دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
اثر همزیستی میکوریزایی در شرایط متغیر بارش انتهای فصل بر عملکرد و کیفیت چاودار (.Secale cereal L) دیم
1
22
FA
محمود
مظلومی ممیندی
گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
mazlomi_m@yahoo.com
علیرضا
پیرزاد
گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
a.pirzad@urmia.ac.ir
جلال
جلیلیان
گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
j.jalilian@umia.ac.ir
آبیاری تکمیلی همزمان با همزیستی میکوریزایی در چاودار (.<em>Secale cereal</em> L) یکی از روشهای پیامدداردرافزایش کیفیت وکمیت عملکرد میباشد. برای بررسی همزیستی میکوریزایی چاودار دیم، آزمایشی دوساله به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای 1393 و 1394 در مرکز تحقیقات کشاورزی آذربایجان غربی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل زمان پایان بارندگی در20 اردیبهشت، 3 خرداد و 17 خرداد، همزیستی قارچ (شاهد و قارچ گونه <em>Glomus intraradices</em>) و آبیاری دیم و یک نوبت آبیاری تکمیلی بودند. همزیستی میکوریزایی تحت شرایط آبیاری تکمیلی باعث افزایش معنیدار عناصر فسفر، کلسیم و خاکستر در اندام هوایی چاودار، و پتاسیم و پروتئین دانه در برابر کشت دیم شد. همزیستی میکوریزایی کیفیت اندام هوایی و دانه را بهبود بخشید. البته بهبود عملکرد تحت شرایط آبیاری تکمیلی نسبت کشت دیم بیشتر بود. بیشترین درصد پروتئین دانه (43/18 درصد) مربوط به گیاهان میکوریزایی بود که آخرین بارندگی را در 20 اردیبهشت دریافت کرده بودند، بیشترین اندازه عملکرد دانه مربوط به سال دوم در شرایط آبیاری تکمیلی حدود 96/1412 کیلوگرم در هکتار بود که بارندگی تا 17خرداد ادامه داشت. کیفیت اندام هوایی و دانه چاودار در کشت دیم با یک نوبت آبیاری تکمیلی بهبود مییابد و رابطه میکوریزایی صرف نظر از زمان پایان بارندگی در اندازه بهبود کیفیت و عملکرد دانه پیامددار بود. آبیاری تکمیلی و ادامه بارندگی تا 17 خرداد در گیاهان میکوریزایی، عملکرد دانه را 23 درصد در برابر عملکرد گیاهان نامیکوریزی دیم در پایان زود هنگام بارندگی بهاره افزایش داد.
اندام هوایی,چاودار دیم,قارچ ریشه,قطع بارش,کیفیت دانه
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6965.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6965_b3981a2a5dcea155598a7a2bfcd7c521.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
پر شدن دانه و ترکیب برخی اسیدهای چرب روغن کلزا (Brassica napus L.) با کاربرد کودهای زیستی و قطع آبیاری
23
37
FA
حسین
وطن دوست
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
ho.vatandoost@gmail.com
رئوف
سید شریفی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
raouf_ssharifi@yahoo.com
سلیم
فرزانه
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
salimfarzaneh@yahoo.com
داود
حسن پناه
0000-0002-1808-8069
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل (مغان)، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،اردبیل، ایران
hassanpanah_d@yahoo.com
تأثیر قطع آبیاری، کودهای زیستی بر مولفههای پر شدن دانه، محتوای کلروفیل و ترکیب برخی اسیدهای چرب روغن کلزا رقم جاکومو، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 ارزیابی گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل آبیاری در سه سطح، آبیاری کامل یا شاهد، قطع آبیاری در 50 درصد مرحله گلدهی و تشکیل خورجین، قطع آبیاری در 50 درصد مرحله تشکیل دانه و کاربرد کودهای زیستی در چهار سطح، عدم تلقیح بذر با باکتری، تلقیح با <em>نیتروباکتر</em>، <em>سودوموناس</em> و <em>آزوسپ</em><em>ی</em><em>ریلوم</em> بودند. نتایج نشان داد با اعمال محدودیت آبی، عملکرد، تعداد دانه در خورجین، تعداد خورجین در بوته، سرعت و طول دوره پر شدن دانه، اسید اولئیک، اسید لینولنیک و رنگدانههای فتوسنتزی کاهش ولی میزان اسید چرب اروسیک و پالمتیک افزایش یافت. مقایسه میانگینها نشان داد بالاترین عملکرد (62/1 تن در هکتار)، تعداد دانه در خورجین (66/30)، تعداد خورجین در بوته (76)، طول دوره پر شدن دانه (42/54 روز)، کلروفیل a (33/23 میلیگرم در گرم وزن تر)، کلروفیل کل (83/29 میلیگرم در گرم وزن تر)، اسید اولئیک (24/69 درصد) و اسید لینولنیک (54/11 درصد) در حالت تلقیح با <em>آزوسپ</em><em>ی</em><em>ریلوم</em> و آبیاری کامل به دست آمد. بیشترین میزان اسید اروسیک (89/2 درصد) و اسید پالمتیک (56/4 درصد) در عدم تلقیح و قطع آبیاری در مرحله تشکیل دانه مشاهده گردید. همچنین قطع آبیاری در مرحله گلدهی و تشکیل خورجین و مرحله تشکیل دانه به ترتیب عملکرد دانه را 46 و 4/40 درصد کاهش داد و استفاده از باکتریهای محرک رشد <em>آزوسپیریلوم</em>، <em>سودوموناس</em> و <em>نیتروباکتر</em> در مرحله گلدهی و تشکیل خورجین به ترتیب 7/53، 2/9 و 4/44 درصد و در مرحله تشکیل دانه به ترتیب 5/65، 31 و 2/17 درصد باعث افزایش عملکرد گردیدند. براساس نتایج، به نظرمیرسد کاربرد آزوسپیریلوم در شرایط آبیاری کامل و محدودیت آبی میتواند به عنوان بهترین تیمار برای سودمندی تولید کلزا پیشنهاد گردد.
رنگدانه های فتوسنتزی,سرعت پر شدن دانه,کلزا,محدودیت آبی,مدل خطی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6966.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6966_33ddda097bc8581f751dd34b1af75ee5.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
اثر کودهای زیستی نیتروکسین و بیوسولفور بر صفات مورفولوژیک و فیتوشیمیایی گیاه دارویی عروسک پشت پرده
39
49
FA
سعید
پرچیانلو
1-دانشجوی کارشناسی ارشد گیاهان دارویی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان
saeedparchianloo@znu.ac.ir
عزیزالله
خیری
استادیار دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، دانشگاه زنجان
مسعود
ارغوانی
3- استادیار دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، دانشگاه زنجان
محمداسماعیل
امیری
4- استاد دانشکده کشاورزی، گروه علوم باغبانی، دانشگاه زنجان
بهمنظور بررسی اثر کودهای زیستی نیتروکسین (0، 2 و 4 لیتر در هکتار) و بیوسولفور (0، 2 و 4 کیلوگرم در هکتار) بر صفات مورفولوژیک و فیتوشیمیایی گیاه دارویی عروسک پشت پرده (<em>Physalis alkekengi </em>L.) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 9 تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی بر همه صفات مورد ارزیابی تأثیر معنیداری داشتند. نتایج نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته (53 سانتیمتر)، تعداد شاخه فرعی (58 شاخه)، وزنتر اندام هوایی (3/371 گرم)، وزن خشک اندام هوایی (78 گرم)، عملکرد تک بوته (5/82 گرم)، مواد جامد محلول (23/16 بریکس) و ویتامینث (1/ 120 میلیگرم در صد گرم نمونه) در تیمار تلفیقی چهار لیتر نیتروکسین به همراه چهار کیلوگرم بیوسولفور به دست آمد که تفاوت معنیداری با شاهد و سایر تیمارها داشت. بیشترین کلروفیل کل در تیمار تلفیقی چهار لیتر نیتروکسین به همراه چهار کیلوگرم بیوسولفور و تیمار تلفیقی چهار لیتر نیتروکسین به همراه دو کیلوگرم بیوسولفور به ترتیب با 5/6 و 23/6 میلیگرم بر گرم نمونۀ تر حاصل شد که از لحاظ آماری اختلاف معنیداری بین این دو تیمار مشاهده نشد ولی با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشتند. تیمار چهار لیتر در هکتار نیتروکسین بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی (84/76 درصد) و بیشترین میزان فیزالین (56/1 درصد وزن خشک گیاهی) را در مقایسه با شاهد و دیگر تیمارها نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق استفاده از کودهای زیستی نیتروکسین و بیوسولفور موجب بهبود عملکرد و شاخصهای فیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه عروسک پشت پرده گردید.
عملکرد,فعالیت آنتیاکسیدانی,فیزالین,کودهای زیستی,ویتامینث
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6968.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6968_18e583d3cdf03158e87897d6abfe1ef6.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
بررسی کارایی تثبیت نیتروژن برخی جدایههای ازتوباکتر در مایهزنی ذرت
51
63
FA
مهدیه
لیلاسی مرند
1- دانشجوی کارشناسی ارشد بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
mlm.bd71.89@gmail.com
محمدرضا
ساریخانی
2- دانشیار بیولوژی و بیوتکنولوژی خاک، گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
sarikhani@gmail.com
توانایی تثبیت نیتروژن در حالت آزادزی ویژگی گروه خاصی از باکتریهای دیآزوتروف میباشد که ازتوباکترها از جنسهای شناخته شده آنهاست. ارزیابی کارایی تثبیت نیتروژن به روشهای مختلف از جمله روش اختلاف و کشت در حضور گیاه قابل انجام است. بر این اساس آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در شرایط گلخانهای انجام گرفت و توانایی تثبیت نیتروژن 18 جدایه باکتری از جمله، <em>ازتوباکتر</em> بررسی شد. زادمایههای میکروبی با استفاده از حامل باگاس و پرلیت در بذور ضدعفونیشده ذرت رقم سینکل کراس 704 تلقیح شد. تیمارهای آزمایش شامل کنترلهای منفی (بدون افزودن حامل و حامل فاقد باکتری)، کنترلهای مثبت (کاربرد کود اوره به میزان 50% و 100% توصیه کودی) و گلدانهای تلقیح شده با جدایهها بود. نتایج نشان داد به جز وزن تر و غلظت نیتروژن ریشه، تمام پارامترهای اندازهگیری شده در سطح احتمال 1% متاثر از تیمارهای آزمایش بوده است. بالاترین میانگین وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، وزن تر و خشک کل، ارتفاع گیاه، قطر ساقه و شاخص کلروفیل در تیمارهای کودی 100% و 50% حاصل شد و در بین تیمارهای باکتریایی 14SP-Ι، 16SP-2 (<em>ازتوباکترکروکوکوم</em>) و 34SP-Ш (<em>سودوموناس</em>) مؤثر واقع شدند. بیشترین مقدار کل نتیروژن و فاکتور انتقال آن به ترتیب با افزایش 32% و 148% نسبت به شاهد منفی در جدایه <strong>16SP-2</strong> مشاهده شد. بیشترین کارایی تثبیت نیتروژن نیز بر اساس اختلاف مقدار نیتروژن در جدایه 16SP-2 برابر با 47/39% بهدست آمد.<br /> <br />
ازتوباکترکروکوکوم,باکتریهای آزادزی,تثبیت بیولوژیک نیتروژن,ذرت,سودوموناس
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6969.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6969_dcf7b239589bf6e5bedea9a8ffc00e81.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
تاثیر سودوموناس فلورسنت و سودوموناس پوتیدا بر برخی ویژگیهای زیستی خاک و شاخصهای عملکرد گندم تحت تنش شوری
65
79
FA
راحله
وفادار
1-دانشجوی سابق کارشناسیارشد، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
rahelehvafadar@yahoo.com
اکبر
قویدل
استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
ali.ghavidel@gmail.com
اسماعیل
گلی
دانشیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
علی اشرف
سلطانی طولارود
دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی
ali_soltani_t@yahoo.com
جهت مطالعه نقش باکتریهای <em>سودوموناس </em>بر شاخصهای رشد گیاهگندمرقم گاسکوژن تحت تنش شوری و برخی شاخصهای شیمیایی و زیستی خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل شوری در چهار سطح شاهد، 6، 8 و 10 دسیزیمنس بر متر و تلقیح با باکتری محرک رشد گیاه در سه سطح تلقیح با <em>سودوموناس</em> <em>فلورسنس</em>، تلقیح با <em>سودوموناس</em> <em>پوتیدا</em> و بدون تلقیح بود. نتایج نشان داد که شوری باعث کاهش پارامترهای عملکرد گندم از جمله حجم ریشه، وزنتر و خشک ریشه، وزنتر و خشک اندامهوایی، مقدار کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل شده و تلقیح با باکتریهای <em>سودوموناس</em> موجب افزایش معنیدار این شاخصها شد. بین دو باکتری تفاوت معنیداری از لحاظ تاثیر بر شاخصهای رشد گیاه مشاهده گردید ولی در مورد اثر کلی دو باکتری نمیتوان اظهار نظر دقیق داشت. نتایج نشان داد که با افزایش شوری شاخصهای زیستی از جمله کربن زیتودة میکروبی، تنفس خاک و تنفس برانگیخته کاهش یافته و کاربرد باکتری این صفات را افزایش داده است. با توجه به افزایش شاخصهای زیستی خاک در اثر تلقیح، میتوان نتیجه گرفت که تلقیح با باکتری با تاثیر مثبت بر رشد و عملکرد گیاه به طور غیرمستقیم باعث بهبود شاخصهای زیستی خاک شده است. بنابراین در شرایط شوری میتوان از باکتریهای محرک رشد گیاه برای بهبود رشد و عملکرد گیاه از طریق فرایندهای تحریک رشد گیاه و به طور غیرمستقیم از طریق بهبود شاخص های زیستی خاک و در نتیجه بهبود شرایط حاصلخیزی و تغذیه گیاه استفاده نمود.
<strong> </strong>
تنش شوری,سودوموناس پوتیدا,سودوموناس فلورسنس,شاخصهای زیستی خاک,گندم
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6973.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6973_4cb343b5394e0ed0f63aa41ab32d3ad1.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
عملکرد و اجزائ عملکرد دانه و محتوای نسبی آب در ذرت (Zea mays L.) تحت تنش کمبود آب و دو گونه قارچ میکوریز
81
92
FA
وحید
نصرالهزاده اصل
1- گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران
مهری
یوسفی
1- گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران
pnumehr_yoosefi@yahoo.com
عزیزاله
قاسمی
2- باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
ghasemi@yahoo.com
علی
بنده حق
1- گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران
vnasrollah2@yahoo.com
اثرات دو گونه قارچ میکوریز بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه، ارتفاع بوته، محتوای نسبی آب (RWC) و کلروفیل در ذرت سینگل کراس 704 تحت تنش کمآبی، تحت آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال زراعی 1395 در ایستگاه تحقیقاتی مغان بررسی شد. تنش کمبود آب در دو سطح آبیاری عادی و قطع آبیاری قبل گلدهی بهعنوان عامل اصلی و سه سطح قارچ میکوریز، شاهد یا بدون تلقیح، <em>Glomus</em> <em>mosseae</em> و <em>Glomus</em> <em>etunicatum</em> بهعنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد تنش کمبود آب باعث کاهش معنیدار صفات عملکرد و اجزای عملکرد دانه، ارتفاع بوته، RWC و محتوای کلروفیل گردید. میزان کاهش عملکرد دانـه، اجزای عملکرد دانه، RWC و شاخص کلروفیل در شرایط کمبود آب نسبت به شرایط آبیاری عادی بهترتیب حدود 14، 13، 20 و 13 درصد بود. قارچ میکوریز بهطور معنیدار باعث تقویت صفات ارتفاع بوته، RWC و شاخص کلروفیل نسبت به تیمار شاهد گردید. اثر متقابل تنش کمآبی × قارچ میکوریز نیز فقط برای صفات عملکرد دانه و وزن صد دانه معنیدار بود. طوریکه بیشترین عملکرد دانه در واحد بوته (8/193 گرم) و وزن صد دانه در بوته (2/36 گرم) مربوط به گونه <em>G. mosseae</em> در شرایط آبیاری عادی بود. گونههای قارچ میکوریز باعث تقویت عملکرد دانه، ارتفاع بوته، RWC و شاخص کلروفیل گیاه ذرت شدند. براساس نتایج این تحقیق استفاده از گونه <em>G. mosseae</em>برای تقویت علمکرد دانه و افزایش فتوسنتز تحت شرایط تنش کمآبی در ذرت مناسب به نظر میرسد.
