کارایی روش‌های مختلف مدیریت تلفیقی علف‌های هرز نخود (Cicer arietinum L.) دیم در کرمانشاه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، شناسایی و مبارزه با علف‌های هرز، دانشگاه تبریز، ایران

2 گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

        به‌منظور بررسی کارایی روش‌های مختلف مدیریت تلفیقی (زراعی، فیزیکی و شیمیایی) علف‌های هرز نخود پاییزه آزمایشی به صورت فاکتوریل و بر پایه‌ی طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و 26 تیمار در مزرعه‌ای واقع در شهرستان کرمانشاه در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کاربرد دزهای مختلف علف‌کش پیریدیت در پنج سطح صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه‌شده علف‌کش (دو لیتر در هکتار) و مدیریت غیر شیمیایی در پنج سطح شامل کشت مخلوط نخود با گندم، مالچ کلش گندم، کولتیواتور زنی، یک‌بار وجین دستی، عدم کنترل غیر شیمیایی و همچنین یک تیمار شاهد (بدون علف هرز) بود. بیشترین عملکرد نخود به میزان 1110 کیلوگرم در هکتار و درآمد ناخالص کل به مبلغ حدود 56 میلیون ریال در هکتار، به مدیریت تلفیقی استفاده از مالچ کلش گندم با مصرف دز 100% علف‌کش در هکتار اختصاص داشت، بعدازآن تیمارهای وجین دستی در طول دوره رشد و تیمار یک‌بار وجین دستی با مصرف دز 100% علف‌کش به دست آمد. بیشترین درآمد خالص (با کسر هزینه کنترل علف هرز) به مبلغ 43 میلیون ریال در هکتار در تیمار استفاده از کولتیواتور همراه با مصرف دز 100% علف‌کش مشاهده گردید که می‌توان به‌عنوان یک روش اجرایی آن را به زارع معرفی نمود. تیمارهای کاربرد مالچ کلش گندم با مصرف دز 100% علف‌کش و وجین دستی در طول دوره رشد اثر بازدارندگی بالایی روی تعداد و بیوماس علف هرز داشته، ولی هزینه بالای نیروی کارگری این مدیریت‌ها در طول دوره رشد باعث گردید که درآمد خالص آن‌ها نسبت به سایر تیمارها کمتر باشد. بنابر این در مقایسه با سایر تیمارهای مدیریتی فاقد توجیه اقتصادی  است.
 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Efficacy of Different Integrated Weed Management Methods in Rain-fed Chickpea (Cicer arietinum L.) at Kermanshah

نویسندگان [English]

  • Iraj Nosrati 1
  • Adel Dabbagh Mohammadi Nassab 2
  • Rohollah Amini 2
  • Mohammad Reza Shakiba 2
چکیده [English]

