per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
1
13
3871
Research Paper
اثر آبیاری و کوددهی بر فنولوژی، عملکرد دانه و روغن کدوی پوست کاغذی (Cucurbita pepo L.) در منطقه همدان
Effect of Irrigation and Nitrogen Fertilizing on Phenology, Grain Yield and Oil of Pumpkin (Cucurbita pepo L.) in Hamadan Region
جواد حمزه ئی
j.hamzei@basu.ac.ir
1
مجید بابائی
2
گروه زراعت واصلاح نباتات- دانشگاه بوعلی سینا همدان
گروه زراعت واصلاح نباتات- دانشگاه بوعلی سینا همدان
هدف این تحقیق بررسی اثرات دور آبیاری و کود نیتروژنه بر فنولوژی، عملکرد و کیفیت دانة کدوی پوست کاغذی بود. آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392در دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. کرتهای اصلی شامل دور آبیاری در چهار سطح I1: دور آبیاری 6 روز، :I2 دور آبیاری 9 روز، I3: دور آبیاری 12 روز و :I4 دور آبیاری 15 روز و کرتهای فرعی شامل مقادیر مختلف کود نیتروژنه خالص (:N0 صفر کیلوگرم N خالص در هکتار، N1: 60 کیلوگرم N خالص در هکتار، N2: 120 کیلوگرم N خالص در هکتار، :N3 180 کیلوگرم N خالص در هکتار و N4: 240 کیلوگرم N خالص در هکتار از منبع کود اوره) بود. صفات مورد بررسی شامل روز تا گلدهی، روز تا میوهدهی و روز تا رسیدگی، تعداد دانه در میوه، وزن صد دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن بودند. اثر آبیاری و نیتروژن بر کلیه صفات معنیدار شد. اثر متقابل تیمارها نیز بهجز تعداد دانه در میوه و عملکرد روغن بر بقیه صفات معنیدار شد. بیشترین میزان روز تا گلدهی و روز تا رسیدگی از تیمار I2N3 بهدست آمد. همچنین، بیشترین و کمترین وزن صد دانه همانند عملکرد دانه بهترتیب از تیمار I2N3 و I4N0 بهدست آمد. تیمار I2N3با تیمارهای I1N3، I1N4 و I2N4 اختلاف معنیدار نداشت.در مقایسه با تیمار I2N3، کمترین میزان روز تا گلدهی، وزن صد دانه و عملکرد دانه بهترتیب با 35، 68 و 73 درصد کاهش از تیمار I4N0 بهدست آمد. بیشترین درصد (81/46) و عملکرد روغن دانه (90/32 گرم در متر مربع) بدون اختلاف معنیدار با تیمار I2به تیمار I1 تعلق گرفت. در مقایسه با تیمار I2، تیمار I4 عملکرد روغن را 50/52 درصد کاهش داد. در بین سطوح نیتروژن نیز بیشترین عملکرد روغن (50/27 گرم در متر مربع) از تیمار N3 حاصل شد. بنابراین، به منظور بهینهسازی مصرف آب و نیتروژن در زراعت کدوی پوست کاغذی، تیمار I1N3 مناسب تشخیص داده شد.
Abstract The aim of this research was to evaluate the effects of irrigation interval and nitrogen fertilizer on phenology, yield and seed quality of pumpkin. Experiment was laid out as a split plat based on randomized complete block design with three replications at the Bu-Ali Sina University in growing season of 2013. The main plots included irrigation intervals at four levels of I1: 6 days irrigation interval, I2: 9 days irrigation interval, I3: 12 days irrigation interval, and I4: 15 days irrigation interval and sub plots included different nitrogen levels of N0: 0 kg N/ha, N1: 60 kg N/ha, N2: 120 kg N/ha, N3: 180 kg N/ha,N4: 240 kg N/ha from the source of urea fertilizer. In the present research traits of days to flowering, days to fruiting days to maturity, seed number/fruit, 100-seed weight, grain yield, oil percent and oil yield were evaluated. The effect of irrigation interval and nitrogen on all traits was significant. Effect of treatments interaction was also significant on all traits except number of seeds/fruit and oil yield. The highest values for days to flowering and days to maturity were achieved at I2N3 treatment. Also, maximum and minimum values for 100-seed weight as well as grain yield were achieved at I2N3 and I4N0 treatments, respectively. I2N3 had no significant difference with treatments of I1N3، I1N4 and I2N4. In comparison with I2N3 treatment, the lowest values for days to flowering, 100-seed weight and grain yield with reduction of 35, 68 and 73%, respectively, were revealed at I4N0 treatment. The highest percent (46.81) and oil yield (32.90 g/m2) with no difference with I2 treatment, revealed at I1 treatment. In comparison with I2 treatment, I4 treatment reduced 52.50% oil yield. Also, the highest oil yield (27.50 g/m2) was achieved at N3 treatment. Therefore, in order to optimizing water and nitrogen consumption in pumpkin production, I1N3 treatment was identified suitable treatment.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3871_d31245d4d92980e901b60201ee57ea5f.pdf
درصد روغن
فنولوژی
کدوی پوست کاغذی
گیاه دارویی
مدیریت آب
نیتروژن
Medicinal Plant
Nitrogen
Oil Percent
Phenology
Pumpkin
Water Management
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
15
25
3872
Research Paper
دوره بحرانی کنترل علفهایهرز در بالنگوی شهری (Lallemantia iberica Fisch. et Mey)
Critical Period of Weed Control in Dragon’s head (Lallemantia iberica Fisch. et Mey)
جلیل شفق کلوانق
shafagh.jalil@gmail.com
1
مرتضی اعلمی میلانی
alami.morteza@gmail.com
2
اباصلت آزاد مرد طالش میکاییل
3
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی - دانشکده کشاورزی- دانشگاه تبریز
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
به منظور تعیین دوره بحرانی کنترل علفهایهرز طبیعی مزرعه در گیاه بالنگوی شهری (قَرَهزَرَک) آزمایشی در سال زراعی 90-1389 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار صورت پذیرفت و تیمارهای مربوطه شامل 13، 23، 33، 43، 53 و 63 روز وجین در طول فصل رشد (عاری از علفهرز) و 13، 23، 33، 43، 53 و 63 روز بدون وجین (تیمارهای تداخل) در فصل رشد و تیمارهای شاهد شامل عاری از علفهرز، آلوده به علفهرز در تمام فصل رشد و تیمار علفهرز خالص در هر بلوک قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده علفهایهرز غالب شامل چسبک، سلمه تره، تلخه، کاسنی وحشی، تاج خروس، توق، گاوزبان بدل، پیچک صحرایی و علفشور بودند که به ترتیب 23، 18، 15، 15، 9، 7، 6، 3، 2 و 2 درصد از جمعیت کل علفهایهرز مزرعه را به خود اختصاص دادند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که وزن خشک علفهایهرز با افزایش طول دوره آلودگی به علفهایهرز و کاهش طول دوره عاری از علفهایهرز به طور معنیداری افزایش یافت.همچنین اختلاف معنیداری در دورههای مختلف تداخل علفهایهرز با عملکرد دانه وجود داشت. دوره بحرانی کنترل علفهایهرز در گیاه دارویی بالنگوی شهری برای 10 درصد کاهش عملکرد اقتصادی دانه از روز 19 تا 55 روز بعد از سبز شدن و به مدت 36 روز برآورد گردید.