تنش کمبود آب,ذرت,عملکرد,محتوای کلروفیل,میکوریز
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6974.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6974_ea5db48372ed44db94906b09a01394d2.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2018
01
13
اثر رژیم آبیاری و نانوکود آهن بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب شوید
93
105
FA
اسماعیل
قلی نژاد
دانشیار گروه علمی علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور
gholinezhad1358@yahoo.com
به منظور بررسی اثرات نانوکودآهن و رژیمهای مختلف آبیاری بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و کارآیی مصرف آب شوید، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در گلخانه کشاورزی دانشگاه پیام نور ارومیه اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل دور آبیاری با پنج سطح، 5، 7، 9، 11 و 13 روز و نانو کود آهن در دو سطح عدم کاربرد و کاربرد به مقدار چهار لیتر در هکتار همراه با آب آبیاری، اجرا گردید. نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر نانو کود آهن و سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد، اجزای عملکرد دانه و کارآیی اقتصادی و زیستی مصرف آب معنیدار بود. مقایسه میانگین نیز نشان داد با کاربرد نانو کود آهن میتوان عملکرد و اجزای عملکرد دانه و همچنین کارآیی اقتصادی و زیستی آب را در گیاه شوید بهبود بخشید. بیشترین و کمترین مقدار عملکرد و اجزای عملکرد دانه مانند وزن 1000 دانه، تعداد دانه در هر بوته، تعداد گره و تعداد شاخه ثانویه از دور آبیاری پنج و 13 روز حاصل شد. با افزایش دور آبیاری و اعمال تنش خشکی، صفات عملکرد کمی (عملکرد بیوماس و عملکرد دانه) و کیفی (عملکرد اسانس) شوید کاهش معنیداری پیدا کرد. با توجه به نتایج تحقیق، کاربرد نانوکودآهن و دور آبیاری هفت روز در گیاه شوید باعث ایجاد شرایط مطلوب جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی و کارآیی مصرف آب گردید که میتوان با جایگزینی نانوکودها به جای کودهای شیمیایی در راستای کشاورزی پایدار و حفظ محیط زیست گام برداشت.<br /> <br />
گیاه دارویی,شوید,دور آبیاری,عملکرد دانه,کارآیی مصرف آب,نانو کودآهن
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6975.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6975_a9c507cfc851a8893ab6a60fe1dd39e0.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
ارزیابی ویژگیهای کمی و کیفی ارقام عدس (Lens culinaris L.) در تاریخهای کشت مختلف تحت شرایط دیم
107
119
FA
احمد
مهربان
گروه کشاورزی (زراعت)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان
ahmad.mehreban@gmail.com
اثر تاریخهای مختلف کاشت بر ویژگیهای کمی و کیفی سه رقم عدس در شرایط دیم با آزمایش اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو سال زراعی 1394 و 1395 در کرج ارزیابی شد. تاریخ کاشت در سه زمان مختلف شامل 15 آبان، 15 دی و 25 اسفند (بهعنوان کشت بهاره و شاهد) هر دو سال بهعنوان سطوح فاکتور اصلی و سه رقم عدس شامل بیلهسوار، کیمیا و سیمره نیز سطوح فاکتور فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که اثر سال بر ویژگیهای آزمایشی عدس معنیدار نبود اما، تمام صفات مورد ارزیابی شامل تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک و دانه، تعداد و وزن گره ریشه و درصد و عملکرد پروتئین به جز درصد بقاء زمستانه تحت تاثیر تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین میزان عملکرد بیولوژیک، دانه و پروتئین (بهترتیب 1/382، 6/132 و 9/37 گرم در متر مربع) به تیمار تاریخ کاشت اول (15 آبان) و کمترین مقدار این ویژگیها (بهترتیب 6/253، 2/73 و 8/24 گرم در متر مربع) به تیمار تاریخ کشت آخر (25 اسفند) تعلق گرفت. آخرین تیمار تاریخ کاشت (25 اسفند) در مقایسه با اولین تاریخ کاشت (15 آبان) عملکرد بیولوژیک و دانه را به ترتیب حدود 33 و 44 درصد کاهش داد. بیشترین مقدار صفات تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه و تعداد و وزن گره نیز در تاریخ کاشت اول بدست آمد که این مقادیر بطور معنیداری بیشتر از سایر تاریخهای کاشت بودند. همچنین، نتایج نشان داد که اثر رقم نیز بر عملکرد دانه و پروتئین معنیدار است. بیشترین عملکرد دانه و پروتئین در رقم بیلهسوار ثبت شد. در مجموع و با توجه به این یافتهها کشت پاییزه و رقم بیله سوار سودمندی بسیار بالایی در میزان عملکرد و اجزای عملکرد عدس داشتند.
