زمینی,گوجه فرنگی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1263.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1263_bbe85222d7121e52865e64579cb869bb.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
اثر روشهای مختلف خاکورزی بر خواص خاک رسی و عملکرد گندم در تناوب با نخود در شرایط دیم
29
41
FA
رضا
رحیمزاده
موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور
حسین
نوید
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
برای دستیابی به روش خاکورزی مناسب در تناوب گندم با نخود، پنج روش خاکورزی مختلف شامل <br /> 1- گاوآهن برگرداندار + غلطک (1T- روش مرسوم). 2- گاوآهن قلمی + غلطک (2T). 3- سیکلوتیلر (3T). 4- پنجه غازی+ غلطک (4T) 5- بی خاک ورزی (5T)، به مدت پنج سال در ایستگاه تحقیقات دیم مراغه در چهار تکرار به صورت طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی اجراء گردید. خواص فیزیکی و شیمیایی خاک به همراه عملکرد محصول گندم اندازهگیری شد. نتایج تجزیه آماری نشان داد که اثر روش خاکورزی بر روی جرم مخصوص ظاهری خاک معنیدار بوده و 1T با میانگین 23/1 گرم بر سانتیمتر مکعب بیشترین تاثیر در کاهش تراکم را داشته و با 4T و 3T در یک کلاس قرار گرفت. 5T با میانگین 34/1 گرم بر سانتیمتر مکعب بیشترین میزان جرم مخصوص را داشت. از میان خواص خاک، اختلاف بین تیمارها از نظر واکنش خاک معنیدار و 5T با میانگین 39/7 نسبت به سایر تیمارها کمترین مقدار را داشت. از نظر کربن آلی اختلاف بین تیمارها معنیدار نبود ولی نتایج، افزایش کربن آلی در 2T و 4T و 5T را نسبت به روش مرسوم نشان داد. اختلاف بین روشهای مختلف خاکورزی از نظر رطوبت در خاک معنیدار نشد. نتایج نشان داد، تیمارهایی که کمترین جرم مخصوص ظاهری خاک را داشتند نسبت به تیمارهای دیگر دارای رطوبت بیشتری بودند. از نظر عملکرد محصول اختلاف بین تیمارها معنیدار نشد. با توجه به نتایج بدست آمده و مزایای هر یک از روشهای مختلف خاکورزی میتوان روشهای کم خاکورزی 2T یا 4T را به جای روش مرسوم 1T پیشنهاد نمود.
تناوب,شرایط دیم,خاکورزی,خواص خاک,عملکرد,گندم
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1264.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1264_79e37c12919c63979aeed0ac5575673e.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
ارائه مدل انتخاب ناوگان ماشینی مزارع چندکشتی بر اساس برنامهریزی خطی عدد صحیح
43
55
FA
امیرعباس
بختیاری
گروه ماشین های کشاورزی دانشگاه تبریز
حسین
نوید
گروه ماشین های کشاورزی دانشگاه تبریز
جواد
حسین زاد
گروه ماشین های کشاورزی دانشگاه تبریز
هر بنگاه اقتصادی برای نیل به اهداف خود با توجه به ساختارش، نیازمند گونههای مختلفی از مدیریت است. در مزارع کشاورزی مدیریت سیستمهای مکانیزه یکی از زمینههای مؤثر در موفقیت کشاورز محسوب میشود. در این پژوهش مدلی برای انتخاب ناوگان ماشینهای کشاورزی به ویژه در مزارع چندکشتی مطرح شده است. مدل به کار گرفته شده یک مدل بهینهسازی خطی عدد صحیح با هدف کمینهسازی هزینهها میباشد که تحت برنامهLP-ILP (QSB) اجرا شد. دادههای خام از مجتمع کشاورزی احیایی واقع در شهرستان همدان تهیه و برای سه محصول گندم، جو و سیبزمینی آنالیزهای مربوطه انجام شد. در نهایت مجموعه بهینه ماشینهای مورد نیاز در مزرعه با توجه به محدودیتهای دورههای کاری محاسبه و پیشنهاد گردید. این مجموعه بهینه ضمن تأمین نیازهای ماشینی مزارع، هزینههای مربوط به ماشینها را کمینه کرد.