To determine the critical period of weed control in Dragon’s head (Lallemantia iberica Fisch. et Mey), field study were conducted in 2011 at the Agricultural Research station of University of Tabriz. Experiment were conducted in randomized complete block design with 3 replications and treatments relevant included 13, 23, 33, 43, 53 and 63 days weeding during the growing season (free of weeds), and 13, 23, 33, 43, 53 and 63 days without weeding (weed infested) in the growing season and includes free of weed, weed infested in the entire growing season and pure weed treatments in each block. The prevalent weed species were Setaria viridis L., Chenopodium album L., Acroptilon repense L., Cichurium intybus L., Amaranthus retroflexus L., Xanthium strumarium L., Anchusa italica Retz., Convolvulus arvensis L. and Salsola kali L. respectively. These species constituted 23, 18, 15, 15, 9, 7, 6, 3 and 2% of total weed population, respectively. Analysis of variance results showed that weed dry weight with increasing duration of infection and reduce weed-free period was significantly increased. The constructed models for Critical period of weed control in Dragon’s head showed that in order to prevent grain yield loss of 10%, weeds must be removed from the field after 19 until 55 days after crop emergence, and during 36 days respectively.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3872_aaeb1d65c9c4f686d008e99305808778.pdf
بالنگوی شهری
دوره بحرانی
علفهای هرز
عملکرد
وزن خشک علفهای هرز
Critical period
Dragon’s Head
Weeds
Weeds Dry Weight
Yield
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
27
43
3873
Research Paper
بهبود تجمع عناصر غذایی پر و کم نیاز در ذرت با کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی
Improvement of Macro and Micro Nutrients Accumulation in Maize (Zea mays L.) Grain by Application of Chemical and Biological Fertilizers
عبدالله جوانمرد
a.javanmard@maragheh.ac.ir
1
سید حمید مصطفوی
2
اسغد خضری
3
سلیمان محمودی
4
دانشکده کشاورزی- دانشگاه بوعلی سینا همدان
گروه زراعت واصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه
گروه اگرواکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد
عضو هیات علمی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب
به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود شیمیایی و زیستی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در دانه ذرت، آزمایشی در سال زراعی 1392 در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور اول (A) شامل کود شیمیایی در سه سطح a1: بدون کود، a2: کود نیتروژنه و a3:50 درصد کود نیتروژنه + 50 درصد کود فسفره و فاکتور دوم (B) شامل کود زیستی در چهار سطح b1: عدم تلقیح، b2: نیتروکسین، b3: بارور2 و b4: بارور2 + نیتروکسین بود. نتایج نشان داد کاربرد کودهای شیمیایی سبب بهبود عملکرد کمی و کیفی دانه گردید، به ویژه زمانی که عنصر فسفر به همراه نیتروژن مورد استفاده قرار گرفت. مصرف50 درصد (N+P) نسبت به عدم مصرف کودهای شیمیایی، 63/23 درصد عملکرد دانه، 10 درصد پروتئین، 9 درصد فسفر، 10 درصد پتاسیم، 5 درصد آهن و 7 درصد روی دانه را افزایش داد. کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و بارور2 به صورت توأم مؤثرتر از کاربرد انفرادی آنها بود. بر اساس ترکیبات تیماری، کاربرد توأم کودهای زیستی و شیمیایی در بهبود صفات کیفی مؤثرتر از کاربرد جداگانه آنها میباشد. به طوری که ترکیب تیماری نیتروکسین + فسفات بارور2 + 50 درصد (P+N) موجب افزایش 80 درصدی عملکرد، 22 درصد پروتئین، 50 درصد فسفر و پتاسیم و 9 درصد آهن دانه نسبت به شاهد گردید. همچنین افزایش دسترسی به فسفر توسط کودهای شیمیایی و زیستی، اثر رقابتی بر جذب عنصر روی داشته و سبب کاهش آن در دانه گردید.