<br /><strong> </strong>
<strong> </strong>
اجزای عملکرد,تاریخ کاشت,دیم,رقم,عملکرد بیولوژیک,عملکرد دانه
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6989.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6989_70b3594f716a19ad176c4180fc8d1601.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
عملکرد و اجزای عملکرد باقلا (Vicia faba L.) در کشت مخلوط با بادرشبی (Dracocephalum moldavica) تحت تاثیر کودهای آلی و شیمیایی
121
136
FA
لیلی
وفادار ینگجه
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
روح اله
امینی
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
rouhollahamini@yahoo.com
عادل
دباغ محمدی نسب
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
mb@alo.com
اثر تیمارهای مختلف کودی بر عملکرد باقلا (<em>Vicia</em> <em>faba</em> L.) در کشت مخلوط با بادرشبو (<em>Dracocephalum</em> <em>moldavica</em>)، در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سال زراعی 1393 مطالعه گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل نوع کشت در پنج سطح کشت خالص باقلا، کشت خالص بادرشبو و کشت مخلوط با نسبتهای 1:1، 2:2 و 4:2 بادرشبو-باقلا و فاکتور دوم شامل نوع کود در سه سطح کاربرد 100 درصد کود شیمیایی اوره+ سوپرفسفات تریپل، کود زیستی ازتو بارور+ بارور 2+ 50 درصد کود شیمیایی و ورمیکمپوست بودند. نتایج نشان داد بیشترین شاخص کلروفیل برگ و تعداد برگ در بوته با کاربرد 100 درصد کود شیمیایی بهدست آمد. در بین کشتهای مخلوط بیشترین ارتفاع بوته (8/56 سانتیمتر) در تیمار 1:1 مشاهده شد. تیمار مصرف 100 درصد کود شیمیایی بیشترین اثر را در افزایش وزن صد دانه و شاخص برداشت نسبت به سایر تیمارهای کودی داشت. بیشترین تعداد نیام در بوته (52/3) مربوط به کشت خالص باقلا و کاربرد 100 درصد کود شیمیایی بود. بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح اشغالی به کشت خالص باقلا (2/259 گرم در متر مربع) و در بین تیمارهای کودی به تیمار مصرف 100 درصد کود شیمیایی (1/202 گرم در متر مربع) تعلق داشت. در کلیه تیمارها، نسبت برابری زمین (LER) و مجموع ارزش نسبی (RVT) بالاتر از یک بودند و بیشترین میزان این شاخصها در کشت مخلوط نواری 2:2 باقلا-بادرشبو حاصل شد.<br />
باقلا,عملکرد دانه,کشت مخلوط جایگزینی,کودهای زیستی,نسبت برابری زمین
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6990.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6990_c85a96534ff5f328a135c7a23ed6cc03.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
تاثیر روش خاکورزی و حفظ بقایا بر عملکرد و برخی خصوصیات زراعی ذرت علوفهای در شرایط تنش آبی
137
151
FA
هادی
حسن زاده
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل و مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
محمد
گلوی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل
galavi@gmail.com
محمد
رمرودی
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
حمیدرضا
شریفی
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
آزمایش با هدف بررسی تاثیر روش خاکورزی و حفظ بقایا، بر عملکرد، اجزای عملکرد، کارایی مصرف آب ذرت علوفهای و برخی خصوصیات شیمیایی خاک، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی جلگه رخ شهرستان تربت حیدریه استان خراسان رضوی، در قطعه زمینی که از پاییز سال 1391 تحت مدیریت نظام کشاورزی حفاظتی بود، با استفاده از کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394اجرا گردید. مدیریت مزرعه در دوره سه ساله قبل از انجام این آزمایش، به گونهای بود که تیمارهای خاکورزی و مدیریت بقایا مشابه همین آزمایش، و با کرتهای ثابت، بصورت تناوب گندم- شبدر- چغندرقند – جو اعمال گردید. تیمارها شامل شیوههای مختلف خاکورزی (بدون خاکورزی ، کم خاکورزی و خاکورزی متداول)، مدیریت بقایا (صفر،30 و60 درصد حفظ بقایا) و تنش آبی (آبیاری با 50، 75 و100 درصد نیاز آبی) بودند. نتایج نشان داد که اثر روش خاکورزی بر عملکرد علوفه معنیدار بود و در تیمار کم خاکورزی بیش از 6 درصد نسبت به خاکورزی رایج، افزایش عملکرد مشاهده شد. تیمار حفظ بقایا بر هیچ یک از ویژگیهای مورد بررسی تاثیر معنیداری نداشت ولی تیمار تنش آبی تاثیر معنیداری بر میزان عملکرد علوفه، شاخص کیفی علوفه، قطر ساقه، کارآیی مصرف آب و طول دوره تاسلدهی داشت. روش کم خاکورزی همراه با حفظ 60 درصد بقایا، با دارا بودن عملکرد 41180 کیلوگرم در هکتارو کارآیی مصرف آب 2/7 کیلوگرم در متر مکعب، از راهکارهای مناسب در مقایسه با سایر روشها بود.