برنامهریزی خطی عدد صحیح,صفحه گسترده,ناوگان ماشینهای کشاورزی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1265.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1265_a75748d13d8fffbc83b019ca6381b9a5.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
اثر پارامترهای کاری بر بازده کوبنده به منظور کنترل افت کوبنده
57
67
FA
علی
میرزازاده
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
شمساله
عبدالهپور
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
محمد
مقدم
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
m.moghadam@ferdowsi.um.ac.ir
کارکرد کمباینهای غلات با سه عامل توان کوبش، افت محصول و مصرف سوخت سنجیده میشود. افت محصول مهمترین عامل از عوامل فوق میباشد که مجموع افت کمباین غلات در ایران به 20% و حتی بیشتر میرسد. یکی از راههای کاهش افت در کمباین غلات، تفکیک فرآیندها و ارائه مدل ریاضی متناسب برای تک تک آنها بر پایهی بررسی و اندازه گیری عوامل موثر در افتهاست . یکی از فرآیندهای مهم در عملیات برداشت غلات توسط کمباین، عبارت از کوبش مواد میباشد که تاثیر بیشتری بر عملکرد کمباین دارد. بازده کوبنده با افت کوبنده رابطه عکس دارد. حداکثر کوبش مواد سبب کاهش کزل تولیدی و در نتیجه کاهش افت کوبنده میشود. ارتفاع ساقه، شدت تغذیه، فاصله کوبنده و ضدکوبنده و سرعت دورانی کوبنده از عوامل کاری موثر در بازده کوبندهو افت کوبنده کمباین میباشند. دراین راستا، یک آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی و با سه تکرار با کمباین سهند s68 انجام گرفت. متغیرهای مستقل مد نظر در این آزمایشها عبارت بودند از: ارتفاع ساقه، نرخ تغذیه، نسبت لقی کوبنده و سرعت کوبنده. بازده کوبیده شدن مواد در کوبنده نیز به عنوان پارامتر وابسته در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر هر چهار فاکتور روی میزان کوبش و در نتیجه افت واحد کوبنده در سطح احتمال 01/0 معنیدار و اثرات متقابل فاکتورها غیر معنیدار میباشد. به طوری که میزان کوبش با کاهش ارتفاع برش، کاهش شدت تغذیه، کاهش فاصله کوبنده و ضدکوبنده و افزایش دور کوبنده افزایش یافت. با توجه به معنیدار بودن اثر این چهار عامل روی کوبش و برای بیان رابطه ریاضی متغیرهای مستقل (ارتفاع ساقه، نرخ تغذیه، نسبت لقی کوبنده و سرعت کوبنده) با متغیر وابسته (میزان کوبش) از رگرسیون چند متغیره استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه واریانس رگرسیون نشان داد که یک رابطه معنیداری در سطح احتمال 001/0 بین متغیرهای مستقل و وابسته وجود دارد. در نهایت مناسب ترین مدل برای میزان کوبش مواد (y<sub>1</sub>)به ترتیب زیر برآورد شد:
<em>y<sub>1</sub>=a<sub>0 </sub>e<sup> (a1x1+ a2x2+ a3x3+ a4x4)</sup></em>
که در آن x<sub>1</sub>، x<sub>2</sub>، x<sub>3</sub> و x<sub>4</sub> به ترتیب ارتفاع ساقه، شدت تغذیه محصول، لقی کوبنده و سرعت کوبنده و a<sub>0</sub>، a<sub>1</sub>، a<sub>2</sub>، a<sub>3</sub> و a<sub>4</sub> ضرایب ثابت می باشند.
ارتفاع ساقه,سرعت کوبنده,شدت تغذیه,فاصله کوبنده و ضدکوبنده,کوبشف کمباین,مدلسازی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1266.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1266_e2e80707b15ec4d74c19a4bdd1999d5f.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
تاثیر کود بیولوژیک نیتروژن دار (آزتوباکتر) و تراکم بوته بر عملکرد و میزان اسانس آنیسون
69
88
FA
مطلب
حسینپور
دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
علیرضا
پیرزاد
0000-0001-6122-8728
دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه
alirezapirzad@yahoo.com
حسن
حبیبی
دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
habibih2011@gmail.com
محمد حسین
فتوکیان
دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد
fotokian@yahoo.com
تاثیر کود بیولوژیک نیتروژن دار (آزتوباکتر) و تراکم بوته بر صفات کمی و کیفی آنیسون در آزمایش مزرعهای به صورت فاکتوریل با دو فاکتور آزتوباکتر (صفر، سه، شش لیتر در هکتار) و تراکم بوته (50، 25 و 5/12 بوته در مترمربع) بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر نیتروژن بیولوژیک و تراکم بوته روی ارتفاع بوته، تعداد برگ، طول دم گل، تعداد چترک بارور در هر چتر، عملکرد زیست توده، عملکرد دانه، عملکرد اسانس، شاخص برداشت دانه و اسانس معنیدار شد. مقایسه میانگینها نشان داد که تراکم 50 بوته در مترمربع بالاترین ارتفاع بوته و طول دمگل را داشتند. مصرف شش لیتر آزتوباکتر در هکتار با50 بوته در مترمربع بالاترین مقدار عملکرد زیست توده (6319 کیلوگرم در هکتار) و با 25 بوته در مترمربع بیشترین عملکرد دانه (1017کیلوگرم در هکتار) را تولید کرد. بیشترین عملکرد اسانس با کاربرد سه لیتر در هکتار آزتوباکتر و تراکم 25 بوته در مترمربع (130 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. گیاهان بدون دریافت نیتروژن در تراکم 5/12 بوته در مترمربع کمترین عملکرد زیست توده، دانه و اسانس را داشتند. این روند تغییرات عملکرد منجر به بیشترین شاخص برداشت دانه و شاخص برداشت اسانس به ترتیب در سطوح شش و سه لیتر آزتوباکتر در هکتار شد که نشاندهنده افزایش تولید اسانس در مقادیر نسبتا پایین نیتروژن است.
آزتوباکتر,آنیسون,تراکم بوته,شاخص برداشت اسانس,شاخص برداشت دانه
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1267.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1267_d7ec8703e3ce9a6efcd810b1a43be4e6.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
عکسالعمل عملکرد کمی و کیفی کلزا به سیستمهای مختلف کوددهی در تناوب زراعی
87
103
FA
خسرو
محمدی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
khosromohammadi60@yahoo.com
امیر
قلاوند
دانشگاه تربیت مدرس
مجید
آقا علیخانی
دانشگاه تربیت مدرس
اسعد
رخزادی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
بابک
پاساری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
سید علی
محمد مدرس ثانوی
دانشگاه تربیت مدرس
مختار
اسکندری
دانشگاه تربیت مدرس
محسن
جواهری
دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج
غلامرضا
حیدری
دانشگاه کردستان
rezah_1351@yahoo.com
یوسف
سهرابی
دانشگاه کردستان
yousef.sohrab@yahoo.com
به منظور بررسی تأثیر روشهای افزایش حاصلخیزی خاک بر عملکرد و کیفیت دانه کلزا (<em>Brassica napu</em>s L.)رقم طلایه در تناوب زراعی، یک آزمایش مزرعهای طی سه سال زراعی 87-86، 88-87 و 89-88 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گریزه سنندج انجام گردید. آزمایش به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. سه تناوب مختلف زراعی شامل نخود- آفتابگردان - گندم - کلزا (R1)، کود سبز - نخود - کود سبز - گندم - کود سبز - کلزا (R2) و کلزا-کلزا-کلزا (R3) به عنوان عامل اصلی در نظر گرفته شدند. شش روش تامین کود پایه شامل کود دامی (N1)، کمپوست (N2)، کود شیمیایی (N3)، کمپوست+ کود دامی (N4)، کمپوست+ کود دامی+ کود شیمیایی (N5) و تیمار شاهد (N6) به عنوان سطوح عامل فرعی تعیین شدند و چهار ترکیب کودهای زیستی شامل: باکتریهای <em>باسیلوس لنتوس</em> و <em>سودوموناس پوتیدا</em> (B1)، قارچ <em>تریکودرما هارزیانوم</em> (B2)، باکتریهای <em>باسیلوس</em> و <em>سودوموناس </em>+ قارچ<em> تریکودرما</em> (B3) و تیمار شاهد (بدون قارچ و باکتری) (B4) به عنوان سطوح عامل فرعی - فرعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که اثر تناوب زراعی، منابع مختلف کود پایه و زیستی و اثر متقابل آنها بر عملکرد دانه معنیدار است. در تناوب R2 بیشترین عملکرد دانه کلزا تولید گردید. کاربرد توام کودهای آلی و شیمیایی همراه با کودهای زیستی (N5B3) نیز عملکرد دانه را افزایش داد. کلروفیل برگ به طور معنیداری تحت تأثیر تناوب، روشهای مختلف کود دهی و اثر متقابل آنها قرار گرفت. بیشترین میزان نیتروژن دانه (9/38 میلیگرم در گرم) و کمترین نسبت (N/S) در تیمار N5 به دست آمد. کودهای پایه تأثیر معنیداری بر درصد روغن و عملکرد روغن دانه داشتند.
تناوب,روغن,کلزا,کود آلی,کود زیستی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1268.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1268_526324c932390827c500cf96b34b33b8.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
تاثیر مقادیر مختلف آب بر عملکرد، کارآیی مصرف آب و تعیین تابع تولید پنبه در استان مازندران
103
111
FA
داود
اکبری نودهی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
به منظور بررسی تاثیر کمآبیاری بر عملکرد پنبه، تعیین تابع تولید و کارآیی مصرف آب، آزمایشی بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی، در چهار تکرار بر روی پنبه رقم ساحل و به مدت دو سال در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بایعکلا مازندران به اجرا در آمد. تیمارهای آبیاری بر اساس صفر، 25، 50، 75، 100 و 125 درصد نیاز آبی، عملکرد پنبه را به طور معنیداری (01/0 P<) تحت تاثیر قرار دادند. تیمار I<sub>0</sub> (صفر درصد نیاز آبی) و I<sub>3</sub> (75 درصد نیاز آبی) به ترتیب با 1679 و 3099 کیلوگرم در هکتار، کمترین و بیشترین عملکرد در هکتار را داشتند، اما کارآیی مصرف آب در تیمار I<sub>0</sub> و کارآیی مصرف آب آبیاری در تیمار I<sub>1</sub> دارای بیشترین مقدار بودند. در تیمار I<sub>3</sub> با 25 درصد کاهش آب مصرفی، کاهش عملکرد مشاهده نگردید، در حالی که در تیمار I<sub>2</sub> با کاهش 50 درصد میزان آب مصرفی (نسبت به نیاز کامل آبیاری، تیمارI<sub>4</sub>)، عملکرد بطور معنیدار به میزان 15 درصد کاهش یافت. در نتیجه بر اساس نتایج این آزمایش، در زراعت پنبه به آبیاری کامل نیاز نبوده و 75 درصد نیاز آبی کفایت میکند.
استان مازندران,پنبه,تابع تولید پنبه,کمآبیاری,کارآیی مصرف آب
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1269.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1269_996c4a148b8bfea440214e0db37c7db3.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
بررسی تاثیر محتوای رطوبت دانه بر برخی خواص فیزیکی دو رقم شلتوک برنج
115
123
FA
عزتاله
عسکری اصلیارده
دانشگاه محقق اردبیلی
صدیقه
شکربیگی
دانشگاه محقق اردبیلی
سمانه
شجاعی
دانشگاه محقق اردبیلی
تعیین خواص فیزیکی محصولات کشاورزی به منظور طراحی بهینه ماشین های فرآوری، کاشت و برداشت از اهمیت زیادی برخوردار است. برخی از خواص فیزیکی دانهها بر کاهش تلفات و حفظ کیفیت آنها طی عملیات برداشت اثر میگذارند. دراین تحقیق تاثیر محتوای رطوبت دانه بر برخی ازخواص فیزیکی دو رقم شلتوک (سپیدرود و بینام) مورد بررسی قرار گرفت. این خواص شامل طول، عرض، ضخامت، قطرهندسی، قطرحسابی، ضریب کرویت، سطح و حجم دانهها، وزن هزاردانه، چگالی ظاهری، حجم واقعی، چگالی واقعی، در چهار سطح رطوبتی 10، 14، 18 و w.b.22 درصد بودند. نتایج نشان داد که با افزایش محتوای رطوبت محصول ابعاد اصلی، قطرهندسی، قطرحسابی، سطح و حجم دانهها، وزن هزاردانه، چگالی ظاهری و چگالی واقعی به طور معنیداری افزایش مییابد در حالی که حجم واقعی کاهش مییابد. اثر محتوای رطوبت دانه بر ضریب کرویت معنیدار نبوده است.
ابعاد اصلی,چگالی ظاهری,چگالی واقعی,خواص فیزیکی,شلتوک
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1270.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1270_cb4378898a7c8e6474f476c9d7848387.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
بررسی اثر روشهای مختلف خاکورزی بر روی عملکرد ماشک بهاره رقم مراغه در تناوب با غلات در شرایط دیم
125
133
FA
جلیل
اصغری میدانی
موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور
اسماعیل
کریمی
دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه
sm_ka80@yahoo.com
این آزمایش، برای تعیین روش مناسب خاکورزی و کاشت علوفه در اراضی دیم با 6 تیمار در 3 تکرار به مدت 4 سال زراعی براساس طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در تناوب گندم- علوفه در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: T1= شخم با پنجهغازی در پاییز + کاشت با خطیکار در بهار، T2= جمعآوری کاه و کلش در پاییز + کاشت مستقیم با خطیکار در بهار، T3= شخم با گاوآهن بدون صفحه برگردان در پاییز + استفاده از هرس بشقابی در بهار و کاشت با خطیکار در بهار، T4= شخم با گاوآهن قلمی در پاییز + استفاده از هرس بشقابی در بهار و کشت با خطیکار در بهار، T5= دستپاشی کود و بذر و استفاده از شخم با گاوآهن برگرداندار در بهار (شاهد)، T6= شخم با گاوآهن قلمی در پاییز + دستپاشی کود و بذر در بهار و مخلوط کردن با هرس بشقابی. نتایج نشان داد که اثر تیمارهای آزمایشی در سطح احتمال 1 درصد بر روی عملکرد علوفه تر و علوفه خشک معنیدار بوده و تیمار T4 با 5393 و 3190 کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین عملکرد محصول را به خود اختصاص داد و تیمار T5 دارای کمترین عملکرد (4643 و 2646 کیلوگرم بر هکتار) علوفه بود. عملکرد کاه و کلش نهایی و دانه تولیدی نیز در بین تیمارهای آزمایشی در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنیداری نشان داد و تیمار T4 به ترتیب با 3245 و 1121 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد را داشت و تیمار T5 با دارا بودن 2749 و 707 کیلوگرم در هکتار دارای کمترین عملکرد بود. اثر سال بر عملکرد علوفه تر، علوفه خشک، کاه و کلش و دانه تولیدی در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود و از نظر درصد رطوبت وزنی موجود در خاک در بین تیمارهای آزمایشی در سه عمق نمونه برداری در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنیدار مشاهده گردید. به طوریکه تیمار T4 در هر سه عمق نمونهبرداری نسبت به سایر تیمارها برتر بوده و به ترتیب دارای 90/24، 67/26 و 04/28 و تیمار T6 دارای 92/18، 18/19 و 87/20 درصد رطوبت وزنی بود.