In order to investigate the effect of different levels of bio and chemical fertilizers on yield and macro and micro nutrient elements absorption in maize (Zea mays L.) grain, a field experiment was carried out at the faculty of Agriculture, University of Maragheh in 2013 growing season. Experiment was arranged as factorial based on randomized complete block design (RCBD) with four replications. The first factor (A) included 3 levels of chemical fertilizer including a1: control, without any fertilizer, a2: %100 nitrogen fertilizer and a3:%50 nitrogen + 50% phosphorus and the second factor (B) comprised of biofertilizer application with 4 levels as b1: control, without any biofertilizer, b2: inoculation by Nitroxin, b3: inoculation by Phosphate Barvare-2 and b4: inoculation by Nitroxin and Barvare-2. Results showed that chemical fertilizer application improved quantitative and qualitative yield of maize grain, especially, as phosphorus and nitrogen were applied together. Application of 50% (N+P) in comparison to non-application of chemical fertilizer, increased grain yield (23.63%), grain protein content (10%), phosphorus (9%), potassium (10%), iron (5%) and zinc (7%) concentrations. Also co-application of Nitroxin and Barvare-2 were more effective than application individually. According to interaction between two factors, maize quantitative and qualitative yield improved by together application of fertilizers better than they applied individually. Nitroxin +Barvare-2+ 50% (N+P) increased grain yield by 80%, protein 22%, phosphorus and potassium 50% and iron 9% compared with control. Also phosphor availability by chemical and biofertilizers had competition effect for Zn absorption, and caused reduction in grain.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3873_12e3950a90007c7f29280bdb04bd1b10.pdf
جذب عناصر غذایی
عملکرد
میزان پروتئین
نیتروکسین
Nutrient Uptake
Nitroxin
Protein Content
Yield
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
45
59
3874
Research Paper
واکنش رقابتی گندم نان (Triticum aestivum L.) و خردل وحشی (Sinapis arvensis L.) به سطوح نیتروژن در شرایط شوری
Competitive Response of Wheat (Triticum aestivum L.) and Wild Mustard (Sinapis arvensis L.) to Nitrogen under Saline Conditions
محمد رضا مرادی تلاوت
1
عادل پشت دار
adelposhtdar@gmail.com
2
سیدعطاء الله سیادت
3
سیدهاشم موسوی
hashemmusavi@gmail.com
4
دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
دانشکده کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
به منظور بررسی رقابت گندم و خردل وحشی تحت شرایط مختلف شوری و سطوح کود نیتروژن، آزمایشی گلدانی در گلخانه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی سطوح نیتروژن (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) و سطوح شوری آب آبیاری (صفر، 3، 6 و 9 دسیزیمنس بر متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بیشترین مادهی خشک گندم در تیمارهای 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن و بدون شوری به دست آمد. با مصرف 120 کیلوگرم نیتروژن، سطوح شوری چندان مادهی خشک گندم را کاهش ندادند. کمترین مادهی خشک گندم نیز در تیمار بدون مصرف نیتروژن و شوری 9 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد. افزایش مصرف نیتروژن در شرایط شوری در آزمایش حاضر موجب کاهش اثر منفی تنش شوری بر ویژگیهای رشد و فیزیولوژیک گندم گردید. با این حال افزایش بیش از حد نیتروژن سبب کاهش توان رقابت گندم در برابر علف هرز گردید. و نیز نتوانست از کاهش رشد گندم در سطح بالای شوری بکاهد.
A pot experiment was carried out to investigate competition of wheat against wild mustard affected by salinity and N fertilizer levels, in Ramin Agriculture and Natural Resources University of Khouzestan greenhouses during 2012-2013. Experiment was Factorial in a completely randomized design in four replication. Experimental factors in trials was nitrogen levels (0, 60, 120 and 180 kg.ha-1 from Urea fertilizer sources) and irrigation water salinity (0, 3, 6 and 9 ds.m-1 by NaCl). Result show that the highest dry matter of wheat was obtained in 120 and 180 kg N.ha-1 without salinity. In the rate of 120 kg N.ha-1, there was no significant difference between salinity levels, in term of wheat dry matter. The lowest dry matter of wheat was observed in 9 ds.m-1 without nitrogen. Increase of nitrogen levels in saline conditions, caused to alleviate effect of salinity stress on wheat growth. However, further increase of N levels caused to decrease the competition ability of wheat against wild mustard and that failed to reduce the high levels of salinity reduces of wheat growth.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3874_fc7a7f3216bb67bfff3a90ac280022c1.pdf
رقابت
شوری
علف هرز
نیتروژن
ویژگی فیزیولوژیک
Competition
Herb wild
N levels
Physiological characteristics
Salinity level
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
61
74
3875
Research Paper
اثر نانوکودهای آهن و روی بر عملکرد کمی کاسنی در تراکمهای مختلف کاشت
The Effect of Iron and Zinc Nano Fertilizers on Quantitative Yield of Chicory (Cichorium inyubus L.) in Different Crop Densities
علی سپهری
sepehri110@yahoo.com
1
زهره وزیری امجد
vaziriamjad92@gmail.com
2
گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا
به منظور بررسی اثر محلولپاشی نانوکودهای آهن و روی بر عملکرد کمی گیاه دارویی کاسنی تحت تراکمهای مختلف بوته، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1392 انجام شد. تراکم بوته در سه سطح 10، 15 و 20 بوته در متر مربع و محلولپاشی نانوکودها شامل چهار سطح نانوکود کلات آهن، نانوکود کلات روی، نانوکود کلات آهن + نانوکود کلات روی و محلولپاشی با آب (عدم مصرف نانوکود) بود. صفات عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، تعداد آکن در بوته، تعداد دانه در آکن، وزن دانه، تعداد شاخهی فرعی و شاخص برداشت بررسی شدند. در خصوص تراکم بوته و مصرف نانوکودها برای عملکرد بیولوژیک، تعداد آکن در بوته و تعداد شاخه فرعی اختلاف معنیدار وجود داشت، در حالی که عملکرد دانه، تعداد دانه در آکن، وزن هزار دانه و شاخص برداشت فقط تحت تأثیر اثرات اصلی قرار گرفت. بیشترین عملکرد بیولوژیک با تراکم 15 بوته در متر مربع و محلولپاشی توأم نانوکودهای آهن و روی حاصل شد. محلولپاشی توأم نانوکودهای آهن و روی نسبت به محلولپاشی با آب باعث افزایش 84/21 درصدی عملکرد دانه شد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از تراکم 15 بوته در متر مربع و محلولپاشی توأم نانوکودهای آهن و روی ضمن افزایش عملکرد گیاه، با به حداقل رساندن اثرات منفی ناشی از مصرف کودهای شیمیایی، راهی مؤثر جهت دستیابی به کشاورزی پایدار میباشد.
