دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
تأثیر سیستم تغذیه تلفیقی بر جذب عناصر غذایی و عملکرد ذرت علوفهای در شرایط کمبود آب
1
16
FA
حسینعلی
علیخانی
0000-0002-8740-6059
دانشیار گروه مهندسی علوم خاک و آب، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران.
halikhan@ut.ac.ir
مهدی
قورچیانی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زاعت و اصلاح نباتات، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران
mghorchiani@ymail.com
مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر تغذیه تلفیقی قارچ میکوریز آربسکولار و باکتری <em>سودوموناس فلورسنس</em> به عنوان کود زیستی و مصرف فسفر از منابع سوپرفسفات تریپل و خاک فسفات به عنوان کود شیمیایی بر جذب عناصر غذایی و میزان عملکرد ذرت علوفهای (<em>Zea mays</em> L.) در شرایط کمبود آب انجام گرفته است. این پژوهش به صورت کرتهای دو بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، در سه تکرار به اجرا در آمد. فاکتورها عبارت از آبیاری (آبیاری پس از 60 و120 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) در کرتهای اصلی؛ ترکیب قارچ میکوریز آربسکولار و باکتری <em>سودموناس فلورسنس </em>(کاربرد توأم قارچ میکوریز و باکتری، کاربرد باکتری، کاربرد قارچ میکوریز و عدم کاربرد قارچ میکوریز و باکتری) در کرتهای فرعی و تیمار کود شیمیایی فسفره (عدم مصرف کود شیمیایی فسفره، مصرف 50% کود سوپر فسفات تریپل مورد نیاز براساس نتایج آزمون خاک و مصرف سنگ فســـفات) در کرتهای فرعی فرعی بودند. صفات مورد بررسی شامل جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر، آهن، روی، منگنز و مس، عملکرد ماده خشک علوفه و درصد کلنیزاسیون ریشه بود. تیمار تنش کمبود آب و کاربرد توأم قارچ و باکتری حل کننده فسفات جذب نیتروژن، روی، منگنز و مس را نسبت به تیمار آبیاری نرمال و عدم استفاده از ریزجانداران حل کنندۀ فسفات به ترتیب به میزان 75/7، 8/12، 41/1 و 76/27 درصد افزایش داد، البته این افزایش تنها برای نیتروژن، روی و مس معنیدار بود. همچنین، نتایج برهمکنش کود شیمیایی فسفره و ریزجانداران حل کنندۀ فسفات نیز نشان داد که کارایی کود سوپر فسفات تریپل همراه با ریزجانداران حل کنندۀ فسفات در صفات اندازهگیری شده نسبت به سنگ فسفات بیشتر بود.
خاک فسفات,سودوموناس فلورسنس,فسفر,عناصر غذایی,کلنیزاسیون
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2689.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2689_4ffff440539448d7f6c3616d09707ee5.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
برآورد شاخصهای کارآیی نیتروژن و تغییرات عناصر غذایی در گندم تحت تأثیر مدیریت بقایا و منابع مختلف کود نیتروژنه
17
33
FA
سیده سمانه
سهرابی
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد اگرواکولوژی دانشگاه شهید چمران اهواز
seyedehsamanehsohrabi@gmail.com
اسفندیار
فاتح
استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز
a.fateh@scu.ir
امیر
آینه بند
دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز
aynehband@yahoo.com
افراسیاب
راهنما
استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز
a.rahnama@scu.ir
به منظور برآورد شاخصهای کارآیی نیتروژن و میزان عناصر غذایی در گندم تحت تأثیر مدیریت بقایای گیاهی و منابع مختلف کود نیتروژنه آزمایشی در سال زراعی 91- 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. سه سطح مدیریت بقایای گیاهی (حذف بقایا، سوزاندن بقایا و برگرداندن بقایا) به عنوان عامل اصلی و 5 منبع کود نیتروژن (شاهد، 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، کود بیولوژیک سوپرنیتروپلاس و 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار+ کود بیولوژیک سوپرنیتروپلاس) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفتهشد. نتایج نشان داد که برگرداندن بقایا حتی در مدت کوتاه دوره رشد گیاه توانسته است اثرات مثبتی بر خاک داشته و تا حدی باعث افزایش میزان عناصر شود. حداکثر میزان کارآیی جذب نیتروژن در استفاده از روش برگرداندن بقایا بههمراه استفاده از کود بیولوژیک حاصل شد و بیشترین شاخص برداشت نیتروژن نیز در همین ترکیب تیماری بههمراه مصرف 75 کیلوگرم در هکتار اوره بهدست آمد، گرچه این شاخص به طور معنیداری تحت تأثیر مدیریتهای اعمال شده بر بقایا قرار نگرفت. سوزاندن بقایای گیاهی نیز تأثیر مثبتی بر شاخص کارایی مصرف و به کارگیری نیتروژن داشت. قابل ذکر است که برای تمام شاخصهای نیتروژن اندازهگیری شده تیمار حذف بقایا کمترین کارآیی را نشان داد.