بقایای گیاهی,خاکورزی,ذرت,عملکرد علوفه,کارآیی مصرف آب
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6993.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6993_7d028d62efa55c6f56c30572c9fab859.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
ارزیابی تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و رشد شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)
153
169
FA
سمیرا
منبری
دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
menbari@gmail.com
سعیده
علیزاده سالطه
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
s.a.salte@gmail.com
صاحبعلی
بلند نظر
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
محمدرضا
ساریخانی
گروه علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
sarikhani@gmail.com
امروزه بکارگیری ریزموجودات مفید خاکزی با عنوان کودهای زیستی به عنوان مطلوبترین راه حل برای حفظ نظام حیاتی اراضی کشاورزی مطرح است. باکتریهای آزادکننده پتاسیم، تثبیتکننده نیتروژن و حلکننده فسفر باعث میشوند عناصر بیشتری به صورت قابل جذب در دسترس گیاه قرار گیرد. به منظور بررسی اثر کود زیستی پتابارور2، باکتری <em>سینوریزوبیوم ملیلوتی</em> و کود اوره بر عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه شنبلیله آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار به اجرا درآمد. تیمارها شامل کود زیستی پتابارور2، باکتری <em>(Sinorhizobium meliloti)</em>، تلقیح <em>سینوریزوبیوم</em>+پتابارور2، شاهد مثبت (کوددهی مبتنی بر آنالیز خاک) و شاهد منفی (بدون کوددهی و تلقیح) بودند. نتایج نشان داد که صفات تعداد و سطح برگ و همچنین وزن تر و خشک شاخساره تحت تاثیر تیمار <em>سینوریزوبیوم</em> در سطح احتمال 1% معنیدار شدند. تمام صفات فیزیولوژیکی اندازه گیری شده به جز کارتنوئید در سطح احتمال 1 % و 5 % معنیدار شدند. تلقیح بذر شنبلیله با کود زیستی <em>سینوریزوبیوم</em> و پتابارور2 منجر به افزایش اکثر صفات رویشی و در نتیجه عملکرد شاخساره شد. کاربرد منفرد این کودهای زیستی نتایج بهتری را نسبت به کاربرد تلفیقی آنها داشت. به طور کلی کاربرد <em>سینوریزوبیوم</em> <em>ملیلوتی</em> نتیجه بهتر و کارآمدتر را در افزایش عملکرد، صفات کیفی و رشد گیاه شنبلیه نسبت به کود پتابارور2 و تلقیح <em>سینوریزوبیوم</em> و پتابارور2 را داشت.
پتابارور2,سطح برگ,سینوریزوبیوم,کود زیستی,کلروفیل
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6997.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6997_cdd241b6a6ed0398531e4dd92fa96deb.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
عملکرد و اجزای عملکرد کنجد تحت تاثیر سطوح آبیاری و کودهای زیستی و شیمیایی
172
189
FA
پیمان
رضایی
1- دانشجوی اسبق دکتری اگرواکولوژی، دانشگاه فردوسی، مشهد
dr.peymanrezaee@yahoo.com
علیرضا
کوچکی
استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد
akooch@um.ac.ir
مهدی
مهدی نصیری محلاتی
2- استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد
محسن
جهان
3- دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی، مشهد
jahan@u.ac.ir
با هدف ارزیابی تاثیر کودهای مختلف شیمیایی و زیستی و رژیمهای آبی روی عملکرد و اجزای عملکرد کنجد (<em>Sesamum indicum</em> L.) آزمایشی در سالهای زراعی 1392 و 93 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد بصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح آبیاری( 100%، 75% و 50% تامین نیاز آبی کنجد) و فاکتور فرعی شامل هشت تیمار کود شیمیایی و زیستی (نیتروژن، فسفر، نیتروژن+فسفر، نیتروکسین، بیوفسفر، نیتروکسین+بیوفسفر، بیوسولفور و شاهد) بود. نتایج نشان داد در سطح آبیاری 100% بیشترین ارتفاع گیاه، تعداد بذر در کپسول، وزن هزار دانه و تعداد کپسول در بوته مربوط به تیمارهای نیتروژن+فسفر و نیتروژن بود. بطور کلی، در شرایط تامین 50% نیاز آبی، کودهای زیستی بخصوص نیتروکسین و نیتروکسین+بیوفسفر سبب بهبود ارتفاع گیاه، عملکرد و اجزای عملکرد به میزان مشابه و یا حتی بهتر از کودهای شیمیایی شدند. عملکرد دانه با اجزای عملکرد شامل تعداد دانه در کپسول، تعداد کپسول در بوته و وزن هزار دانه همبستگی معنیدار را نشان داد. در شرایط بدون تنش (آبیاری 100%) بیشترین عملکرد دانه در سالهای 1392 و 1393 به ترتیب مربوط به تیمارهای نیتروژن+فسفر (14/3 تن در هکتار) و نیتروژن (99/2 تن در هکتار) بود. در شرایط تنش (آبیاری 50%) حداکثر عملکرد دانه (42/2 و 31/2 تن در هکتار) در سالهای 1392 و 1393 به ترتیب مربوط به تیمارهای نیتروکسین و بیوسولفور بود. میتوان نتیجه گرفت در شرایط تنش رطوبتی کاربرد کودهای زیستی یک راه حل مطلوب است.<br />
بیوسولفور,بیوفسفر,تنش خشکی,ماده خشک,نیتروکسین
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6994.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6994_af6d22be555112c7436fb3c83cbbf0c1.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
اثر کود نانو کلسیم و هیومی پتاس بر صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گل لادن (Tropaeolum majus)
191
202
FA
لیلا
صالحی
1- دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
leilasalehi.1370@gmail.com
مهرانگیز
چهرازی
2- استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
chehrazi_m@yahoo.com
سید ساسان
موسوی
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