In order to study the effect of foliar application of iron and zinc nano fertilizers on quantitative yield of chicory under different plant densities, a field experiment was conducted at the agricultural research station, Bu-Ali Sina University in 2013 growing season. A factorial experiment based on randomized completely block design was arranged with three replications. Three levels of Plant density including 10, 15 and 20 plant per m-2 and four levels of foliar application of nano fertilizers including iron nano fertilizer, zinc nano fertilizer, iron nano + zinc nano fertilizers and control were used. Biological and grain yield, number of aken per plant, number of seed per aken, seed weight, number of branches and harvest index were recorded. The results showed that significant differences existed among nano fertilizers and plant density on biological yield, number of aken per plant and number of branches. But seed yield number of seed, seed weight and harvest index affected by the main factors. The highest biological and grain yield obtained with using 15 plant m-2 and simultaneously foliar application of nano iron and zinc fertilizers. Also foliar application of iron + zinc nano fertilizers caused to increasing 21.84 % on grain yield compared to control. The finding the peresent study indicated that using 15 plant m-2 and simultaneously foliar application of iron and zinc nano fertilizers, in addition to increasing quantitative yield, by minimizing the negative effects of chemical fertilizers is an effective way to achieve sustainable agriculture.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3875_1030993763cddd8ee26eb3f0574bb862.pdf
عملکرد بیولوژیک
عملکرد دانه
فناوری نانو
کاسنی
محلولپاشی
Biological Yield
Foliar Application
Grain Yield Chicory
Nanotechnology
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
75
86
3876
Research Paper
تاثیر گیاهان پوششی بر تراکم و زیست توده علفهای هرز مزارع گوجهفرنگی
Effect of Cover Crops on Weed Density and Weed Biomass in Tomato
حمیدرضا محمددوست چمن آباد1
1
سمیه رفیعی
s,r_1363@yahoo.com
2
علی اصغری
a_asghari@uma.ac.ir
3
گروه زراعت، دانشگاه محقق اردبیلی
گروه زراعت، دانشگاه محقق اردبیلی
گروه زراعت، دانشگاه محقق اردبیلی
گیاهان پوششی یکی از ابزارهای موثر در مدیریت غیرشیمیایی علفهای هرز در کشاورزی پایدار به شمار میروند. به منظور بررسی تاثیر نوع و زمان کاشت گیاهان پوششی بر کنترل علفهای هرز گوجهفرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصافی با سه تکرار در سال 1391 در مزرعه شخصی واقع در 65 کیلومتری شیراز اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل نوع گیاه پوششی در سه سطح (چاودار، شبدرقرمز، کلزا) و زمان کاشت آنها در سه سطح (یک ماه قبل از نشاکاری، همزمان با نشاکاری و یک ماه بعد از نشاکاری) بود. یک تیمار شاهد (بدون مالچ) هم در هر تکرار در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد نوع و زمان کاشت گیاهان پوششی تاثیر معنیداری بر تراکم و وزن خشک علفهای هرز و عملکرد گوجهفرنگی داشت. کاشت گیاهان پوششی تراکم علفهای هرز را تا 35 درصد و وزن خشک آنها را تا 67 درصد نسبت به شاهد کاهش داد. کاشت گیاهان پوششی تراکم علفهای هرز پیچک صحرایی، خرفه و سوروف را نسبت به شاهد به ترتیب 8، 4 و 6 برابر کاهش داد. عملکرد گوجهفرنگی نیز با کاشت گیاهان پوششی 42/60 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. نتایج این آزمایش نشان میدهد که گیاهان پوششی ابزار مناسبی برای مدیریت علفهای هرز در سیستمهای کشاورزی پایدار هستند و میتوانند در مدیریت تلفیقی علفهای هرز استفاده شوند.
Cover crops are an effective tool in the non- chemical weed management in sustainable agriculture. In order to evaluate the effect of type and time planting of cover crops on weed control in tomato, a factorial experiment was established using a randomized complete block design with three replications at 2013 on personal farm located about 65 kilometers from Shiraz province. The factors were included the type of cover crop at four levels (rye, red clover, rapeseed and control (no mulch)) and time of planting in three levels (one month before tomato transplanting, at the same time and one month after transplanting).The results showed that the type and time of planting of cover crops had a significant effect on the weed density and weed dry weight and tomato yield. Planting cover crops decreased weed density up to 35% and the weed dry weight of 67% compared with control. Also, cover crops reduced density of Convolvulus arvensis, Portulaca oleraceae and Echinochloa crus-galli as 8, 4 and 6 times compared with control. Tomato yield increased 60/42% with cover crop. The results showed that cover crops are appropriate tool for weed management in sustainable agricultural systems and can be used in integrated weed management.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3876_bf71c3f3970f4e448442d2caff7a3837.pdf
علفهای هرز
کشاورزی پایدار
گیاه پوششی
گوجه فرنگی
مدیریت غیر شیمیایی
Non-Chemical Management
Cover Crop
Sustainable Agriculture
Tomato
Weed
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
87
97
3877
Research Paper
دوره بحرانی خسارت علفهای هرز بادام زمینی (.Arachis hypogaea L) در منطقه ساری
Critical Period of Weed Damage in Peanut (Arachis hypogaea L.) in Sari
صادق کاووسی
kavos3531@yahoo.com
1
رحمت عباسی
rabasi@alumni.ut.ac.ir
2
اسفندیار فرهمندفر
e.farahmand@sanru.ac.ir
3
ایراندخت منصوری
iranmansoori@yahoo.com
4
گروه زراعت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
آزمایش به منظور تعیین دوره بحرانی خسارت علفهای هرز در بادام زمینی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سال1391 با سه تکرار اجرا شد. تیمارها به دو نوع تداخل و عاری از علفهای هرز در دورههای 15، 30، 45، 60 و 75 روز پس از کاشت بادام زمینی اعمال شدند. علاوه بر این دو شاهد تمام فصل تداخل و عاری از علفهرز طی فصل رشد نیز در نظر گرفته شد. عملکرد دانه بهطور معنیداری تحت تاثیر تیمارهای کنترل و تداخل علفهای هرز قرار گرفت. افزایش طول دوره تداخل علفهای هرز باعث کاهش عملکرد دانه بادام زمینی گردید، درحالیکه افزایش طول دوره کنترل علفهای هرز باعث افزایش عملکرد دانه بادام زمینی شد. بالاترین (2100 کیلوگرم در هکتار) و پائینترین (294 کیلوگرم در هکتار) مقدار عملکرد دانه بادام زمینی، بهترتیب از تیمارهای کنترل تمام فصل و 75 روز تداخل علفهای هرز بدست آمد. تداخل تمام فصل علفهای هرز نسبت به کنترل تمام فصل علفهای هرز باعث 81 درصد کاهش عملکرد دانه گردید. زمان شروع و پایان دوره بحرانی خسارت علفهای هرز بادام زمینی توسط توابع لجستیک و گامپرتز، با دقت بالایی (بهترتیب 96/0=R2 و 95/0=R2) تعیین شد. دوره بحرانی خسارت علفهای هرز بادام زمینی در شرایط ساری با پذیرش تحمل 5، 10 و 15 درصد افت عملکرد دانه، بهترتیب 76-9، 63-12 و 54-16 روز پس از کاشت بادام زمینی تعیین شد.
