بررسی سمیت چند حشره کش ضد عفونی کننده بذر بر رشد و خصوصیت آنتاگونیستی Trichoderma harzianum و کارایی آن در کنترل بیولوژیک مرگ گیاهچه پنبه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان- رشت

2 موسسه تحقیقات پنیه کشور، گرگان

چکیده

خصوصیات قارچ ایستایی و سمیت سه حشره کش تیودیکارب (Larvin® 80DF)، تیامتوکسام (Cruiser® 350FS) و ایمیداکلوپراید (Guacho® 70WS) روی رشد میسیلیومی Rifai  Trichoderma harzianum ارزیابی شد. آزمایشات درون شیشه ای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 18 تیمار و 5 تکرار به روش اختلاط با محیط کشت مالت-آگار 2% حاوی هر حشره کش با غلظت 4، 5، 6، 7 و8×(103) قسمت در میلیون اجراگردید. تیمار شاهد بدون حشره کش در نظر گرفته شد. مقادیر میانگین رشد قارچ اندازه گیری و منحنی دز- پاسخ با ترسیم پروبیت میانگین درصد بازداری از رشد نسبت به لگاریتم غلظت حشره کش به صورت خط راست تشکیل و شاخص سمیت (ED50) گزارش شد. آزمایشات گلخانه ای به روش مایه زنی خاک توسط مایه تلقیح قارچ های ultimum Pythium، Rhizoctonia solani و Fusarium moniliforme، به ترتیب در مقادیر 1، 6 و 5 درصد (وزن/حجم)، و ضد عفونی تلفیقی بذر توسط تریکودرمینB (5/1%، وزن/ وزن) و دزهای توصیه شده حشره کش (5، 6 و 7 گرم ترکیب تجارتی / کیلوگرم بذر) انجام شد. دو تیمار شاهد (بذر تیمار نشده، تیمار بذر با تریکودرمین ب) برای این آزمایش لحاظ گردید. نتایج بررسی های آزمایشگاهی نشان داد که اختلاف معنی داری بین نوع حشره کش، غلظت حشره کش و اثرات متقابل آنها به لحاظ بازداری از رشد قارچ وجود دارد (01/0 ≤ P). ایمیداکلوپراید کمترین (8/9-1 درصد) و تیودیکارب بیشترین اثر را از نظر میزان بازداری از رشد (6/77-6/30 درصد) و نیز بیشترین اثر سمیت را نشان داد (89/3=ED50). آزمایشات گلخانه ای، نتایج آزمایشات درون شیشه ای را تایید کرد به طوری که ضدعفونی توام بذر توسط تریکودرمین ب و ایمیداکلوپراید (5و6 گرم ترکیب تجارتی/ کیلوگرم بذر) در مقایسه با تیمارشاهد (تریکودرمین ب) به ترتیب باعث کاهش 9/88 و 75 درصد مرگ گیاهچه پیش رویشی و  پس رویشی پنبه گردید. نتیجه گیری کلی این که حشره کش ایمیداکلوپراید به صورت مصرف در خاک یا  ضد عفونی بذر می تواند جایگاه ویژه ای را در برنامه مدیریت تلفیقی آفات و تولید پایدار پنبه داشته باشد. 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Study on Fungitoxicity and Fungistatic Properties of Seed Treating Insecticides toward Trichoderma harzianum and Efficacy of Biological Control of Cotton Damping-off Disease

نویسندگان [English]

  • M Houshiar-fard 1
  • T Darvish-mojeni 2
چکیده [English]