کارآیی مصرف نیتروژن,کود بیولوژیک,گندم,مدیریت بقایای گیاهی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2707.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2707_b63bea9b6ece839621be2fa98ef1e772.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
اثر روشهای کوتاه مدت خاکورزی و گیاهان پوششی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و برخی ویژگیهای خاک
35
47
FA
جواد
حمزهئی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
امین
بوربور
دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه بوعلی سینا همدان
روشهای صحیح خاکورزی و کشت گیاهان پوششی از روشهای مناسب برای حرکت در راستای کشاورزی پایدار است که نقش مهمی را در پایداری نظامهای تولیدی محصولا کشاورزی ایفا می کنند. در این راستا، به منظور بررسی اثر روشهای مختلف خاکورزی شامل خاکورزی مرسوم، خاکورزی حداقل و بدون خاکورزی و گیاهان پوششی شامل ماشک گلخوشهای، خلر و عدم کشت گیاهان پوششی بر عملکرد ذرت و برخی ویژگیهای خاک آزمایشی در سال زراعی 1390- 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلیسینا به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که صفات تعداد ردیف دانه در بلال و عملکرد دانه تحت تاثیر تیمار خاکورزی قرار گرفت. همچنین، تعداد ردیف دانه در بلال، عملکرد دانه و بیولوژیکی بهطور معنیداری تحت تاثیر گیاه پوششی قرار گرفتند. ولی، اثر متقابل خاکورزی در گیاه پوششی معنیدار نبود. بیشترین میزان تعداد ردیف دانه در بلال و عملکرد دانه (1122 گرم در متر مربع) از تیمار خاکورزی حداقل حاصل گردید. این تیمار در مقایسه با تیمار خاکورزی مرسوم، عملکرد دانه ذرت را 20 درصد افزایش داد. بیشترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی در تیمار کشت گیاهان پوششی و کمترین میزان عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی تحت تیمار عدم کشت گیاهان پوششی بهدست آمد. اثر تیمارها بر درصد ماده آلی و وزن مخصوص ظاهری خاک معنیدار شد. بیشترین میزان درصد ماده آلی و کمترین میزان وزن مخصوص ظاهری خاک در حالت کشت گیاهان پوششی و خاکورزی حداقل حاصل شد. بنابراین، بهنظر میرسد استفاده از خاکورزی حداقل و گیاهان پوششی میتواند عملکرد ذرت را افزایش و ساختمان خاک را بهبود بخشند.