In order to determine the critical period of weed damage in peanut a field experiment was laid out based on randomized complete block design (RCBD) with three replications in 2012. Treatments consisted of two series of weed interference and weed-free periods of 15, 30, 45, 60 and 75 days after planting of peanut. Full-season control of weeds and full-season interference of weeds were also included as control treatments. Seed yield was affected significantly by control and weed-free treatments. Increasing of weed interference periods decreased peanut seed yield, while increasing of weed control periods increased peanut seed yield. Mean comparisons showed that the highest (2100 kg.ha-1) and lowest (294 kg.ha-1) of peanut yield observed at full season weed-free and 75 days weed interference after planting, respectively. Full-season weeds interference reduced peanut yield by 81% compared with full season weed-free plots. Beginning and end of the critical period of weed damage were determined by Gompertz and Logistic equations with high accuracy (R2=0.96 and R2=0.95, respectively). Based on 5, 10 and 15% acceptable seed yield losses, the critical period of weed control were 9 to 76, 12 to 63 and 16 to 54 days after planting at Sari condition.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3877_af7b858fba70f5f08d941ff66c5c68d8.pdf
افت عملکرد
تداخل
تمام فصل
توابع
عاری از علفهرز
Function
Full Season
Interference
Weed Free
Yield Loss
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
99
111
3878
Research Paper
رابطه بین بهرهوری عوامل تولید و پایداری کشاورزی در مزارع سیبزمینی دشت اردبیل
Relationship between Factor Productivity and Agricultural Sustainability in Potato Farms of Ardabil Plain
قادر دشتی
...@tabrizu.ac.ir
1
سهیلا نگهبان
soheila_nagahban_namin@yahoo.com
2
باب اله حیاتی
b-hayati@yahoo.com
3
گروه اقتصاد کشاورزی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
گروه اقتصاد کشاورزی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
گروه اقتصاد کشاورزی ، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
در راستای نیل به خودکفایی و نیز پایداری کشاورزی، یکی از ابزارهای مهم در ارزیابی عملکرد سیستمهای کشاورزی استفاده از شاخص بهرهوری عوامل تولید است. در این صورت یک سیستم تولیدی کشاورزی زمانی از لحاظ اقتصادی پایدارتر خواهد بود که بهرهوری کل آن سیستم نسبت به سیستم دیگر بیشتر باشد. بدین ترتیب به نظر میرسد بین پایداری سیستمهای تولیدی بخش کشاورزی و بهرهوری عوامل تولید ارتباط وجود دارد. از همین رو هدف این مطالعه بررسی رابطه بهرهوری عوامل تولید با پایداری کشاورزی در مزارع سیبزمینی دشت اردبیل است. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 231 نفر تعیین شد. دادهها و اطلاعات مورد نیاز از طریق پیمایش میدانی و تکمیل پرسشنامه به روش نمونهگیری تصادفی طبقهبندی دومرحلهای در سال زراعی 92-1391جمعآوریگردید. نتایج نشان داد میانگین بهرهوری کل عوامل تولید واحدهای مورد بررسی 011/0 می باشد بدین ترتیب به طور متوسط در ازای مصرف یک واحد از نهاده کل در مزارع سیبزمینی منطقه، 011/0 تن سیبزمینی تولید شده است. همچنین نتایج حاصل از رهیافت سنانایاک نشان داد که مزارع منطقه مورد مطالعه به سمت پایداری گرایش دارند. نتایج حاصل از مدلهای رگرسیونی چند متغیره نشان داد که متغیرهای بهرهوری کل، درآمد زارع، نوع مالکیت زمین، سطح سواد، سطح زیرکشت، سابقه کشت سیبزمینی و دانش کشاورزی پایدار در مجموع 25 درصد تغییرات شاخص پایداری را توضیح میدهند.
Using productivity index is one of the important tools in evaluating performance of agricultural systems in achieving self-sufficiency and also agricultural sustainability. In this regard, if the productivity of an agricultural production system is higher than another system, it would be economically sustainable. Therefore, it seems that there is a relationship between the sustainability of production system of agricultural sector and factor productivity. For this reason, the objective of this research is considering the relation between factor productivity and agricultural sustainability in potato farms in Ardabil plain. For this research 231 samples determined by Cochran’s formula. Research data belongs to 2012-2013 crop period and was gathered through field surveys and questionnaires complete by means of two-stage random sampling. The result of this research has shown that the most and limited amount of the partial productivity respectively are related to the land and water. The total factors productivity average of the evaluated units are 0.011, therefore in average for each unit usage of total input in potato farms 0.011 tone potato has been produced at the region. Also the result of the Senanayak has been shown that the farms in studied area has intent to sustainability. Results of multiple regression models showed that the variables; the total factor productivity, farmer income, type of land ownership, education level, experience of potato cultivation, land, the knowledge of sustainable agriculture, separately has explain 25 percent of the sustainability index changes.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3878_088838c3b493af06a90f28e6b3ca1e83.pdf
بهره وری عوامل تولید
پایداری کشاورزی
سیب زمینی
دشت اردبیل
Ardabil plain
Factors Productivity
Potato
Sustainability of Agriculture
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
113
123
3879
Research Paper
اثر دز کاهش یافته علفکش ایمازاتاپیر بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز (Phaseolus calcaratus L.) در رقابت با گاو پنبه (Abutilon theophrasti Medik.)
The Effect of Imazethapyr Reduced Dose on Red bean (Phaseolus calcaratus L.) Grain Yield and Yield Components at Competition with Velvetleaf (Abutilon theophrasti Medik.)
سمانه حسن زاده
r.abasi@sanru.ac.ir
1
محمد رضوانی
2
رحمت عباسی
rabasi@alumni.ut.ac.ir
3
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر
گروه زراعت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
به منظور بررسی اثر متقابل تراکم علفهرز گاوپنبه و دز علفکش ایمازاتاپیر بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه لوبیا قرمز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1392 اجرا شد. چهار تراکم گاوپنبه (صفر، 4، 8 و 12 بوته در متر مربع) و پنج دز ایمازاتاپیر (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و یک لیتر در هکتار) سطوح عوامل مورد بررسی بودند. عملکرد دانه لوبیا قرمز در شرایط عاری از علفهرز با افزایش دز علفکش روند خاصی را نشان نداد، ولی افزایش معنیداری در تراکمهای علفهرز گاوپنبه با افزایش دز علفکش اتفاق افتاد. عملکرد دانه در تراکمهای 4، 8 و 12 بوته گاوپنبه در متر مربع در شرایط دز توصیه شده علفکش نسبت به عدم کاربرد آن، به ترتیب 43، 92 و 127 درصد افزایش یافت. تعداد غلاف در بوته نیز در شرایط عدم کاربرد علفکش در تراکمهای 4، 8 و 12 بوته در متر مربع گاوپنبه نسبت به شرایط عاری از علفهرز، به ترتیب 29، 44 و 48 درصد کاهش نشان داد. همچنین تراکمهای 4، 8 و 12 بوته در متر مربع گاوپنبه نسبت به شرایط عاری از علفهرز، به ترتیب باعث کاهش 8، 12 و 4 درصد تعداد دانه در غلاف شد، ولی وزن صد دانه تحت تأثیر سطوح تراکم گاوپنبه و دزهای علفکش ایمازاتاپیر قرار نگرفت.
Abstract The field experiment was conducted in order to study the interaction of velvetleaf densities and Imazethapyr doses on yield and yield components of red bean in factorial randomized complete block design with four replications in 2013. The factors were included four levels of velvetleaf densities (0, 5, 10, and 15 plant.m-2) and five levels of Imazethapyr doses (0, 0.25, 0.5, 0.75, and 1 lit.ha-1). Grain yield at weed-free plots with increasing herbicide dose did not change, but it is increased at other velvetleaf densities with increasing doses of herbicide. Grain yield at 4, 8, and 12 velvetleaf plant.m-2 densities at the recommended dose compared to no-herbicide plots increased by 43, 92, and 127%, respectively. The number of pods per plant at no-herbicide plots and 4, 8 and 12 velvetleaf plant.m-2 than velvetleaf weed-free plots reduced by 29, 44 and 48%, respectively. The number of grains per pod at densities of 4, 8 and 12 velvetleaf plant.m-2 than weed-free conditions reduced to 8, 12 and 4%, but the hundred grain weight did not affected by levels of weed densities and herbicide doses.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3879_7756b292aca298d35f45d6fbe3032ce8.pdf
تراکم علفهرز
عاری از علفهرز
عدم کاربرد علفکش
عملکرد دانه
دز توصیه شده
Grain Yield
No-Herbicide
Recommended Dose
Weed Density
Weed Free
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-08-23
25
2.1
125
137
3880
Research Paper
تاثیرمحلول پاشی متانول بر اجزای عملکرد لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط تنش آبی
Effect of Foliar Application of Methanol in Water Stress Condition on Yield Components of Phaseolus vulgaris L.
جاوید عمارت پرداز
emarat@tabrizu.ac.ir
1
احمد حامی
masoud.chamani@gmail.com
2
حبیب کاظم نیا
3
گروه فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
گروه مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
کاربرد محلولهای متانول روی اندامهای هوایی گیاهان باعث افزایش عملکرد، تسریع رسیدگی، کاهش اثر تنش خشکی درآنها میشود. بدین منظور آزمایشی بهصورت اسپلیتپلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز در سه تکرار در سال زراعی 1392 جهت بررسی اثرات محلولپاشی متانول در شرایط تنش آبی و بر اجزای عملکرد لوبیاچیتی در مرحلهی قبل و بعد از گلدهی و با غلظتهای حجمی پنج و 10 درصد انجام شد. تنش آبی در سه سطح آبیاری پس از تبخیر 70، 120 و170 میلیمتر از طشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و محلول پاشی متانول با غلظتهای حجمی پنج و10 درصد و در مراحل قبل و بعد از گلدهی لوبیا چیتی (M بدون محلول پاشی، M1 محلول پاشی با متانول پنج درصد قبل از گلدهی، M2 محلول پاشی با متانول پنج درصد بعد از گلدهی، M3 محلول پاشی با متانول 10 درصد قبل از گلدهی، M4 محلول پاشی با متانول 10 درصد بعد از گلدهی) به عنوان فاکتور فرعی در پنج سطح بودند. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که اثر فاکتور اصلی، اثر فاکتور فرعی و اثر متقابل این دو فاکتور آزمایشی برارتفاع بوته، تعداد نیام در ساقه اصلی، وزن خشک اندام هوایی، وزن صد دانه، عملکرد دانه در هکتار، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود و بیشترین عملکرد دانه با میانگین 66/4486 کیلو گرم در هکتار در تیمار محلولپاشی با متانول پنج درصد حجمی بعد از گلدهی و در تیمار آبیاری پس از 70 میلی متر تبخیر از طشتک به دست آمد.در حالت کلی،تاثیر مصرف متانول در بهبود عملکرد گیاهان بهتر از شرایط عدم مصرف آن (M0) بوده است.