اراضی دیم,خاک ورزی,علوفه بهاره,رطوبت خاک,عملکرد دانه و کاه
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1271.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1271_471d58420a48d146ba45c6dda7f510fa.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
اثر تنش شوری کلرید سدیم در بخشی از سیستم ریشه بر عملکرد، کمیت و کیفیت میوه توتفرنگی
135
144
FA
مهری
یوسفی
دانشگاه پیام نور واحد کلیبر
سید جلال
طباطبایی
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
email: tabatabaei@tabrizu.ac.ir
جعفر
حاجیلو
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
ناصر
مهنا
دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی، کمیت و کیفیت محصول را تحت تأثیر قرار میدهد. در صورتی که بتوان قسمتی از ریشه گیاه تحت تنش شوری را با آب معمولی آبیاری نمود، شاید اثرات منفی شوری تعدیل یابد. بدین منظور در آزمایشی ریشههای گیاه توتفرنگی رقم کاماروزا به دو قسمت تقسیم شدند و غلظتهای مختلف شوری کلرید سدیم به هر قسمت ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل محلول NaCl در غلظتهای صفر: صفر (هر دو قسمت ریشه با محلول غذایی بدون NaCl به عنوان شاهد)، 0:30 (در یک قسمت ریشه با محلول غذایی بدون شوری و بخش دیگر محلول غذایی به اضافه 30 میلیمولار NaCl ) و به همین ترتیب 0:60، 0:90، 30:30، 60:60، و 90:90 بودند. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی هایدروپونیک دانشگاه تبریز صورت گرفت تا اثر شوری در بخشی از ریشه بر عملکرد و کیفیت محصول توتفرنگی مورد بررسی قرار گیرد. .نتایج نشان داد که با اعمال شوری در کل سیستم ریشه وزن تر و خشک میوه، طول میوه و عملکرد به طور معنیداری کاهش یافت. در صورتی که با اعمال شوری تنها در بخشی از سیستم ریشه وزن تر، وزن خشک و طول میوه، اسیدیته، pH ، هدایت الکتریکی، مواد جامد محلول) (TSS، عمر انبارمانی میوهها و عملکرد نسبت به شاهد کاهش معنیداری نشان ندادند. بیشترین TSS در تیمار 90 :90 و کمترین آن در تیمار شاهد حاصل شد. اعمال شوری 30 میلیمولار در یک بخش ریشه منجر به افزایش اسیدیته و TSS میوه (که در طعم میوه نقش مهمی ایفا مینمایند)، میزان ماده خشک و افزایش عمر انبارمانی میوه نسبت به شاهد گردید. بنابراین، اعمال شوری حدود 30 میلیمولار به بخشی از ریشه میتواند سبب افزایش کیفیت میوه توت فرنگی بدون کاهش عملکرد شود.
olor�r dw`�`<-decoration:none;text-underline:none'> 45(3-4): 237-249.
Cuomo GJ and Blouin DC, 1997. Annual ryegrass forage mass distribution as affected by sod suppression and tillage. Journal of Production Agriculture. 10 (2) :256-260.
Epplin FM and Alsakkaf GA, 1995. Risk-efficient tillage systems and program participation strategies for land subject to conservation compliance. Rewiew of Agricultural Economics, OklahomaStateUniversity, Still water, Oklahoma, USA.
Gwenzi W, Taru M, Mutema Z, Gotosa J and Mushiri SM,. 2008. Tillage system and genotype effects on rainfed maize <em>(Zea mays L.)</em> productivity in semi-arid Zimbabwe. African Journal of Agricultural Research 3 (2):101-110.