خلر,شخم کاهش یافته,ماده آلی,ماشک گل خوشه ای,وزن دانه,وزن مخصوص ظاهری
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2722.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2722_1906f09a3231297d54566a5c904c20d2.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
استفاده از روش های چند متغیره در مطالعه تاثیر کمپوست زباله شهری و ورمی کمپوست بر شاخص های رشد و عملکردی کلزا
49
58
FA
مهدی
رشتبری
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه مهندسی علوم خاک، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
mehdi_rashtbari@ut.ac.ir
حسینعلی
علیخانی
0000-0002-8740-6059
دانشیار گروه مهندسی علوم خاک ، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج، دانشگاه تهران
halikhan@ut.ac.ir
به منظور تعیین روابط میان عملکرد دانه و اجزای عملکرد گیاه کلزا پژوهش گلخانهای در گروه مهندسی علوم خاک دانشگاه تهران به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورها عبارتند از آبیاری در سه سطح: بدون تنش (FC75/0)، تنش متوسط (FC55/0) و تنش شدید (FC35/0( و سطوح مختلف کمپوست و ورمی کمپوست در پنج سطح شامل: عدم کاربرد کود زیستی (شاهد)، کاربرد دو و چهار درصد کمپوست زباله شهری و کاربرد دو و چهار درصد ورمی کمپوست بودند. در این تحقیق 11 صفت نظیر عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، مقدار نیتروژن و فسفر اندام هوایی و برخی از شاخص های رشدی اندازه گیری شدند. ضرائب همبستگی ساده نشان داد که تعداد غلاف در بوته بالاترین ضریب همبستگی (958/0=r) و صفت درصد ماده خشک با 265/0=r کمترین ضریب همبستگی را با عملکرد دانه دارا بودند. در تجزیه رگرسیون دو صفت تعداد غلاف بوته و مقدار فسفر اندام هوایی در ارتباط با عملکرد دانه وارد معادله رگرسیون شدند و در تجزیه به مولفه های اصلی صفات ارتفاع بوته در عامل اول و عملکرد دانه در عامل دوم نمود پیدا کردند. این امر حاکی از این بود که صفات فوق در ارتباط با یکدیگر باعث افزایش عملکرد دانه تحت شرایط تنش خشکی شده اند. با توجه به نتایج همبستگی ها و تجزیه به مولفههای اصلی میتوان اظهار داشت که با اصلاح صفات رشدی گیاه، ژنوتیپ های ارتفاع بالاتر و تعداد غلاف بالاتر تولید میشود.
رگرسیون گام به گام,عملکرد,کلزا,مولفههای اصلی,همبستگی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2729.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2729_6c71c09dbbbe07d3172f1ae3cfd1aa2d.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
ارزیابی سودمندی کشت مخلوط ذرت- سویا با استفاده از شاخصهای زراعی و کارایی کنترل علفهرز
61
73
FA
جواد
حمزهئی
استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
نسرین
قمری رحیم
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه بوعلی سینا همدان
در این آزمایش اثر کشت مخلوط افزایشی تراکمهای مختلف سویا بر عملکرد اقتصادی و بیولوژیک ذرت و شاخص کارایی کنترل علف<sub></sub>هرز در شرایط آب و هوایی همدان در سال زراعی 1389 ارزیابی شد. طرح آزمایشی مورد استفاده بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و پنج تیمار شامل T<sub>1</sub> و T<sub>2</sub>: به ترتیب کشت خالص ذرت با و بدون وجین علفهرز و T<sub>3</sub>، T<sub>4</sub> و T<sub>5</sub>: به ترتیب کشت مخلوط افزایشی 15، 30 و 45 درصد تراکم خالص سویا (40 بوته در متر مربع) با ذرت بود. نتایج نشان داد که عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک ذرت در سطح احتمال یک درصد تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت. ولی، اثر تیمار بر شاخص برداشت معنیدار نشد. بیشترین عملکرد دانه (803 گرم در متر مربع) و عملکرد بیولوژیک (1793 گرم در متر مربع) مربوط به تیمار کشت خالص ذرت با وجین علفهرز بود که با تیمار کشت مخلوط افزایشی 45 درصد سویا با ذرت از لحاظ آماری تفاوت معنیداری نداشت. استفاده از سویا بهعنوان گیاه همراه در کنترل علفهای هرز مزرعه ذرت بسیار مؤثر بود، بطوریکه تیمارهای T<sub>4</sub> و T<sub>5</sub> پایینترین میزان بیوماس را بهترتیب معادل 53 و 52 گرم در متر مربع و تراکم علف هرز بهترتیب 17 و 8 بوته در متر مربع را دارا بودند. تیمار T<sub>5</sub> را <br />میتوان به عنوان برترین تیمار معرفی کرد، زیرا ضمن مهار مناسب علفهای هرز، کمترین میزان شاخص رقابت (04/0)، بالاترین میزان نسبت برابری زمین (27/1)، مجموع ارزش نسبی (33/1) و کارایی کنترل علفهرز (20/83 درصد) را داشت و بیشترین میزان عملکرد دانه برابر 758 گرم در متر مربع را تولید نمود.