Application of Methanol solution on plant shoots increase yield and decrease water stress effects. The research was conducted in the Research Farm in the Agriculture Faculty of the University of Tabriz, in order to evaluate the effect of different concentration of Methanol solution spraying on different growth stages of P. vulgaris L. before and after flowering, in water stress conditions. It was conducted in split plot form in completely random blocks with three replications. The methanol solution densities were five percent and ten percent by volume. The water stress included three levels of irrigation after 70, 120 and 170 millimeters evaporation, as the main factor and different volumetric densities of Methanol solution spraying as the sub factors in five different levels. Based on the results, effect of treatments on height of plant, number of pods in main stem, dry weight, number of pods in the plant, number and weight of empty pods, weight of 100 seeds, biological performances were meaningful and harvest index with one percent probability. Furthermore, the best performance was obtained with the ten percent density of Methanol solution spraying after flowering stage of P. vulgaris L. and the irrigation after 70 millimeter evaporation.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3880_d0188276d09db4d685bd2ec041a74b2c.pdf
تنش آبی
شاخص برداشت
عملکرد بیولوژیک
لوبیاچیتی
Biological Performances
Harvest Index
Phaseolus vulgaris
Water Stress
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-07-23
25
2.1
139
153
3881
Research Paper
ارزیابی کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی بر کارایی مصرف کود ، عملکرد و اجزای عملکرد دانه آفتابگردان
Evaluation of Biological and Chemical Fertilizers on Fertilizer Use Efficiency, Grain Yield and Yield Components of Sunflower
محمد میرزاخانی
hm_mirzakhani@yahoo.com
1
نورعلی ساجدی
nasajedi@yahoo.com
2
گروه کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فراهان، فراهان، ایران
گروه کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فراهان، فراهان، ایران
به منظور مقایسه تأثیر کود های زیستی و شیمیایی بر اجزای عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن در آفتابگردان این آزمایش به صورت مزرعهای در سال 1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار کود زیستی نیتروکسین در دو سطح شامل عدم تلقیح و تلقیح بذور با نیتروکسین، تیمار مصرف کود زیستی بارور-2 در دو سطح شامل عدم تلقیح و تلقیح بذور با بارور-2 و تیمار مصرف کود های شیمیایی نیتروژن و فسفر در چهار سطح شامل عدم مصرف کود های شیمیایی نیتروژن و فسفر (شاهد)، 50 کیلوگرم نیتروژن + 25 کیلوگرم فسفر، 100 کیلوگرم نیتروژن + 50 کیلوگرم فسفر و 150 کیلوگرم نیتروژن + 75 کیلوگرم فسفر در هکتار بود. نتایج نشان داد که اثر کاربرد کود زیستی بارور2 بر صفت شاخص برداشت دانه معنیدار بود. همچنین کاربرد کود زیستی نیتروکسین بر صفات تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و شاخص برداشت دانه معنیدار بود. تأثیر تیمار مصرف ترکیبی کودهای شیمیایی نیتروژن و فسفر نیز بر صفات ارتفاع گیاه، قطر طبق، عملکرد دانه، تعداد دانه در طبق، کارایی مصرف نیتروژن، کلروفیل برگ و وزن هزار دانه نیز معنی دار بود. به طوری که در بین سطوح مختلف مصرف کود های شیمیایی، تیمار مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن + 50 کیلوگرم فسفر در هکتار با میانگین 1603 کیلوگرم در هکتار و تیمار مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن + 25 کیلوگرم فسفر در هکتار با میانگین 1283 کیلوگرم در هکتار به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند. بنابراین به نظر میرسد که برای افزایش عملکرد کمی و کیفی گیاهان زراعی، میتوان از روشهای تغذیه تلفیقی کودهای مختلف استفاده کرد.
In order to comparision the effect of biological and chemical fertilizer on grain yield components and fertilizer use efficiency in sunflower, this study was carried out in Markazi province in 2009. A factorial arrangement of treatment in a randomized complete block design with three replications was used. Treatments included inoculation with Nitroxin (N0= Control, N1= Inoculation), Inoculation with Barvar-2 (B0= Control, B1= Inoculation) and application of chemical fertilizer combination of nitrogen and phosphorus (C0= N0 + P0, C1= N50 + P25 , C2= N100 + P50 , C3= N150 + P75 kg.ha-1). Each plot consisted of four rows, 6 m long with 60 cm between rows space and 21 cm between plants on the rows. In this study characteristics such as: plant height, head diameter, 1000 grain weight, number of grain per head, grain yield, harvest index, N and P use efficiency and chlorophyll index were assessed. Results indicated that the effect of Barvar-2 biological fertilizer on the harvest index and inoculation with Nitroxin on number of grain per head, grain yield, harvest index were significant. Chemical fertiliser combination of nitrogen and phosphorus on charecteritics such as: plant height, head diameter, 1000 grain weight, number of grain per head, grain yield, nitrogen use efficiency and chlorophyll index was significant, too. Among the different levels of combination application of chemical fertiliser, that 100 kg.ha-1 nitrogen + 50 kg.ha-1 phosphorus with average of grain yield equal 1603 kg.ha-1 and 50 kg.ha-1 nitrogen + 25 kg.ha-1 phosphorus treatment, with average of grain yield equal 1283 kg.ha-1 were significantly superior to the other treatments. Therefore, it seems that quantity and quality of crops yield increased by integrative using of different fertilizers.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3881_bdc51213de1380efb0f610fdc17aa6e5.pdf
آفتابگردان
بارور-2
عملکرد دانه
نیتروژن
Barvar-2
Grain Yield
Nitrogen
Sunflower
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-07-23
25
2.1
155
164
3882
Research Paper
اثرات زمان کاشت روی عملکرد و اجزای عملکرد دانه و میزان روغن ارقام بهاره گلرنگ در تبریز
Effects of Planting Date on Grain Yield, Yield Components and Oil Content of Safflower Spring Cultivars in Tabriz
بهمن پاسبان اسلام
b_pasbaneslam @ yahoo.com
1
بخش تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجانشرقی، سازمان تحقیقات
آزمایش با هدف ارزیابی عملکرد دانه، روغن و اجزای عملکرد ارقام بهاره گلرنگ طی زمانهای مختلف کاشت و بررسی امکان کاهش دوره رشد با حفظ عملکرد از طریق تاخیر در زمان کاشت، در ایستگاه خسروشاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکراردر سال زراعی 1393 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل زمان کاشت: 10، 20، 30 فروردین و 9 اردیبهشت ماه و رقم شامل: گلدشت، صفه و سینا بودند. نتایج نشان دادند اثرات ساده و متقابل فاکتورهای مورد مطالعه روی سرعت رشد مطلق طبق، ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، درصد روغن، عملکرد دانه و روغن معنیدار بود. از بین اجزای عملکرد، تعداد طبق در بوته همبستگی مثبت و معنیداری با عملکرد دانه و روغن نشان داد. ارقام مورد مطالعه در زمان کاشت10 فروردین ماه بیشترین عملکرد دانه و روغن را داشتند. صفه در کشتهای 10 و 20 فروردین عملکرد دانه و روغن بالاتری داشت. ولی در کشت 30 فروردین، گلدشت و در کشت دیرتر 9 اردیبهشت، سینا محصول بیشتری تولید نمود. همبستگی ارتفاع بوته با تعداد طبق در بوته، تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و روغن مثبت و معنیدار بود. بهنظر میرسد با کاشت طی دهه اول فروردین ماه در دشت تبریز و رعایت اصول بهزراعی در زمان ساقهروی بوتهها، بتوان به عملکرد قابل قبول در گلرنگ بهاره رسید.
