اثر قارچ مایکوریزا آربوسکولار بر عملکرد و اجزای عملکرد شوید (.Anethum graveolens L) و لوبیا قرمز (.Phaseolus vulgaris L) در کشت خالص و مخلوط

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

2 گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه کردستان

چکیده

به منظور بررسی تأثیر کشت مخلوط و قارچ مایکوریزا بر عملکرد و اجزای عملکرد شوید و لوبیا، آزمایشی مزرعه­ای جهت ارزیابی کشت مخلوط شوید (Anethum graveolens L.) و لوبیا قرمز (Phaseolus vulgaris L.) به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان به اجرا در آمد. عامل اول سیستم کشت شامل کشت خالص لوبیا قرمز با ترکم مناسب (40 بوته در متر مربع)، کشت خالص شوید با تراکم 25، 50 و 75 بوته در متر مربع، کشت مخلوط افزایشی 75، 50 و 25 بوته در متر مربع شوید به 40 بوته در متر مربع لوبیا، و عامل دوم قارچ مایکوریزا شامل بدون کاربرد قارچ مایکوریزا (شاهد) و کاربرد قارچ مایکوریزا بود. نتایج نشان داد که در کشت مخلوط افزایشی، عملکرد دانه شوید افزایش پیدا کرد. در لوبیا، کشت مخلوط باعث افزایش وزن غلاف، تعداد غلاف و عملکرد دانه گردید. درحالی که کشت مخلوط نسبت به کشت خالص باعث کاهش تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در بوته و تعداد شاخه فرعی در بوته گردید. کاربرد قارچ مایکوریزا در گیاه شوید باعث افزایش تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در بوته، تعداد شاخه فرعی در بوته، عملکرد دانه شد. همچنین، در لوبیا، وزن غلاف، تعداد غلاف و عملکرد دانه با کاربرد قارچ مایکوریزا افزایش پیدا کرد. مجموع عملکرد نسبی و مجموع ارزش نسبی برای بیشتر ترکیب­های کشت مخلوط بیشتر از یک بود، که بیانگر برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص بود.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effect of Arbuscular Mycorrhiza Fungi on Yield and Yield Components of Common Bean (Phaseolus vulgaris L.) and Dill (Anethum graveolens L.) in Mono and Intercropping System

نویسندگان [English]

  • Weria weisanny 1
  • Yaghoub Raei 1
  • saeed Zehtab-Salmasi 1
  • Yosef Sohrabi 2
چکیده [English]

  The effect of intercropping and arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) on yield and yield components of common bean (Phaseolus vulgaris L.) and dill (Anethum graveolens L.), examined by a field experiments with a factorial arrangement based on randomized complete block design with three replications in Agricultural and Natural Resources Research Center of Kurdistan. The first factor, cropping systems including sole cropping of common bean (40 plant.m-2), sole cropping of dill with density of 25, 50 and 75 plant.m-2, additive intercropping including 75, 50 and 25 plant.m-2 to 40 plant/m2, and the second factor, AMF including with and without (control) AMF application. The results showed that additive intercropping increased dill seed yield. In common bean, intercropping increased the weight and number of pod and seed yield. Whereas, intercropping, compared whit sole cropping reduced the number of umbels and umbelets, branches per plant. AMF application significantly increased the number of umbels, umbelets and branches per plant and seed yield. Also, in common bean, AMF significantly increased weight and number of pod and seed yield.  Relative yield total (RYT) and relative value total (RVT) for most of the intercropping combinations were greater than one, which indicates the superiority of intercropping to monoculture.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Arbuscular Mycorrhizal
  • Common Bean
  • Dill
  • Intercropping
  • Yield