اجزای عملکرد,بیوماس علف هرز,تراکم علف هرز,گیاه همراه,نسبت برابری زمین
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2730.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2730_9f844a850c7c02499fc072041df35f23.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
سودمندی کشت مخلوط ارزن دم روباهی (Setaria italica) و ماش (Vigna radiata) در شرایط مصرف سطوح مختلف کود دامی
75
86
FA
موسی
خاتمی پور
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
محمدرضا
اصغری پور
دانشیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
علیرضا
سیروس مهر
استادیار گروه زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل
به منظور بررسی تأثیر کود دامی و نسبتهای مختلف کشت مخلوط افزایشی بر رشد، عملکرد ماده خشک، علوفه و دانه ارزن دم روباهی و ماش آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل، در سال زراعی 1389 اجرا گردید. در این آزمایش، عامل اصلی شامل 3 سطح کود دامی (صفر، 15 و 30 تن در هکتار) و عامل فرعی شامل نسبتهای مختلف کاشت مخلوط افزایشی (کشت خالص ارزن، کشت خالص ماش، 100 درصد ارزن+15 درصد ماش، 100 درصد ارزن +30 درصد ماش و 100 درصد ارزن +45 درصد ماش) بود. نتایج حاصل از تجزیه آماری دادهها نشان داد که سطوح مختلف کود دامی، نسبتهای کاشت و اثر متقابل بین آنها تأثیر معنیداری بر عملکرد دانه، علوفه خشک و وزن هزار دانه دو گیاه ارزن و ماش داشتند. بالاترین عملکرد دانه و علوفه در ماش از کشت خالص آن و در ارزن از تیمار 30% ماش + 100% ارزن همراه با مصرف 30 تن در هکتار کود دامی بدست آمد. شاخص برداشت در ارزن تحت تأثیر کود دامی و در ماش تحت تأثیر نسبتهای کاشت در سطح یک درصد معنیدار بود. میزان نسبت برابری زمین در کشتهای مخلوط بزرگتر از یک بود که نشان دهنده برتری کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص میباشد. بیشترین میزان جذب نور فعال فتوسنتزی مربوط به تیمار 45% ماش + 100% ارزن بود.
غلات,کشت مخلوط,لگومها
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2731.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2731_3eafe5d5698361737b8257b5537aa3f7.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
اثر آللوپاتی اسانس گیاه دارویی درمنه (Artemisia aucheri boiss) بر درصد جوانه زنی و رشد اولیه دو گونه تاج خروس ( (Amaranthus retroflexus L. و پیچک صحرایی
(Convolvulus arvensis L.)
87
95
FA
منیرالسادات
طباطباییزاده
دانشجویان دکتری بیابانزدایی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد
محسن
پژوهان
کارشناس تولید و بهره برداری از گیاهان دارویی ، مرکز آموزش عالی علمی کاربردی ملاصدرا
محبوبه
سلطانی
کارشناس ارشد آبخیزداری دانشگاه یزد
مهدیه
تجملیان
دانشجوی دکتری آبخیزداری، دانشگاه یزد
راضیه
شاه بندری
دانشجویان دکتری بیابانزدایی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد
استفاده از پتانسیلهای آللوپاتیک گیاهان مختلف به عنوان روشی بیولوژیک در مدیریت علفهای هرز معرفی شده است. از این رو در این پژوهش نقش پتانسیل آللوپاتیک گونه درمنه (<em>Artemisia aucheri </em>boiss) و همچنین ماده مؤثره موجود در اسانس این گیاه بر درصد جوانه زنی و رشد اولیه دو گونه تاج خروس<em> (Amaranthus</em> <em>retroflexus </em>L.<em>)</em> و پیچک صحرایی (<em>Convolvulus</em> <em>arvensis </em>L.) مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد. ابتدا از اندام هوایی گیاه اسانس گرفته شد و غلظتهای صفر، Tween، 400، 800، 1000، 1500 و 2000 پی پی ام تهیه شد. نتایج نشان داد که اثر سطوح مختلف اسانس درمنه بر وزن ساقهچه، وزن خشک گیاهچه، وزن تر گیاهچه (درسطح احتمال 5%)، وزن خشک ریشهچه، بنیه بذر و سرعت جوانه زنی (در سطح احتمال 1%) معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که تأثیر اسانس درمنه بر صفات جوانه زنی تاج خروس بیشتر از پیچک صحرایی بوده است
آللوپاتی,پیچک صحرایی,تاج خروس,درمنه کوهی
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2732.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2732_203147588b3b6db77de948d15adaac3c.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
ارزیابی توانایی رقابت لاینهای امیدبخش جو با علفهای هرز در تراکمهای مختلف تحت شرایط دیم
97
109
FA
عبدالوهاب
عبدالهی
عضو هیئت علمی معاونت مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم
خسرو
مرادی
کارشناس ارشد زراعت سازمان جهاد کشاورزی استان کرمانشاه
رضا
محمدی
عضو هیئت علمی معاونت مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم
با توجه به هزینه بالا و اثرات زیانآور زیست محیطی استفاده از علفکشها، جهت کاهش خسارت علفهای هرز شناسایی لاینها و ارقام با توانایی رقابت بالا ضروری میباشد. این تحقیق به منظور ارزیابی لاینهای امید بخش جو در شرایط حضور و عدم حضور علفهای هرز و همچنین اثر تراکم در توانایی رقابت آنها با علفهای هرز انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم-سرارود به مدت سه سال زراعی (86-1383) اجرا گردید. عوامل شامل ژنوتیپ (چهار لاین امیدبخش جو و رقم شاهد سرارود-1 )، تراکم با سه سطح (350 ، 400 و 450 بوته در متر مربع) و علفهرز با دو سطح (وجین و عدم وجین علف هرز) بودند. نتایج نشان داد که لاین شماره 4 (Lignee 131/3/4679/105/YEA168.4) با عملکرد دانه 3938 کیلوگرم در هکتار بهطور معنیداری برتر از رقم شاهد آزمایش بود، اما لاین شماره 1 (Roho//Alger/Ceres 362-1-1/3/Alpha/Durra) دارای عملکرد دانه معادل شاهد و سایر لاینها عملکرد کمتری نسبت به شاهد داشتند. نتایج نشان داد که در سال اول آزمایش (نامطلوب از لحاظ شرایط رشد) تفاوت عملکرد ژنوتیپها در سطوح تراکم و علفهرز معنیدار نبود ولی در سال دوم و سوم (شرایط رشد مطلوبتر) تفاوت عملکرد ژنوتیپها در سطوح مختلف تراکم و علفهرز متفاوت بود. بالاترین عملکرد دانه را ژنوتیپ شماره 4 در سال دوم و در تراکم 400 بذر در متر مربع و در شرایط بدون علفهای هرز تولید نمود. از نظر شاخص تحمل تداخل علف هرز لاینهای شماره 4 و 1 از سایر ژنوتیپ ها برتر بودند. بنابراین، لاین شماره 4 به دلیل عملکرد دانه بیشتر و داشتن شاخص تحمل تداخل علف هرز بالا و لاین شماره 1 به دلیل شاخص تحمل تداخل علف هرز بالا و عملکرد معادل شاهد جهت کشت در شرایط طبیعی (عدم کنترل علف های هرز) قابل توصیه میباشد. در تراکم 450 بوته در متر مربع ژنوتیپها از شاخص تحمل تداخل علف هرز بالاتری برخوردار بودند. بنابراین با توجه به افزایش شاخص تحمل تداخل علف هرز در تراکمهای بیشتر، افزایش تراکم تا 450 بوته در متر مربع میتواند به عنوان راهی برای کنترل علف های هرز جو در شرایط دیم توصیه گردد.
جو,رقابت,شاخص تحمل تداخل علف هرز,شرایط دیم,علف هرز
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2733.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2733_e7c9d5cc2b597d6f03ad1c966bcfc887.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
تأثیر مقادیر کود نیتروژنه و تلقیح بذر با باکتریهای PGPR بر عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه سویا در کشت دوم
112
129
FA
سیده محدثه
ابطحی
دانشجوی کارشناسیارشد زراعت دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات اردبیل
رئوف
سیدشریفی
دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات ، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی
فرشید
قادری فر
استادیار گروه زراعت دانشگاه علوم کشاورزی ومنابع طبیعی گرگان- گرگان
fghaderi@yahoo.com
به منظور بررسی تأثیر کود نیتروژنه و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد بر عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره موثر پر شدن سویا، آزمایشی در سال زراعی 1390 در 25 کیلومتری شهرستان گرگان واقع در استان گلستان به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور های مورد بررسی شامل مقادیر مختلف کود نیتروژنه از منبع اوره در چهار سطح (بدون مصرف کود و مصرف 25، 50، 75 کیلوگرم اوره در هکتار) و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشد در پنج سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با <em>سودوموناس پوتیدا</em> سویه های 41 و 186، <em>ازتوباکتر کروکوکوم</em> استرین 5 و <em>برادی ریزوبیوم جاپونیکوم</em>) بودند. نتایج نشان داد که مقادیر کود نیتروژنه و باکتریهای محرک رشد تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد دانه در بوته، ارتفاع بوته و تمامی پارامتر های پر شدن دانه داشت. حداکثر عملکرد دانه، سرعت و طول دوره پر شدن دانه در مصرف 75 کیلوگرم اوره در هکتار و تلقیح بذر با <em>برادی ریزوبیوم جاپونیکوم</em> برآورد گردید. تلقیح بذر با باکتریهای ریزوبیومی و محرک رشد سبب افزایش کارایی مصرف نیتروژن نسبت به عدم تلقیح گردید. البته بیشترین کارایی مصرف کود به تلقیح بذر با <em>برادی ریزوبیوم جاپونیکوم</em> تعلق داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین کارایی در مصرف 25 کیلوگرم اوره در هکتار در تلقیح بذر با <em>برادی ریزوبیوم جاپونیکوم </em>و کمترین آن در مصرف 75 کیلوگرم اوره در هکتار در حالت عدم تلقیح بذر با باکتری ها بدست آمد. به نظر می رسد به منظور افزایش عملکرد و دیگر صفات مورد بررسی (به جز کارایی مصرف کود) میتوان پیشنهاد نمود که 75 کیلوگرم اوره در هکتار در تلقیح بذر با <em>برادی ریزوبیوم جاپونیکوم</em> در کشت دوم سویا به کار برده شود.
ازتوباکتر,برادی ریزوبیوم,سودوموناس,سویا,کود نیتروژنه,عملکرد
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2734.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2734_cc94b86f052e9fdde437fea064467a00.pdf
دانشگاه تبریز
دانش کشاورزی وتولید پایدار
2476-4310
2476-4329
24
3
2014
11
06
بررسی تأثیر پیش زمینه کشاورزی در تمایل به پرداخت برای محصولات غذایی سالم در شهر تبریز
(کاربرد رهیافت اثرات درمانی)
132
143
FA
اسماعیل
پیش بهار
دانشیاران گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
pishbahar@yahoo.com
محمد
قهرمانزاده
دانشیاران گروه اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
ghahremanzadeh54@gmail.com
میم
مریم حق جو
دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی دانشگاه تبریز
شواهد حاکی است که محصولات غذایی سالم دارای قیمتی بالاتر از محصولات متداول میباشند و یکی از عوامل مهم و تأثیرگذار در اقدام به خرید و تمایل به پرداخت اضافی مصرف کنندگان برای چنین محصولاتی سطح آگاهی آنها و بالاخص آگاهی ایشان در خصوص دانش کشاورزی میباشد. از آنجا که پاسخ به این پرسش که چه عواملی قادر به افزایش خرید چنین محصولاتی هستند، موضوعی مهم در برنامهریزیها و سیاستگذاریهای تولیدی و مصرفی است، لذا هدف مطالعه حاضر محاسبه اثر آگاهی از دانش کشاورزی افراد در تمایل به پرداخت اضافی آنها برای محصولات غذایی سالم در شهر تبریز میباشد و برای این منظور از رهیافت «اثرات درمانی» استفاده شده است. رهیافت اثرات درمانی نوع خاصی از مسئله «انتخاب نمونه» است که سعی در سنجش تأثیر یک برنامه آموزشی یا دوره تحصیلی که در اصطلاح «درمان» نامیده میشود، بر روی یک متغیر وابسته ویژه مدنظر محقق دارد. دادههای این مطالعه از طریق نمونهگیری تصادفی، از بین 180 نفر از کارکنان سازمان جهاد کشاورزی تبریز به عنوان گروه تحت درمان و 243 نفر از افراد با شغل و تحصیلات غیر مرتبط با کشاورزی به عنوان گروه شاهد، در سال 1388 جمعآوری شده است. نتایج مطالعه نشان داد، پیش زمینه دانش کشاورزی در افراد اثر معنی دار و مثبتی بر احتمال تمایل به پرداخت اضافی آنها برای محصولات غذایی سالم، نسبت به انواع متداول دارد.
اثر درمانی,تمایل به پرداخت,محصولات غذایی سالم
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2735.html
https://sustainagriculture.tabrizu.ac.ir/article_2735_2588c26949bea22b03685cc62283de84.pdf