In order to evaluate the seed and oil yields and yield components in spring safflower during different planting times and study the possibility of reducing growth period with the conservation of yield, an experiment was carried out in Khosrovshah station of Agriculture and Natural Resources Research Center of East Azarbaijan, Iran in 2014. A factorial experiment including 4 planting dates (30th Marth, 9th, 19th and 29th April) and 3 spring safflower cultivars (Goldasht, Soffeh and Sina) based on randomized complete block design with 3 replications, was used. The results showed that simple and interaction effects of studied factors were significant on the capitulum relative growth rate, plant height, capitulum diameter, capitula per plant, seeds in capitulum, 1000 seeds weight, oil percent, seed and oil yields. Among yield components, capitula per plant showed positive and significant correlation with the seed and oil yields. In addition, cultivars under consideration had the higher seed and oil yiels on 30th Marth of planting time. In cultures 30th Marth and 9th April, Soffeh had higher seed and oil yields but the cultivation of Goldasht on 19th April and late sown of Sina on 29th April showed the highest production of yields. The correlation of plant height with capitula per plant, seeds in capitulum, seed and oil yields was positive and significant. It seems that, by planting in Tabriz plain during late Marth and early April can be achieved acceptable performance in spring safflower with respect to the principles of better agronomic during stem stage.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3882_000345698a971f33a2623249eb531d0d.pdf
تاریخ کاشت
دشت تبریز
درصد روغن دانه
عملکرد دانه
گلرنگ بهاره
Grain Oil Percent
Grain Yield
Planting Date
Spring Safflower
Tabriz plain
per
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
2015-07-23
25
2.1
165
177
3883
Research Paper
ارزیابی عملکرد غده، صفات رویشی و باروری دانه گرده در شش خانواده حاصل از بذر حقیقی سیبزمینی (Solanum tuberosum L.)
Evaluation of Tuber Yield, Vegetative Traits and Pollen Stainability in Six Families of True Potato Seeds
جابر پناهنده
jpanahandeh@tabrizu.ac.ir
1
مژگان عزیزی
moghgan@yahoo.com
2
جاوید عمارت پرداز
emarat@tabrizu.ac.ir
3
علیرضا مطلبی آذر
motallebi@tabrizu.ac.ir
4
فریبرز زارع نهندی
zare@tabrizu.ac.ir
5
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
فیزیولوژی گیاهان زراعی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
یکی از مشکلات اصلاح سیبزمینی در ایران مانند بیشتر کشورهای دیگر فقدان تنوع ژنتیکی به علت تکثیر غیرجنسی و وارداتی بودن ارقام سیبزمینی میباشد. به منظور بررسی امکان دستیابی به کلونهای امیدبخش برای استفاده در برنامه های اصلاحی و نیز ارزیابی عملکرد غده، آزمایشی با استفاده از 6 خانواده حاصل از بذر حقیقی سیبزمینی شامل آزادگردهافشانهای فانتا، آندیژنای گزینش شده، هیبریدهای کایزر×آگریا، ساوالان×آگریا، خانواده حاصل از بک کراس اول هیبریدهای S. stoloniferum× S. tuberosum (sto × tbr) با والد زراعی و خانواده حاصل از تلاقیهای برادر و خواهر ناتنی هیبریدهای tbr×sto با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که شاخصهای عملکرد غده کل، ارتفاع بوته، سطح برگ و باروری دانه گرده در سطح احتمال یک درصد و تعداد ساقه در بوته و درصد ماده خشک غده و اندام هوایی بوته در سطح احتمال پنج درصد در میان خانواده های مورد مطالعه تفاوت معنی دار دارند. بیشترین عملکرد غده در تک بوته را خانواده ساوالان × آگریا با میانگین 66/526 گرم داشت اما اختلاف آن با خانواده های آزادگرده افشانهای فانتا، هیبریدهای کایزر×آگریا، ساوالان×آگریا معنی دار نبود. از نظر تعداد غده در بوته، خانواده حاصل از بک کراس اول هیبریدهای tbr×sto با والد زراعی با 70/19 غده بیشترین تعداد غده در بوته را تولید ولی از نظر آماری خانوادههای آندیژنا، ساوالان × آگریا و برادر خواهر ناتنی حاصل از هیبریدهای tbr×sto با هم تفاوت معنی داری نداشتند. از نظر باروری دانه گرده خانوادههای برادر خواهر ناتنی هیبریدهای tbr×sto، BC1 و آزاد گرده افشانهای فانتا از بالاترین در صد دانه گرده بارور و هیبرید های ساوالان × آگریا از کمترین باروری دانه گرده برخوردار بودند.
One of the problems of potato breeding in Iran like the most other countries is the lack of enough genetic diversity due to asexual propagation and the availability of just foreign imported commercial cultivars. In order to evaluate the potential of yield and also selecting promising clone for use in breeding programs an experiment using 6 families of true potato seed including Fanta op, selected Andigena (Adg), hybrids of Agria × Caeser (Agr × Cas), Agria × Savalan (Agr × Sav) , family of the BC1 of S. stoloniferum× S. tuberosum (sto × tbr) with the cultivated parent (tbr) and families of inter-mating between sto × tbr hybrids (HS - sto × tbr) were compared with using a randomized complete block design with three replications. The results has been showed significant difference between families for the total tuber yield, plant height, leaf area, pollen stainability (p ≤ 0.01) and tuber and haulm dry weight, and number of stem per plant (p ≤ 0.05). According to mean comparison results family Agria × Savalan with 526.66 grams per plant had the highest tuber yield but its difference with the families of Adg; (HS - sto × tbr) were not significant. The BC1 of sto × tbr family with 19.7 tubers per plant had the maximum tuber number but its difference with the families of the Adg, Agr × Sav and (HS - sto × tbr) were not significant. The (HS - sto × tbr), BC1 and Fanta OP had the highest and hybrids of (Agr × Sav) lowest pollen fertility.
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_3883_b5e4ee59fa67eb7b8fa1b16f6bcc2de9.pdf
هیبریدهای توبروزوم × استولونیفروم
عملکرد غده
ماده خشک
نر باروری
نشا سیب زمینی
Dry Matter
Pollen Stainability
Potato Seedling. S. stoloniferum× S. tuberosum Hybrids
Tuber Yield