امروزه با توجه به آلودگیهای زیست محیطی ناشی از مصرف کودهای شیمیایی و ارائه جایگزینی برای این کودها، استفاده از فرآوردههای دیگر در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساسی پژوهشی بهمنظور بررسی تأثیر کود نانو کلسیم و کود آلی هیومیکاسید پتاسیم (هیومیپتاس) بر صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گل لادن، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1394-1393 در مزرعه آموزشی دانشگاه شهید چمران اهواز به اجرا درآمد که تیمارهای مورد آزمایش شامل کود نانو کلسیم با 3 غلظت صفر، 1 و 2 در هزار و کود هیومیپتاس با 3 سطح صفر 500 و 1000 پیپی ام بود. در این پژوهش صفات مورفولوژیکی شامل طول و قطر ساقه، تعداد و سطح برگ، تعداد شاخه جانبی، تعداد گل و بذر، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه و صفات بیوشیمیایی کلروفیل کل، میزان کلسیم و پتاسیم جذبی گیاه مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاکی از تاثیر معنیدار اثر متقابل دو تیمار در تمام صفات مورد ارزیابی بهغیراز طول و قطر ساقه، تعداد گل و تعداد شاخه فرعی بود. طبق نتایج بهترین وضعیت در صفات مورد ارزیابی، در تیمار غلظت 2 در هزار نانو کلسیم بههمراه سطوح 500 و 1000 پیپی ام هیومی پتاس مشاهده شد که هر دو تیمار با هم تفاوت غیر معنیدار و نسبت به تیمار شاهد تفاوت معنیداری نشان دادند. به طورکلی، کاربرد غلظت 2 در هزار نانو کلسیم به همراه سطوح مختلف کود هیومی پتاس باعث بهبود صفات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی در گل لادن شد.<br /> <strong> </strong><br />
واژه های کلیدی: صفات رشدی,کود آلی,کود هیومیک,کودهای نانو,گل لادن
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6995.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6995_000adf60509f50efaf44aa3be7061d72.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
تأثیر کودهای آلی و شیمیایی نیتروژنی و فسفردار بر درصد روغن و برخی خصوصیات زراعی گلرنگ (Carthamus tinctorious)
203
216
FA
مرجان
قنبری کاشان
1-دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
mrghanbari@yahoo.com
محمد
میرزاخانی
0000-0001-7247-4940
استادیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد واحد فراهان
hm_mirzakhani@yahoo.com
سید امیر فرید
هاشمی
استادیار گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
safhashemi@yahoo.com
به منظور بررسی تأثیر کودهای آلی و شیمیایی نیتروژنی و فسفردار بر درصد روغن و برخی خصوصیات زراعی گلرنگ رقم محلی اصفهان، آزمایشی در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار مصرف کود دامی در سه سطح شامل عدم مصرف کود دامی (شاهد)، مصرف 20 تن در هکتار کود دامی و مصرف 40 تن در هکتار کود دامی و تیمار ترکیب کودهای شیمیایی در چهار سطح شامل عدم مصرف کودهای شیمیایی (شاهد)، مصرف 25 کیلوگرم در هکتار فسفر +50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، مصرف 50 کیلوگرم در هکتار فسفر + 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، مصرف 75 کیلوگرم در هکتار فسفر + 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل کودهای شیمیایی در کود دامی بر صفات تعداد شاخه فرعی فرعی، عملکرد بیولوژیکی بوته، درصد نیتروژن دانه، کارایی فیزیولوژیک فسفر، کارایی زراعی فسفر و بازیافت ظاهری فسفر معنی دار بود. به طوری که تیمار مصرف 25 کیلوگرم در هکتار فسفر + 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص + 40 تن در هکتار کود دامی با میانگین 88/65 کیلوگرم بر کیلوگرم و تیمار مصرف 25 کیلوگرم در هکتار فسفر + 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص + 20 تن در هکتار کود دامی با میانگین 21/6 کیلوگرم بر کیلوگرم به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار کارایی فیزیولوژیک فسفر را داشتند.<br /> <strong> </strong><br />
درصد نیتروژن,عملکرد بیولوژیک,کارایی زراعی فسفر,کارایی فیزیولوژیک,گلرنگ
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6998.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_6998_41f6448f13f51f9045c20e3661f6ff97.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد دانه رازیانه با کاربرد تلفیقی باکتریهای تأمین کننده نیتروژن، فسفر و پتاسیم با قارچ میکوریزا در یک نظام زراعی کم نهاده
217
231
FA
فاطمه
زمانی
1-دانش آموخته کارشناسی ارشد آگرو اکولوژی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
fati.1991@yahoo.com
رضا
امیرنیا
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
ramirnia@yahoo.com
اسماعیل
رضایی چیانه
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
ismaeil.rezaei@gmail.com
امیر
رحیمی
-استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه
emir10357@gmail.com
اثر کودهای زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی رازیانه (<em>Foeniculum vulgare </em>Mill) در آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در سال زراعی 95-1394 مطالعه شد. فاکتور اول سه توده رازیانه (ارومیه، همدان و آلمان) و فاکتور دوم چهار نوع کود زیستی شامل کود زیستی کامل (ازتو بارور 1، فسفر بارور 2 و پتابارور 2)، قارچ میکوریزا (<em>گلوموس اینترارادایسز</em>)، تلفیق کود زیستی کامل + قارچ میکوریزا و عدم مصرف کود (شاهد) را شامل میشدند. نتایج نشان داد که کاربرد کودهای زیستی منجر به افزایش معنیدار اجزای عملکرد و عملکرد دانه گردید و در این میان تیمار تلفیقی کود زیستی کامل+ قارچ میکوریزا نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تاثیر را در افزایش صفات مورد مطالعه داشتند. بیشترین عملکرد بیولوژیک (38/520 گرم در متر مربع) و عملکرد دانه (68/146 گرم در متر مربع) در تیمار تلفیقی کود زیستی کامل+ قارچ میکوریزا مشاهده شد. عملکرد دانه توده آلمان (39/142 گرم در متر مربع) نسبت به دو توده همدان و ارومیه بالاتر بود. به طور کلی، نتایج نشان داد که استفاده از کودهای زیستی اثر معنی داری در بهبود عملکرد و اجزای عملکرد رازیانه داشت.<br /> <strong> </strong><br />
ازتو باکتر,توده بومی,سودوموناس,کود زیستی,گیاه دارویی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_7000.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_7000_c4f1406d8e73eda50837c49d2c78d115.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
واکاوی موانع و محدودیتهای توسعه کشاورزی ارگانیک از دیدگاه کارشناسان وزارت جهاد کشاورزی
233
245
FA
مائده
هاتفی
1- دانشجوی دکتری توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران
maede_htf@yahoo.com
مهناز
محمدزاده
عضو هیات علمی گروه کشاورزی، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 193953697 تهران . ایران
حسین
حسین شعبانعلی فمی
دانشیار دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، دانشگاه تهران
در دهههای اخیر، با توجه به فراگیر شدن کشاورزی ارگانیک در سراسر دنیا، اهمیت سلامت کره زمین، تولید غذای ارگانیک و سالم برای جمعیت رو به رشد و افزایش اقبال به بازارهای جهانی محصولات ارگانیک، توسعه کشاورزی ارگانیک در ایران مورد توجه قرار گرفته است. تحقیق حاضر باهدف واکاوی موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک ایران و به روش توصیفی- همبستگی انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان وزارتخانه جهاد کشاورزی بود (114=N) که بر اساس جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان، حجم نمونه 85 نفر تعیین شد. روش نمونهگیری و انتخاب افراد در جامعه، روش طبقهای با انتساب متناسب بوده است و در داخل طبقهها تعداد نمونه مورد نیاز بهطور کاملاً تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی جمعآوری دادهها، پرسشنامه بود که روایی محتوایی آن توسط کارشناسان و صاحبنظران تولیدات ارگانیک تأیید شد. پایایی ابزار سنجش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید گردید که مقدار آن 95/0 به دست آمد. نتایج تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، حکایت از شناسایی چهار مانع و محدودیت اصلی شامل موانع و محدودیت های نهادی- ساختاری، ارتباطی- آموزشی، دانش فنی و حمایتی داشت. این عوامل درمجموع 8/85 درصد از کل واریانس مربوط به متغیرهای موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک را تبیین کردند. با توجه به نتایج، توسعه کشاورزی ارگانیک بیش از هر چیز مستلزم توسعه زیر ساخت های نهادی و ساختاری می باشد تا با اتکا به آن و برنامه ریزی در جهت ارائه آموزشهای بنیادین و اساسی به منظور ارتقا سطح دانش فنی تولیدکنندگان و همچنین ارائه حمایت های لازم از ایشان موانع و محدودیت های توسعه کشاورزی ارگانیک را هموار نمود.<br /> <strong> </strong><br />
توسعه,غذا,کشاورزی ارگانیک,محدودویت,موانع
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_7002.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_7002_4c5a7628eebffbc8fcd73295c1f5eb32.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
27
4
2017
12
22
ارزیابی کشت مخلوط شنبلیله (Trigonella foenum- graecum L.) و گل داودی (Chrysanthemum morifolium L.) و اثر آن بر جمعیت حشرات
247
259
FA
لمیا
وجودی مهربانی
گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
lamiavjodimehrabani@gmail.com
سولماز
عظیمی
گروه 'گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
s_azimi2007@yahoo.com
ﮐﺸﺖ ﻣﺨﻠﻮط در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﻪدﻟﯿﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﺑﻬﯿﻨﻪ از ﻣﻨﺎﺑﻊ و اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮔﯿﺎﻫﺎن داروﯾﯽ و زراﻋﯽ اﻫﻤﯿﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. بهمنظور بررسی ویژگیهای زراعی گل داودی (<em>Chrysanthemum morifolium</em> L.) در کشت مخلوط با شنبلیله(<em>Trigonella foenum- graecum</em> L.) ، آزمایشی با هفت تیمار شامل تیمارهای T<sub>1</sub> : 100 درصد شنبلیله، T<sub>2</sub>: 100 درصد گل داودی، T<sub>3</sub> 50 درصد گل داودی و 50 درصد شنبلیله، T<sub>4</sub>: 35 درصد گل داودی و 65 درصد شنبلیله، T<sub>5</sub>: 35 درصد شنبلیله و 65 درصد گل داودی، T<sub>6</sub>: 25 درصد گل داودی و 75 درصد شنبلیله و T<sub>7</sub>: 25 درصد شنبلیله و 75 درصد گل داودی در سه تکرار بهاجرا درآمد. بالاترین میزان وزنتر بوته (3/289 گرم) و ریشه (3/41 گرم) داودی در تیمار T<sub>7</sub> و بالاترین تعداد شاخه در تیمارهای T<sub>5</sub>، T<sub>6</sub> و T<sub>7</sub>مشاهده شد. بالاترین میزان وزن خشک گل در تیمارهایT<sub>5</sub> (31 گرم) و T<sub>7</sub> (9/30 گرم) ملاحظه گردید. تعداد گل تولید شده در داودی تحت تاثیر معنیدار تیمارهای آزمایشی قرار گرفت و بالاترین تعداد گل (7/218) در هر متر مربع در تیمارT<sub>5</sub> (35 درصد شنبلیله و 65 درصد داودی) مشاهده شد. بالاترین مقادیر متغیرهای معنیدار برای شنبلیله، از الگوهای کشت خالص (وزنتر و خشک گیاه، تعداد میوه، وزنتر و خشک ریشه) بهدست آمد. نسبت برابری زمین در همه الگوهای کشت مخلوط بالاتر از یک بود که حاکی از برتری کشت مخلوط بر تککشتی داشت. همچنین بیشترین تعداد آفات در کشتهای خالص و بیشترین تعداد دشمنان طبیعی در کشتهای ردیفی مشاهده شد.
اجزای عملکرد,شنبلیله,حشرات,گل داودی,نسبت برابری زمین
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_7027.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_7027_3a8e408497ba7d6d0244735c35e7ef53.pdf