Fungistatic and toxicity of 3 insecticides including of Thiodicarb (Larvin® 80DF), Thiametoxam (Cruiser® 350DF) and Imidacloprid (Guacho® 70WS) were evaluated on mycelial growth of Trichoderma harzianum Rifai. The experiments were factorial based on a randomized complete design with 18 treatments and 5 replications that were made on M.A 2 % medium containing each of the insecticides at 4, 5, 6, 7, 8 (×103) ppm (Controls were also prepared without any insecticides). Dose-response curves were drawn by plotting mycelial growth inhibition % against the insecticide concentration on log-probit scale and the concentration causing 50 % inhibition (ED50 value) was reported in log µg/ml. All three insecticides inhibited to some extent the growth of T. harzianum, this inhibition was a result of a particular insecticide-fungus combination. Sensitivity of T. harzianum against tested insecticides showed 30.6-77.6 %  and 1-9.8 % inhibition of the growth of fungal antagonist with Thiodicarb and Imidacloprid, respectively. In addition, Thiodicarb had more toxicity effect (ED50= 3.74) on fungus than Thiametoxam (ED50=3.89). In greenhouse, treated seeds with 1.5 % Trichodermin B (w/w), 3 recommended dosages of tested insecticides were sown in artificially infected soils with 5, 1 and 6 % (W/V) inoculum of Fusarium moniliforme, Pythium ultimum and Rhizoctonia solani. Experiments confirmed in vitro results so that, Trichodermin B + Imidacloprid (5 and 6 gr of commercial product. Kg-1 cotton seed) provided excellent integrated control against pre- and post-emergence damping-off by 88.9 and 75 %, respectively. It is concluded that Imidacloprid had the least deleterious effects on T. harzianum and could have been used in IPM and sustainable production of cotton.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cotton
  • Thiodicarb
  • Imidacloprid
  • Thiametoxam
  • Fungitoxicity
  • Trichoderma harzianum
  • Damping-off Disease
  • Biological control