     The efficacy of different methods of integrated weed management (cultural, physical and chemical) in chickpea, was assessed by factorial experiment based on randomized complete block design with three replications and 26 treatments at Kermanshah city in 2015. The experimental factors were included different doses of herbicide Pyridate in five levels, 0, 25, 50, 75 and 100% of the recommended dose (2 lit.ha-1) and non-chemical management in five levels including intercropping with wheat, wheat straw mulch, cultivator, hand weeding, without non-chemical control, as well as a control (weed-free). The highest chickpea yield (1110 kg.ha-1) and total gross revenue (56 million rials per hectare), belonging to wheat straw mulch with100% herbicide dose, the weeding treatments during the growing season and once weeding treatment with 100%herbicide dose were the next. The net income (with deduction of the cost of weed control) amounted to 43 million rials used in the treatment of cultivation with100%herbicide dose which can be recommended to farmers as a practical method. Treatments of wheat straw mulch with 100% herbicide dose and hand weeding during the growing season had a high inhibitory effect on weed density and biomass, but due to high labor cost during the growing season, their net income were lower than those of other treatments therefore, it has no economic justification in comparison with other management treatments.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Chickpea
  • Economic Analysis
  • Gross Profit
  • Integrated Weed Management
  • Stubble Mulch
Ahuja KN and Yaduraju NT. 1995. Efficacy of a few herbicides in mustard, lentil and chickpea under rain fed conditions. Annals of Agricultural Research, 16(2): 251-253.
Alstrom S. 1990. Fundamentals of weed management in hot climate peasant agriculture. Crop Production Science, 11: 27-34.
Amini R, Dabbagh Mohammadi Nasab A, Ghorbani Faal S. 2016. Using physical, cultural and chemical methods in integrated weed management of potato (Solanum tuberosum L.). Journal of Agricultural of Science an Sustainable Production, 25(4), 105-118. (In Persian).
Anonymous. 2013. Agriculture Statistics, 2012-2013. Information and Communications Technology Center Ministry of Agriculture.      
Bazzazi D, and Asghari-Meidani J. 1995. Evaluating the use of instruments to    mechanical weed control in dry land chickpea production. Dryland Research Institute Press, 45-49. (In Persian).       
Buhler DD. 2002. Challenges and opportunities for integrated weed management. Weed Science, 50: 273-280.
De Datta SK, and Barker R. 1977. Economic evaluation of modern weed control techniques in rice. Pages 205-288 In Fryer JD and Matsunaka S, (eds). Integrated control of weeds. University of Tokyo Press, Tokyo.
FAO, 2014. FAOSTAT. Crop Production Data. FAO, FAOSTAT@fao.org.
Fetri M, Ghobadi A, Ghobadi M and Mohammadi Gh. 2013. Influence of sowing depth and types of mulch on the allocation and remobilization of assimilates in rain-fed chickpea. Journal of Crop Physiology, 5: 55-69. (In Persian).                                          
Gholipour M. 2013. Quantitative assessment of the effect of plant mulch to reduce evaporation during the growing season peas. Iranian Journal of Dryland Farming, 1(3): 102-112. (In Persian).
Ghorbani-Faal S, Dabbagh Mohammadi Nassab A, Amini R. 2013. Weed population and income of potato (Solanum tuberosum L.) affected by vinegar application. International Journal of Agriculture, Innovations and Research, 2 (3): 274-279.
Knights E. 1991. Chickpea. In: Jessop RS and Wright RL (eds). New Crops, Agronomy and Potential of Alternative Crop Species, pp. 27-38. Inkata Press: Melbourne.
Kochaki A, and Banayan M. 1997.  Pulses Production. Fourth Edition. Mashhad University Press. Mashhad. (In Persian).
Mahdiye M, and Bazazy D. 1995. Final report of the international project on chemical weed control in rain-fed lentil production. Dryland Research Institute Press. Publication No. 75/549. (In Persian). 
Mahdiye M, Rahimian Mashhadi H, and Alizadeh H. 2013. Integrated weed management in entezari and spring cultivation of rain-fed chickpea. Journal of Dryland Farming. 1(3): 101-113. (In Persian).  
Majnoon Hosseini N, and Hamzei R. 2006. The effect of winter and spring planting time on yield and yield components of chickpea cultivars under dryland conditions. Iranian Journal of Pulses Research. 1: 59-68. (In Persian).
Majnoon Hosseini N. 2004. Pulses in Iran. University of Tehran Publications, Karaj Iran.
Miller PR, McConkey BG, Clayton GW, Brandt SA, Staricka JA, Johnston AM, Lafond GP, Schatz BG, Baltensperger DD and Neill KE, 2002. Pulse crop adaptation in the northern Great Plains. Agronomy Journal, 94: 261-272.
Mulugeta D and Boerboon CM, 2000. Critical time of weed removal in glyphosate-resistant (Glycine max L.). Weed Science, 48: 35-42.
Paolini R, Faustini F, Saccardo F and Crino P. 2006. Competitive interactions between chickpea genotypes and weeds. Weed Research, 46: 335-344.
Parsa M and Bagheri A. 1999. Pulses. University of Mashhad Press. Mashhad, Iran.   (In Persian).
Radosevich, SR and Shula R. 1994. Implementation of weed control in IPM. Pp. 58–70 in Pesticide Risk Reduction and Strategic Planning Forum. Pest Management Alternatives Office, Val-Morin, Quebec, Canada.
 Sabeti P, Minbashi M and Rivand M. 2013. Assessment of weed damage in grain corn fields. The fifth Weed Conference. University of Tehran, Karaj. 2-4 September. (In Persian).
Saxena MC, and Singh KB. 1987. The chickpea. C.A.B. International. Wallingford, Oxen, U.K.
Setooneh Nezhad MM, Safari M, and Alimoradi L. 2010. Evaluating the efficacy of integrated weed management of potato in Bardsir. Weed Ecology. 1(1): 41-55. (In Persian).
Swanton CJ, Chandler MJ, Elmas SD, Murphy GW and Anderson M.1996. Post emergence control of annual grasses and corn (Zea mays). Weed Technology, 10: 288-249.           
 Zand A, Baghestani MA, Shimi P and Faghih SA. 2002. Analysis on herbicides management in Iran. Agricultural Education Press. Karaj, Iran. (In Persian).