Hernanz JL, Giron VS and Cerisola C, 1995. Long-term energy use and economic evaluation of three tillage systems for cereal and legume production in central Spain. Soil and Tillage Research 35(4): 183-198.
Hughes KA, Horne DJ, Ross CW and Julian JF, 1992. A 10-year maize/oats rotation under three tillage systems. 2. Plant population, root distribution and forage yields. Soil and Tillage Research 22(1-2): 145-157.
Jones MJ, Sing M, 2000. Long-term yield patterns in barley-based cropping systems in Northern Syria 2. The role of feed legumes. J.Agric. Sci. (Camb.) 135:237–249
<p "="" 0cm;margin-left:21.25pt;margin-bottom:.0001pt;text-align:justify;text-indent:="" -21.25pt;tab-stops:21.3pt;direction:ltr;unicode-bidi:embed'="">Jones MJ, 2000. Comparation of conservation tillage systems in barley-based cropping systems in northernSyria. Exp. Agric. (Camb.) 36:15–26.
Ozpinar S and Baytekin H, 2006. Effects of tillage on biomass, roots, N-accumulation of vetch (<em>Vicia sativa</em> L.) on a clay loam soil in semi-arid conditions. Field Crops Research, 96(2-3): 235-242.
Onyari CAN, Ouma JP and Kibe AM, 2010. Effect of tillage method and sowing time on phenology, yield and yield components of chickpea (Cicer arietinum L.) under semi-arid conditions in Kenya. Journal of Applied Biosciences 34: 2156 – 2165.
توتفرنگی,سیستم ریشهای منقسم,شوری کلرید سدیم,TSS
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1272.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1272_c23de55666fa398a9cb8629bfef839e1.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
21
1
2011
04
21
ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر امکان توسعه دو گونه هسته دار بادام و زرد آلو (مطالعه موردی: خراسان رضوی)
145
163
FA
رضا
اسماعیلی
باشگاه پژوهشگران جوان مشهد
هوشمند
عطایی
دانشگاه پیام نور تهران
غلامعباس
فلاح قالهری
دانشگاه اصفهان
در این تحقیق با استفاده از دادههای ریزمقیاس شده مدل گردش عمومی جو ECHO-G سناریویA1، به ارزیابی پیامدهای تغییر اقلیم بر دو گونه بادام و زردآلو در دوره آماری 1418-1389 پرداخته شده است. تاکید اصلی روی وقوع یخبندانها بخصوص یخبندانهای دیر رس بهاره و شدید زمستانی به عنوان عوامل محدود کننده میباشد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که به طور متوسط تاریخ وقوع یخبندانهای دیر رس سبک 13 روز و یخبندانهای سنگین هفت روز زودتر از میانگین بلند مدت اقلیمی در منطقه مورد مطالعه به اتمام خواهند رسید. همچنین فراوانی وقوع و شدت یخبندانهای دیر رس در سه ایستگاه منتخب مشهد، تربت حیدریه و سبزوار کاهش چشمگیری نسبت به دوره اقلیمی گذشته خواهد داشت. نتایج پهنهبندی که بر اساس مطابقت تاریخ وقوع دماهای بحرانی با تقویم زراعی بادام و زرد آلو دردوره اقلیمی آینده صورت گرفت، نشان داد منطقه وسیعی از خراسان رضوی از جمله تربت حیدریه که تولید کننده عمده بادام استان است، در منطقه خطر قرار میگیرد. بر اساس نتایج به دست آمده، شهرستانهای چناران، مشهد و نیشابور که تولید کننده اصلی زرد آلو میباشند نیز محدودیت توسعه دارند.
دماهای بحرانی,ریز مقیاس نمایی,مدل اقلیمی,یخبندانهای دیررس
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1273.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_1273_f68c0db90c4b30448761c7a8e9c8b1e7.pdf