مراجع

جوانمقدم ه، نوری پ، حسینی س م  و امین غ، 1379. کنترل تریپس پنبهThrips tabaci Lind.  از طریق ضدعفونی بذر. خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران ، دانشگاه صنعتی اصفهان، صفحه 38.
علیزاده ش، پورمیرزا ع ا و صفر علیزاده م ح، 1379. بررسی آثار سوء آفت کش شیمیایی بر مراحل تکاملی بالغ و شفیرگی زنبور پارازیتTrichogramma embryophagum خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی کشور،17-14 شهریور، دانشگاه صنعتی اصفهان. صفحه 163.
منصوری ب، و حمد اله زاده ا، 1373.  قارچ های عامل پوسیدگی بذر و مرگ گیاهچه پنبه در منطقه گرگان و گنبد. مجله بیماری های گیاهی ایران، جلد 62، شماره های 1و2، صفحات21-15.
میراب زاده ع، امیر صادقی س و فرخی ش، 1379. بررسی اثر دو قارچکش بنومیل و کاپتان و دو حشره کش مالاتیون و اکاتین در جلوگیری از رشد میسیلیومVerticillium lecani . خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی کشور،17-14 شهریور، دانشگاه صنعتی اصفهان. صفحه 161.
نوری ف، عزیزنژاد ر، آقائی م، فرهادی م، فرشادفر م و نوری ع، 1385. کاربرد SPSS در پژوهش های کشاورزی. انتشارات سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی.314 ص.
هوشیار فرد م و فلاحتی رستگار م، 1379. سبب شناسی و پراکنش بیماری مرگ گیاهچه پنبه در استان اردبیل، خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاه پزشکی ایران. صفحه270.
Abou-Zeid AM, Mahmoud YAG and Talhi AE, 2004. Effect of Gaucho insecticide on the efficacy of fungicides used to control root-rot and damping-off diseases in cotton seedlings. Egyptian Journal of Microbiology 9: 1-10.
Ambrosino P, Scala V, Marra R, Vinale F, Soriente I, Ferraioli S and Carbone V, 2004. Extracellular proteome of Trichoderma harzianum to identify proteins biotechnological value. Journal of Plant Pathology 86: 295-300.
Bollage WB, Interaction between pesticides and soil microorganisms. 1961. Annual Review of Microbiology 15: 59-64.
Chen Jian M, YU X, LU Zhong X and Zheng XU S, 1998. Insecticidal effect of paddy field fungicides on nymph of rice brown plant hopper. Chines Journal of Rice Science 12: 155-158.
Ciliento R, Woo S, Ambrosino P, Scala V, Ruocco M, Marra R and Lorito M, 2003. Targeted disruption of new endochitinase-encoding gene in Trichoderma atroviridae. Journal of Plant Pathology 85: 275-280.
Cook RJ and Baker KF, 1983. The nature and practice of biological control of plant. APS Press S. Paul MN USA 539 Pp.
Cowley GT and Lichtenstein EP, 1970. Growth inhibition of soil fungi by insecticides and annulment of inhibition by yeast extract or nitrogenous nutrients. Journal of General Micribiology 62: 27-34.
Cox L, Koskinen W and Yen P, 1997. Sorption-desorption of imidacloprid and its metabolites in soils. Journal of Agriculture and Food Chemistry 44: 1468-1772.
Gray TRG, 1970. Microbial growth in soils. Pesticides in the soil–A symposium. Michigan State University East Lansing 36 Pp.
Hawkins BS, Peacock HA and Steele TE, 1966. Thrips injury to upland cotton (Gossypium hirsutum L.) varieties. Crop Science 6: 256-258.
Haghtiwer BG, 1958. Laboratory study on the effect of thrips infestation on the height and weight of cotton seedling. Journal of Economical Entomology 51: 115-116.
Horsfall JG, 1959. Principales of fungicidal action, Chronica Botanica Co.Wattman, U.S.A. 109 Pp.
Howell CR, Garber RH and Batson WE, 1997. Field control of cotton seedling diseases with Trichoderma virens in combination with fungicide seed treatments. Journal Cotton Science 1:15-20.
Howell CR, Hanson LE, Stipanovic RD and Puckhaber LS, 2000. Induction of terpenoid synthesis in cotton roots and control of Rhizoctonia solani by seed treatment with Trichoderma virens. Phytopathology 90:248-252.
Koyeas JH and Davatzi-Helena P, 1980. Evaluation of fungicides for cotton seed treatments against soil-borne fungi. Annals. Institute Phytopathologique Benaki 12: 169-178.
Lal R. and Saxena DM, 1980. Cytological and biochemical effects of pesticides on microorganisms. Residue Review 73: 49-57.
Lichtenstein EP, Fuhremann TW and Schulz KR, 1968. Use of carbon to reduce the uptake of insecticidal soil residues by crop plants. Journal of Agricultural and Food Chemistry 10: 348-354.
Little TM and Hills FJ, 1978. Agricultural experimentation and analysis. John Willey and Sons, Inc. NewYork 239 Pp.
Nauen R, 1995. Behavior modifying effects of low systemic concentrations of imidacloprid on Myzus persicae with special reference to an antifeeding response. Pesticide Science 44: 145-153.
Nissen O, 1989. User guide to MSTAT-C. Michigan State University, USA 116 Pp.
Richardson LT, 1954. The persistence of thiram in soil and its relationship of control. Canadian Journal of Botany 32: 335-341.
Richardson LT and Miller DM, 1960. Fungitoxicity of chlorinated hydrocarbon insecticides in relation to water solubility and vapour prressure. Canadian Journal of Botany 38: 163-169.
Robertson JL and Preisler HK, 1991. Pesticide bioassay with arthropodes, CRC Press 238 Pp.
Rummel DR and Quisenberg J, 1979. Influence of thrips injury on leaf development and yield of various cotton genotypes. Journal of Economical Entomology 72: 706-709.
Tiwari RKS, Rajput ML and Ashok Sing Thakur BS, 2006. Nontarget effect of insecticides on the mycelial growth of Trichoderma harzianum (Rifai). Indian Journal of Plant Protection CAB Abstract.
Tiwari BK, Srivastava KJ, Fungicidal compatibility with Trichoderma viride and Trichoderma harzianum. 2006. News Letter - National Horticultural Research and Development Foundation 411-422.
Vincent JH, 1947. Distortion of fungal hyphae in the presence of certain inhibitors. Nature 159: 850.
Wainwright M, 1978. A review of the effects of pesticides on microbial activity in soil. Journal of Soil Science 29: 287-294
Waksman SA and Starkey RL, 1973. Partial sterilization of soil, microbiological activities and soil fertility, Soil Science 16: 274-281.
Ware, G.W. 2000. The pesticide book. Fresno,CA: Thomson Publications. p. 181.
Watkins GM, 1981. Compendium of Cotton Diseases. The American Phytopathological Society, St. Paul, MN. 87 Pp.
Zar J, 1984. Biostatistical analysis. Prentice-Hall international Inc. Englewood Cliffs, Newjersey 718 Pp.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار