Effect of Weed Interference on Yield, Nutritional Value and Some Morphological Characteristics of Alfalfa (Medicago sativa L.)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor of Technical and Vocational University of Tehran. Agriculture Faculty of Pakdasht

2 Member of the Young and Elite Researchers Club of Azad University

Abstract

Abstract
Objective: This research was conducted to evaluate the effect of weed interference and non-interference in different densities of alfalfa on yield, nutritional value and some morphological traits of alfalfa as a forage crop.
 
Materials and Methods:The experiment was performed as factorial and based on a randomized complete block design with three replications in two cuttings during 2018-2019 crop years. The experimental treatments were weed interference and non-interference in two levels (hand weeding and non-hand weeding) and plant density in four levels (20, 40, 60 and 80 stems per square meter).
 
Results:Weeds identified in this Alfalfa field included: Carthamus tinctorius, Centaurea cyanus, Ceratocephalus falcatus, Convolvulus arvensis, Cuscuta sp., Cynodon dactylon, Descurainia sophia, Euphorbia maculate, Poa bulbous, Hordeum morinim, Lactuca scariola, Rumex acetosella, Salvia sclarea, Sisymbrium irio, Sorghum halepense, Taraxacum officinalis, Tragopogon graminifolius, Vaccaria hispanica. The results of each harvest in the third year of established alfalfa showed that the presence of weeds caused a decrease in the quantity and quality of alfalfa forage plant.
 
Conclusion: The results obtained in two cuttings in the third year of established alfalfa showed that the weeds caused quantitative and qualitative reduction in alfalfa. Alfalfa in the second cutting had better growth compared to the first cutting, so that the plant produced the highest fresh and dry yield in the second cutting. Weed non-interference increased the levels of superior morphological traits of alfalfa, such as fresh and dry yield, plant height, and number of leaves per plant, number of main-stem nodes, leaf area and percentage of vegetation cover as well as increased the nutritional value of alfalfa in terms of nutrient elements, proteins and factors such as ADF, Ash, CF, NDF.
 

Keywords


 

مقدمه

      یونجه بعنوان گیاه علوفه­ای با بیشترین سطح زیر کشت در جهان (لانینی و همکاران  1991 و 1999) و بیشترین سطح کشت در ایران (رئوفی و گیتی 2015) و نیز ماده اولیه در تامین علوفه برای تغذیه حیوانات اهلی و دام و نیز تامین مواد پروتئینی و لبنی از اهمیت ویژه ای برخوردار است (آرگت و همکاران 1998). بیش از 25% وزن خشک یونجه را الیاف تشکیل می­دهد (میقانی و همکاران 2011). در ایران به تولید گیاهان علوفه­ای توجه کمتری صورت گرفته است (خانجانی و سلیمانی­پری 2005). از چالش های تولید یونجه، وجود علف­های­ هرز می­باشد (میقانی و همکاران 2011). علف­های ­هرز به طور مستقیم برای کسب نور، مواد غذایی و رطوبت خاک با گیاه اصلی رقابت کرده و سبب کاهش عملکرد آن می شوند (ویلسون 1997 و 1981). علف­های­هرز در یونجه علاوه بر رقابت با آن، سبب کاهش کمی و کیفی یونجه و افت 33 تا 60 درصدی قیمت آن می­شود (خانجانی و سلیمانی پری 2005 و خانجانی 2000). علاوه بر آن، تداخل علفهای هرز با یونجه، سبب کاهش تراکم یونجه می­شود (بکر و همکاران 1988). بیشترین خسارت علف­های­هرز در یونجه مربوط به چین اول است (زند و همکاران 2010). البته وجود علفهای هرز در بسیاری از مناطق مانند منطقه همدان در همه چین ها ایجاد خسارت می کند (رئوفی و همکاران 2014 و 2016). مرحله رشد یونجه نیز مهم ترین عامل موثر بر ترکیب و ارزش غذایی علوفه محسوب می شود. با ازدیاد سن گیاه، میزان احتیاج آن به بافت­های ساختمانی افزایش یافته و در نتیجه مقدار کربوهیدراتهای ساختمانی اصلی (مانند سلولز و همی سلولز) و لیگنین زیادتر می­گردد (AOAC, 1990). با افزایش سن گیاه از مقدار پروتئین آن کاسته می­شود؛ بنابراین رابطه معکوسی بین مقدار پروتئین و الیاف در یک گونه گیاه وجود دارد (جانمحمدی و همکاران 2013). همچنین با افزایش سن گیاه، میزان عناصر معدنی موجود در آن کاهش می یابد و شاهد کاهش پتاسیم، کلسیم و فسفر و سایر عناصر کم مصرف خواهیم بود که به موازات کاهش کل خاکستر علوفه صورت می­گیرد (قربانی و خسروی­نیا 2012) و (کلمز و چورچ 2009). برای کنترل علف های هرز در مزارع یونجه  شش علف­کش  توصیه شده است (زند و همکاران 2008). متاسفانه عدم توجه کافی به بحث علف­های هرز در گیاهان علوفه­ای سبب بروز آسیب های جدی در محصول یونجه خواهد شد. بردلی و همکاران (2011) و ویلسون و بورگر (2009)، گزارش داده­اند که تداخل علف­های هرز با گیاه یونجه، سبب کاهش چشمگیر تراکم آن خواهد شد. علاوه بر خسارت های کمی (رئوفی و گیتی 2015) شاهد کاهش ارزش غذایی علوفه برای تعلیف دام­ها نیز خواهیم بود که متاسفانه توجه کافی  به این موضوع صورت نگرفته است. لذا در این پژوهش، علاوه بر مطالعه اثرات تداخل علفهای هرز بر یونجه، خصوصیاتی نظیر عملکرد تر و عملکرد خشک، میزان خاکستر، ارتفاع گیاه، تعداد برگ در بوته، تعداد گره در ساقه اصلی گیاه، مساحت برگ و درصد پوشش، عناصر موجود در یونجه نیز برای سنجش ارزش غذایی یونجه، مورد مطالعه قرار گرفته است.

 

مواد و روش­ها

       این تحقیق در دو سال زراعی 1397 و 1398 در مزرعه­ای واقع در کیلومتر 7 جاده همدان – تهران در عرض جغرافیایی 34 درجه و 51 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 48 درجه و 32 دقیقه شرقی بصورت فاکتوریل با طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل تداخل و عدم تداخل علفهای هرز در دو سطح (وجین دستی علف­های هرز و عدم وجین دستی) و تراکم در چهار سطح (20، 40، 60 و 80 ساقه در متر مربع) در نظر گرفته شد. از آنجائیکه یونجه، یک گیاه علوفه­ای است و امکان انتقال از بستر دیگر به زمین اصلی مقدور نیست، فلذا پس از رشد یونجه، برای تعیین تراکم­های مورد نظر پژوهش، با استفاده از قیچی باغبانی، تعداد ساقه­های مورد نظر در واحد سطح برای تیمارهای آزمایشی، تعیین گردید. یونجه رقم همدانی در هفته نخست مهرماه سال 1394، کشت گردید که جهت انجام پژوهش در سال سوم رشدی تراکم های مورد نظر اعمال گردید. نظر به اینکه کلیه نمونه برداری­ها و طرح پژوهش در سال سوم رشدی اجراء گردید، در نتیجه با رشد یونجه در ابتدای سال و در هفته اول اردیبهشت ماه و قبل از مرحله گلدهی، تراکم ساقه مورد نیاز در واحد سطح، توسط قیچی باغبانی به تعداد مشخص شده در طرح، اعمال شد. هر کرت شامل ده ردیف با فاصله 25 سانتیمتر و به طول 4 متر ایجاد گردید. فاصله بین هر دو کرت، 60 سانتیمتر و فاصله هر دو بلوک 130 سانتیمتر در نظر گرفته شد. برای ارزیابی صحیح، قبل از اجرای تیمارها و همزمان با مشخص کردن کرت و بلوکها، نسبت به نصب کوآدرات ثابت به تعداد سه عدد به مساحت هر کدام یک متر مربع در هر کرت اقدام شد. صفات مورد بررسی در طول اجرای پژوهش به شرح زیر بود: عملکرد تر و خشک، ارتفاع گیاه، تعداد برگ در بوته، تعداد گره در ساقه اصلی گیاه، مساحت برگ و درصد پوشش(توسط چهار چوبی که به 100 بخش مساوی تقسیم شده بود اندازه گیری شد) ، عناصر معدنی (کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم و منیزیم)، پروتئین و فاکتورهای ADF (دیواره سلولی منهای همی سلولز)، NDF (محتویات دیواره سلولی)، Ash (خاکستر) CF (فیبر خام)، در مرحله 40 درصد گلدهی یونجه. در منطقه مورد مطالعه بیشترین راندمان هر چین، بلحاظ تولید علوفه، در مرحله 40 درصد گلدهی حاصل می­شود. رئوفی و گیتی (2015) نیز بیان داشتند که حداکثر راندمان یونجه تولیدی در هر چین در مرحله 40 درصد گلدهی خواهد بود. در تیمار عدم تداخل، علف­های هرز تا آخرین نمونه برداری بصورت دستی وجین شدند. در تیمارهای بدون کنترل علف­های هرز، کلیه علف­های هرز تا پایان نمونه برداری در کنار گیاه یونجه بدون هیچگونه کنترلی، باقی ماندند. برای افزایش دقت در کنترل علف­های هرز، بطور میانگین هر سه روز یکبار نسبت به وجین دستی علف­های هرز اقدام شد، همچنین تراکم یونجه نیز مورد بررسی قرار گرفت و در صورت رشد ساقه فرعی بیشتر از حد تراکم، با حذف ساقه­های رشد یافته، تراکم حفظ گردید. بطور متوسط حدود هر 3 الی 6 روز یکبار و تقریبا پس از هر بار وجین دستی، برای جلوگیری از پژمردگی مزرعه، آبیاری در دستور کار قرار گرفت. نمونه برداری برای بررسی صفات بیان شده در­ دو چین اول و دوم صورت گرفت و در هر چین، با 40 درصد گلدهی مزرعه و رسیدن یونجه به راندمان مطلوب، نمونه برداری گیاه از سطح خاک توسط کوآدراتهای ثابت (با رعایت 50 سانتیمتر از دو طرف هر کرت بعنوان حاشیه) انجام پذیرفت. برداشت چین اول، در هفته دوم خرداد ماه و چین دوم در هفته سوم تیر ماه صورت گرفت. نمونه های برداشت شده از هر کرت بصورت تر توزین شد و مساحت آن توسط دستگاه اندازه گیری سطح برگ تعیین گردید. سپس نمونه ها به مدت 48 ساعت در آون در دمای 74 درجه سانتیگراد قرار گرفتند و برای محاسبه وزن خشک، توزین شدند. سپس برای تهیه نمونه آزمایشگاهی، به تفکیک تیمارها، ابتدا علوفه خشک به قطعات کوچکتر تقسیم شد و سپس با آسیاب درشت، آسیاب شد. به منظور تجزیه شیمیایی نمونه های بدست آمده، در ابتدا نمونه­ها، به قطعات کوچکتر خرد شد و سپس با آسیاب دارای الک شماره چهار، مجددا آسیاب شد و سپس مقدار حدود 300 گرم نمونه برداشت شده در آسیاب آزمایشگاهی با توری یک میلیمتری، مجدد آسیاب شد و سپس در یک مخلوط کن بمدت 7 تا 10 دقیقه قرار گرفتند. تعیین خاکستر خام، عصاره اتری و الیاف خام طبق پروتکل مربوطه (AOAC, 1990)، پروتئین خام توسط دستگاه میکروکجدال و دیواره سلولی منهای همی سلولز (ADF) با استفاده از دستگاه فیبرتک انجام شد (گوارینگ و ون­سوست 1970). NDF نیز با استفاده از روش ون­سوست و همکاران (1991) انجام گرفت.

همچنین سنجش عناصر معدنی (کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم و منیزیم)، طبق روشهای استاندارد تجزیه مواد معدنی در گیاهان صورت گرفت (Waking et al., 1989). داده­های حاصله از نمونه­برداری­ها از هر دو چین بصورت فاکتوریل بر مبنای بلوک­های کامل تصادفی و داده های به دست آمده از یکسال، بصورت اسپیلت پلات در زمان توسط نرم افزار SAS آنالیز و مقایسه میانگین ها توسط آزمون LSD انجام شد.

 

 

 

 

نتایج و بحث

مشخصات اقلیمی منطقه مورد پژوهش طرح، بدین شرح بود:                                       سال 1397         سال 1398

میزان نزولات سالانه منطقه (میلی متر)

4/304

2/305

میانگین حداکثر مطلق سالانه دما (درجه سانتیگراد)

8/39

6/39

میانگین سالانه متوسط حداکثر دما (درجه سانتیگراد)

9/19

1/20

متوسط سالیانه تعداد روزهای یخبندان (روز)

7/111

1/112

متوسط سالیانه حداقل مطلق دما (درجه سانتیگراد)

1/31-

3/31-

میانگین سالیانه متوسط حداقل دما

2/4

1/4

متوسط رطوبت نسبی ده سال گذشته

8/48

8/48

 حداکثر بارش 24 ساعته طی ده سال گذشته (میلی­متر)

9/43

9/43

متوسط سالیانه تعداد روزهای بارانی طی ده سال گذشته (روز)

2/67

2/67

 

 

قبل از انجام پژوهش، از پنج نقطه مزرعه مورد نظر به عمق 30 - 20 سانتی متر به مقدار حدود 500 گرم نمونه خاک برداشته شد و در درون سطل مخلوط گردید که از این مقدار حدود 30 گرم خاک مخلوط شده جهت تجزیه خاک به آزمایشگاه، بخش خاک و آب منتقل شد. نتایج آزمون خاک بدین شرح بود:

 

 

 

بافت

خاک

 

شن

(%)

 

سیلت

(%)

 

رس

%

پتاس

قابل

جذب

(ppm)

فسفر

قابل

جذب

(ppm)

کربن

آلی

خاک

(%)

مواد

خنثی

کننده

(%)

 

PH

هدایت

الکتریکی

dS.m-1

عمق

نمونه

برداری

(cm)

سیلتی لومی

33

40

27

332.9

26.4

0.58

9.5

7.6

0.298

30

 

 

 

با توجه به مطالعات مزرعه ای قبلی، علفهای هرز در یونجه های مستقر سه سال به بالا ایجاد خسارت بیشتری می­کند و به همین دلیل سال سوم رشدی در دستور کار مطالعه و پژوهش قرار گرفت. در بررسی دو چین یونجه مستقر سه ساله، علف­های هرز زیر مشاهده و شناسایی شد که میزان پراکنش و اهمیت آنها مطابق موارد زیر است که با نتایج خانجانی و سلیمانی پری (2005) و رئوفی و گیتی (2016) مطابقت دارد.

 

 

 

نام علمی

خانواده

نام مصطلح فارسی

نام مصطلح انگلیسی

Carthamus spp.

compositae

گلرنگ وحشی

Safflower

Centaurea spp.

compositae

گل گندم

Cornflower

Ceratocephalus falcatus

Ranunculaceae

شاخ برسر

_

Convolvalus arvensis L.

Convolvulaceae

پیچک صحرای

Field dind weed

Cuscuta spp.

cuscutacae

سس

Small seed doder

Cynodon doctylon

Gramineae

مرغ

Bermuda grass

Descarainia Sophia L.

Cruciferae

خاکشیر

Hedge mustard

Euphorbia spp.

Euphorbiaceae

فرفیون

Sun spurge

Hordeum bulbosum L.

Gramineae

جو پیازدار

_

Hordeum murinam L.

Gramineae

جو موشک

Mouse barley

Lactuca spp.

Compositae

گاو چاق کن

Prickleylettuce

Rumex crispus L.

Rosaceae

ترشک

_

Salvia nemorosa

Labiatae

مریم گلی

Violet sage

Sismbrium irio L.

Cruciferae

خاکشیر تلخ

London rocket

Sorghum halepense L.

Gramineae

قیاق

Johnson grass

Taraxacum officinale

Compositae

گل قاصد

_

Tragopogon spp.

Compositae

شنگ

_

Vaccaria pyramidata Medic

Caryophyllaceae

جغجغک

_

 

 

وزن تر

      نتایج نشان داد که اثر عدم تداخل علف­های هرز و تراکم بوته بر عملکرد تر (وزن­تر) گیاه در هر دو چین در سطح 1% معنی­دار بود (جدول 1و 3). طبق جدول (7)، مشاهده شد که عدم تداخل علف­های هرز (وجین دستی) تاثیر قابل ملاحظه ای بر وزن تر یونجه داشت. با افزایش تراکم بوته، میزان عملکرد تر روندی افزایشی داشت بطوریکه در تراکم 80 ساقه در متر مربع، بیشترین وزن تر یونجه مشاهده شد (جدول 9). نتایج تجزیه مرکب عدم تداخل علف­های هرز و تراکم بوته در هر دو چین روی وزن تر یونجه (جدول 5)، نشان داد که چین دارای اثر معنی داری در سطح 1% بود. بطور کلی افزایش تعداد بوته در واحد سطح، ارتباط مستقیمی با وزن تر داشت. رعایت تراکم مناسب گیاه زراعی سبب خواهد شد که در رقابت با علف­های هرز موفق تر عمل نماید (کوچکی و همکاران 2006). در این رابطه گیتی و همکاران (2013) اظهار داشتند که با افرایش تراکم یونجه در واحد سطح، افزایش وزن تر گیاه رخ می­دهد. عدم تداخل علف­های هرز، سبب شد تا فضای بیشتری برای رشد و گسترش یونجه فراهم شود، در نتیجه گیاه توانست به وزن تر بالاتری برسد؛ زیرا وجود علف­های هرز، سبب رقابت بر سر منابع شده و به تبع آن سبب کاهش رشد گیاه یونجه میگردد. رئوفی و همکاران (2013 و 2014)، اظهار داشتند که علف­های هرز سبب رقابت با یونجه شده و سبب کاهش وزن تر آنها خواهند شد. همچین طیف وسیعی از علف­های هرز در مزرعه دیده شد که این موضوع سبب گردید تا با جذب منابع و در برخی موارد سایه اندازی بر روی یونجه، مانعی برای رشد مناسب آن شود. این واقعیت که با افزایش تعداد علف­هرز، تلفات عملکرد افزایش می­یابد، امری بدیهی است (راشد محصل و همکاران 2007). رابطه راندمان وزنی گیاه یونجه با تراکم بسیار مشهود بود. در تراکم­های بالاتر، گیاه یونجه در رقابت با علف­های هرز به مراتب موفق­تر بود. عدم تداخل علف­های هرز، فضا را برای رشد یونجه فراهم نمود که با رشد مطلوب آن همراه بود. بطور کلی در شرایط عدم تداخل علف­های هرز، یونجه توانست از منابع و شرایط به نحو بهتری استفاده نماید و سبب شد که با ایجاد کانوپی بیشتر، وزن تر نیز افزایش یابد.

 

 

جدول 1- تجزیه واریانس عدم تداخل علفهای هرز و تراکم کشا بر برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاه یونجه در چین اول

منابع

 

 

 

میانگین

مربعات

 

 

 

تغییر

درجه آزادی

وزن تر

وزن خشک

ارتفاع ساقه

تعداد گره در ساقه اصلی

تعداد برگ در ساقه اصلی

سطح برگ

درصد پوشش سبز

تکرار

2

**6442519

ns 620951

ns 33.5

ns 2.8

ns 223

ns 73288

*418.7

وجین دستی علفهای هرز

1

**9508908

**6107314

ns 4.8

ns 4.9

ns 401

*1358088

*202.6

تراکم بوته

3

**3200099

**347958

ns 12.1

ns 2.4

*1122

ns 16911.3

*195.6

وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 186489

ns 23331

ns 2.6

ns 6.1

ns 36

ns 199.3

ns 1.66

خطای آزمایش

14

424776

51441

2.8

2.6

77

249898

3.6

ضریب تغییرات(%)

 

26.1

27.2

9.4

7.6

9.8

22.7

8.5

ns، * و **به ترتیب غیر معنی دار، معنی دار در سطح 5 و 1 درصد می باشد.

 

 

جدول 2- تجزیه واریانس عدم تداخل علفهای هرز و تراکم کشت بر ارزش غذایی گیاه یونجه در چین اول

منابع

 

 

میانگین

مربعات

 

 

تغییر

درجه آزادی

پروتئین خام

ADF

Ash

CF

NDF

تکرار

2

*149.6

*88.6

ns 39.6

*63.5

*79.4

وجین دستی علفهای هرز

1

*76.1

*45.3

*591.6

*33.1

*39.3

تراکم بوته

3

**71.3

**44.5

*121.9

**29.9

**37.5

وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 0.54

ns 0.4

ns 7.8

ns 0.33

ns 0.31

خطای آزمایش

14

2.5

2.9

33.5

2.1

2.9

ضریب تغییرات(%)

 

6.7

6.6

32.4

6.1

7.8

ns، * و **به ترتیب غیر معنی دار، معنی دار در سطح 5 و 1 درصد می باشد.

 

 

وزن خشک

       نتایج حاصل از عملکرد وزن خشک، منطبق بر عملکرد وزن تر بود. در چین اول و دوم، وزن خشک تحت تاثیر عدم تداخل علف­های هرز و تراکم بوته قرار گرفت (جدول 1و3). عدم تداخل علف­های هرز بطور قابل ملاحظه­ای سبب افزایش وزن خشک یونجه شد و توانست تاثیر مستقیمی بر عملکرد خشک آن داشته باشد. بطور کلی با افزایش تراکم، وزن خشک علوفه، افزایش یافت، لکن بین تراکم 40 و 60 ساقه در مترمربع، اختلاف  معنی­داری  مشاهده  نشد  (جدول 9)،  اگر چه همچنان روند افزایشی بود. افزایش تراکم در واحد سطح، ارتباط مستقیمی با وزن خشک داشت و بیشترین عملکرد وزن خشک در تراکم 80 ساقه در مترمربع حاصل شد، لذا تعیین تراکم کاشت مناسب بسیار حائز توجه است. اهمیت تعیین تراکم مناسب کاشت یونجه (رئوفی و گیتی، 2015) و سایر گیاهان زراعی به کررات از سوی محققین مورد توجه بوده است. نتایج حاصل از تجزیه مرکب داده ها نشان داد که وزن تر و وزن خشک تحت تاثیر چین، وجین دستی علف­های هرز و تراکم بوته قرار گرفت(جدول5). بطور کلی با کنترل علف­های هرز، فضا برای موفقیت گیاه علوفه­ای یونجه فراهم شد، زیرا بطور مطلوب تری توانست از منابع و شرایط به نفع خود بهره گرفته و بر علفهای هرز رجحان یابد.

 



جدول 3- تجزیه واریانس عدم تداخل علفهای هرز و تراکم کشت بر برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاه یونجه در چین دوم

منابع

 

 

 

میانگین

مربعات

 

 

 

تغییر

درجه آزادی

وزن تر

وزن خشک

ارتفاع ساقه

تعداد گره در ساقه اصلی

تعداد برگ در ساقه اصلی

سطح برگ

درصد پوشش سبز

تکرار

2

**11932481

**1399311.7

**61.6

ns 0.77

ns 388

ns 363373.5

**351.7

وجین دستی علفهای هرز

1

**18819543

**737972.2

ns 47.71

*16.9

*3.9

**461246.3

**581.3

تراکم بوته

3

**16886433

**688625.8

*17.2

ns 11.09

*811

ns 43991.9

*344

وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 269956.8

ns 12229.7

ns 6.9

*5.7

ns 309

ns 88291.1

ns 32

خطای آزمایش

14

1176337.9

106532.5

29.1

14.1

332

17444

412

ضریب تغییرات(%)

 

21.9

22.9

25.6

17.5

15.3

24.1

6.3

ns، * و **به ترتیب غیر معنی دار، معنی دار در سطح 5 و 1 درصد می باشد.

 

جدول 4-تجزیه واریانس عدم تداخل علفهای هرز و تراکم کشت بر ارزش غذایی گیاه یونجه در چین دوم

منابع

 

 

میانگین

مربعات

 

 

تغییر

درجه آزادی

پروتئین خام

ADF

Ash

CF

NDF

تکرار

2

**155.87

**93.3

*79.1

**66.5

**83.7

وجین دستی علفهای هرز

1

ns 121.3

**154.6

**380.1

**99.4

**131.5

تراکم بوته

3

*171.5

*88.1

*12.6

*61.9

*78.3

وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 1.4

ns 6.6

ns 12.3

ns 5.6

ns 5.7

خطای آزمایش

14

3.1

3.7

22.7

2.2

3.6

ضریب تغییرات(%)

 

5.7

6.8

37.7

6.6

6.7

ns، * و **به ترتیب غیر معنی دار، معنی دار در سطح 5 و 1 درصد می باشد.

 

 

ارتفاع و تعداد گره در ساقه اصلی

    نتایج تجزیه واریانس وجین دستی علفهای هرز و تراکم بر ارتفاع گیاه یونجه نشان داد که غیر از تراکم بوته در چین اول که در سطح 5% اثر معنی داری بر این صفت داشت، مابقی دارای اثر معنی داری در هیچ کدام از دو چین نبودند (جدول 1 و 3). ارتفاع یونجه، در زمان حضور علف­های هرز در زمین، بیشتر حایز اهمیت خواهد بود بطوریکه اگر سرعت رشد علف­های هرز بیشتر از گیاه اصلی باشد، در نتیجه می­توانند بر گیاه اصلی تاثیر منفی داشته و با سایه اندازی و جذب عناصر غذایی از خاک، سبب کاهش رشد در گیاه اصلی شود. نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علف­های هرز و تراکم بوته در هر دو چین روی ارتفاع یونجه، نشان داد که چین دارای اثر معنی داری در سطح 5%   روی این

 

 

جدول 5-تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر برخی صفات مورفولوژیک در هر دو چین یونجه

منابع

 

 

 

میانگین

مربعات

 

 

 

تغییرات

درجه آزادی

وزن تر

وزن خشک

ارتفاع ساقه

تعداد گره در ساقه اصلی

تعداد برگ در ساقه اصلی

سطح برگ

درصد پوشش سبز

تکرار

2

**21115621

**10651445

ns 120.3

ns 3.1

ns 123.5

ns 432116

*799.1

(عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای هرز

1

**38771824

**231176

ns 53.7

ns 1.66

ns 255.1

*7391912

*901.2

تراکم ­بوته

3

**24009965

**1688651

ns 35.2

ns 9.76

*1956.2

ns 8598

*777.3

(عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 2598189

ns 48548

ns 6.7

ns 8.7

ns 95.5

ns 322145

ns 3.9

خطای آزمایش

14

1377241

158836

27.9

6.3

178.3

481241

17.5

زمان (چین)

1

**1176115

*6109619

*8491

*861.1

ns 889119.4

*409196

**2876

چین×تکرار

2

ns 3461933

ns 87447

ns 5.4

ns 1.6

ns 5781.2

ns 889949

ns 69.8

چین× (عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای هرز

1

ns 3199333

ns 287311

ns 14.9

ns 18.4

ns 177.2

ns 912881

ns 52.67

چین×تراکم­بوته

3

ns 612223

ns 118218

ns 2.9

ns 2.9

ns 160.7

ns 27901

*89.7

چین× (عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 377457

ns 6601

ns 4.6

ns 4.5

ns 291.9

ns 196812

ns 7.7

خطای آزمایش

14

911581

128835

26.4

9.1

254.3

4744

25.2

ضریب تغییرات(%)

 

24.6

25.7

17.3

13.8

7.8

13.3

8.9

ns، * و **به ترتیب غیر معنی دار، معنی دار در سطح 5 و 1 درصد می باشد.

 

 

صفت دارد و اثرات متقابل عدم تداخل علف­های هرز و تراکم بوته بر این صفت تاثیر معنی­داری نداشتند (جدول 5). بطور کلی، وجود طیف وسیعی از علف­های هرز بصورت گسترده با عادات رشدی مختلف، سبب شد تا فضا برای موفقیت گیاه یونجه کاهش یابد. با برتری یافتن رشد علف­های هرز و ایجاد سایه اندازی و رقابت با یونجه، کاهش رشد یونجه حادث شد. تداخل علف­های هرز با یونجه، می­تواند سبب کاهش چشمگیر ارتفاع آن ­شود. در چین اول اثر تراکم بوته بر تعداد گره در ساقه اصلی، غیر معنی دار ولی اثر عدم تداخل علف­های هرز و اثر متقابل آن با تراکم در سطح 5 درصد معنی دار گردید (جدول 1). اثر عدم تداخل علف­های هرز، تراکم بوته و اثر متقابل آنها بر تعداد گره در ساقه اصلی گیاه در چین دوم غیر معنی دار بود (جدول 3) و بطور کلی تعداد گره در ساقه اصلی در چین اول بیشتر از چین دوم بود. در این آزمایش در چین دوم، گیاه یونجه رشد مناسب تری نسبت به چین اول داشت؛ که دلیل آن کاهش چشمگیر علف­های هرز چین دوم بود. این نتایج با نتایج رئوفی و همکاران (2016) مبنی بر خسارت زا بودن علفهای هرز در چین اول مطابقت داشت.

 

تعداد برگ در ساقه و سطح برگ:

    در چین اول اثر وجین دستی علف های هرز و نیز تراکم بوته به ترتیب در سطح 5 و 1 درصد بر تعداد برگ در بوته معنی دار گردید اما اثر متقابل آنها غیر معنی دار بود(جدول 1). در چین دوم اثر وجین دستی علف های هرز بر تعداد برگ در بوته غیر معنی دار اما اثر تراکم بوته بر این صفت در سطح 5 درصد معنی دار بود. اثر متقابل آنها بر تعداد  برگ در بوته نیز غیر معنی دار شد (جدول 3). اثر وجین دستی علف های هرز بر سطح برگ در چین اول و دوم به ترتیب در سطح 1 و 5 درصد معنی دار اما اثر تراکم بر سطح برگ در هر دو چین غیر معنی دار بود. اثر متقابل وجین دستی علف های هرز و تراکم نیز در هر دو چین بر سطح برگ غیر معنی دار شد (جدول 1 و 3). با افزایش تراکم بوته نیز تعداد برگ در بوته کاهش یافت(جدول 9).

    با کاهش تراکم، رقابت بین گیاهان کاهش یافته و تعداد برگ در ساقه افزایش می یابد. این نتایج با نتایج (دی لالوز و همکاران  2002)  که بر کاهش تعداد برگ در تراکم بیشتر گیاهان تاکید دارد، مطابقت دارد. اگرچه در تراکم 80 ساقه در مترمربع، تعداد برگ ها نسبت به تراکم های پایین کمتر است ولی سطح برگ بیشتر بوده و درصد پوشش سبز هم که با آن رابطه مستقیم دارد بیشتر است. بالا بودن سرعت رشد و همچنین افزایش سریع تراکم علف­های هرز سبب می­شود رقابت آن­ها با گیاه زراعی زودتر آغاز می­شود ­(آکی و همکاران 1990). در این آزمایش نیز با افزایش تراکم یونجه، اگرچه تعداد برگها کاهش یافت، لکن به دلیل اینکه گیاه یونجه بطور مطلوب­تری توانست از منابع و شرایط نسبت به علف­های هرز به نفع خود استفاده نماید، لذا سطح برگ خود را افزایش داده و از این طریق تعداد کمتر برگ را جبران نمود. مقایسه میانگین داده ها نشان داد که عدم تداخل علف­های هرز باعث افزایش معنی داری در سطح برگ یونجه گردید (جدول 7). نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته در هر دو چین نشان داد که چین و وجین­دستی­علفهای هرز دارای اثر معنی داری در سطح 5% بر سطح برگ بود (جدول 5). وجود طیف وسیعی از علفهای هرز (باریک برگ، پهن برگ و انگلی) سبب جذب عناصر غذایی خاک گردید و این موضوع سبب شد تا دسترسی یونجه به عناصر غذایی کاهش یابد. با کاهش یافتن دسترسی به این عناصر، رشد یونجه نیز محدود تر شد. این موضوع با بررسی­های (بازدیرف و همکاران 2004) مطابقت داشت. به دلیل سرعت اولیه ریشه­ای قوی و سریعی که علفهای هرز نسبت به یونجه داشتند موفق تر از گیاه اصلی عمل نمودند. از این رو در این آزمایش علف های هرز موجب کاهش سطح برگ گیاه یونجه گردید.

 

درصد پوشش سبز

      در چین اول اثر عدم تداخل علف های هرز و تراکم بر درصد پوشش سبز در سطح  1 و 5 درصد و در چین دوم در سطح 5 و 1 درصد معنی دار شد. اثر متقابل عدم تداخل علف­های هرز و تراکم بوته در هر دو چین غیر معنی دار بود (جدول 1 و 3). جدول مقایسه میانگین نشان داد، درصد پوشش سبز در تیمار عدم تداخل علفهای هرز بیشتر از عدم وجین علف­های هرز یا همان عدم تداخل بوده (جدول7) و با افزایش تراکم کاشت نیز درصد پوشش سبز افزایش یافت (جدول 9). لایبمنو همکاران (2001) و بازدیرف و همکاران(2004)  گزارش کردند در شرایطی که موقعیت به نفع گیاه زراعی (مانند عدم تداخل و وجین علف های هرز) باشد، راندمان و توسعه گیاه زراعی بسیار بیشتر از حالت رقابت با علف های هرز خواهد بود و پوشش سبز افزایش خواهد یافت. در این آزمایش عدم تداخل علف­های هرز طبق دستور وجین دستی، سبب رشد و توسعه بهتر گیاه علوفه­ای یونجه گردید و سبب شد تا کانوپی یونجه به نحو مطلوب تری تشکیل شود و وسعت بیشتری پیدا کند. تولیکف (1974) بیان نمود که با افزایش تراکم در واحد سطح شاهد افزایش پوشش سبز خواهیم بود.

 

درصد پروتئین خام (Crude Protein %)

      یکی از مهم­ترین فاکتورهای مورد بررسی یونجه، درصد پروتئین خام است. در چین اول اثر وجین دستی علف­های هرز و نیز تراکم بوته به ترتیب در سطح 5 و 1 درصد بر پروتئین خام معنی دار گردید اما اثر متقابل آنها غیر معنی دار بود (جدول 2). در چین دوم اثر وجین دستی علف­های هرز بر پروتئین خام غیر معنی دار اما اثر تراکم بوته بر این صفت در سطح 5 درصد معنی دار و اثر متقابل آنها بر پروتئین خام غیر معنی دار شد (جدول 4) با افزایش تراکم بوته، میزان پروتئین خام افزایش یافت (جدول 9). بیشترین درصد پروتئین خام مربوط به تراکم 80 ساقه در متر مربع بود. با افزایش تراکم یونجه، علفهای هرز بیشتر تحت تاثیر کاهش تراکم قرار گرفتند و یونجه بطور مطلوب­تری از منابع و شرایط موجود مزرعه استفاده کرد و این عامل مهمی در افزایش پروتئین خام بود، بطوریکه مشاهده گردید عدم تداخل علف­های هرز باعث افزایش معنی داری در پروتئین خام یونجه گردید (جدول 7). مجیدی دیزج و همکاران (2014) نیز تاکید بر آن دارند که یونجه بصورت خالص، بیشترین میزان پروتئین خام را به خود اختصاص خواهد داد فلذا تداخل یونجه با علف­های هرز سبب خواهد شد که گیاه اصلی نتواند به نحو مطلوبی از منابع موجود استفاده کند و به تبع آن اثرات منفی بر صفاتی نظیر پروتئین خام خواهد گذاشت. نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علف­های هرز و تراکم بوته در هر دو چین نشان داد که چین و وجین­دستی­علف­های هرز دارای اثر معنی داری در سطح 5% بر پروتئین خام بود (جدول 6). کاهش دسترسی یونجه به عناصر غذایی به دلیل رقابت با علف­های هرز سبب کاهش رشد یونجه و نیز کاهش میزان پروتئین خام شد و به دلیل یکنواختی مزرعه از هر لحاظ، می­توان کاهش پروتئین خام یونجه را مستقیما به وجود علف­های هرز ارتباط داد. با توجه به وجود طیف وسیعی از علف­های هرز در مزرعه، شاهد رقابت بسیار بالایی بین علف­های هرز و یونجه بودیم که این امر سبب کاهش میزان پروتدین خام گردید. تداخل یونجه با سایر گیاهان زراعی نیز سبب کاهش میزان پروئین یونجه می شود (مجیدی دیزج و همکاران 2014). که مسلما این موضوع در تداخل با علف­های هرز بسیار شدید تر خواهد بود؛ حتی در مواردی که کشت­های مخلوط نیز با یونجه مد نظر باشد، تاکید روی عدم وجود رقابت بین گیاهان است و درصورتیکه رقابت بین گونه ها شدید نباشد، توصیه به این نوع کشت ها شده است و این در حالی است که مزرعه تحت آزمایش طیفی از علفهای هرز باریک برگ، پهن برگ و انگل را دارا بود و پر واضح است که رقابت بالایی بین یونجه و علفهای هرز برقرار خواهد شد. این نتایج با تحقیقات واندرمیر(1989) مطابقت دارد.

 

 

 

جدول 6-تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر صفات ارزش غذایی یونجه در هر دو چین

منابع

 

 

میانگین

مربعات

 

 

تغییر

درجه آزادی

پروتئین خام

ADF

Ash

CF

NDF

تکرار

2

ns 229872.12

**3485312

*7366281

**2197251

**2799452

(عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای هرز

1

*3888675.5

**799577

**1201

**494387

**639318

تراکم ­بوته

3

ns 3115

**583217

ns 170.1

**359915

**467415

(عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 171312

ns 16884.5

ns 8.3

ns 11131.76

          ns 13531.3

خطای آزمایش

14

256788

54708.3

27.9

33738.21

43756.1

زمان (چین)

1

*214447

**2125577

**9113.3

*1310182.2

*1701442.5

چین×تکرار

2

ns 469311.06

ns 32247.8

ns 19.77

ns 18753.6

          ns 24668.7

چین× (عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای هرز

1

ns 478572.65

ns 98965.2

ns 35.11

ns 62212.2

          ns 79653.9

چین×تراکم­بوته

3

ns 14425.2

ns 41264.5

ns 42.22

ns 25546.6

          ns 32995.4

چین× (عدم تداخل) وجین­دستی­علفهای­هرز×تراکم­بوته

3

ns 104587.8

ns 2302

ns 4.55

ns 1522.5

              ns 1905

خطای آزمایش

14

2632.63

42984

32.08

27663

               33994

ضریب تغییرات(%)

 

11.9

10.2

29.22

9.6

10.2

ns، * و **به ترتیب غیر معنی دار، معنی دار در سطح 5 و 1 درصد می باشد.

 

جدول 7- مقایسه میانگین وجین دستی علفهای هرز روی برخی صفات گیاه یونجه در هر دو چین

کنترل علفهای هرز

وزن تر

(g.m-2)

وزن خشک

(g.m-2)

سطح برگ

(%)

پوشش سبز(%)

پروتئین خام(%)

خاکستر خام(%)

ADF(%)

NDF(%)

الیاف خام(%)

تداخل

b  3661

b  1044

b  1988

b  111

b  21.5

b  18.88

b  22.9

b  33.1

b  28.1

عدم تداخل

a  5461

a  1597

a  3376

a  138

a  23.9

a  32.9

a  28.8

a  50.9

a  31.9

میانگین های دارای حروف مشترک در هر ستون در هر تیمار بر اساس آزمون LSD  دارای اختلاف معنی دار نیستند.

 

 

جدول 8-مقایسه میانگین وجین دستی علفهای هرز روی برخی عناصر در هر دو چین

کنترل علفهای هرز

کلسیم%

فسفر%

سدیم%

پتاسیم%

منیزیم%

تداخل

b  35.92

b  0.5

b  0.5

b  12.5

b  7.7

عدم تداخل

a  24.22

a  1.4

a  1.9

a  35.7

a  18.4

میانگین های دارای حروف مشترک در هر ستون در هر تیمار بر اساس آزمون LSD  دارای اختلاف معنی دار نیستند.

 

 

الیاف غیر محلول در شوینده اسیدی (Acid detergent fiber %)

      وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر الیاف غیر محلول در شوینده اسیدی در چین اول در سطح 5% معنی دار بود. در چین دوم، اثر وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر این صفت به ترتیب در سطح 1 و 5 درصد معنی دار شد (جدول 2و4). جدول (7)، نشان می­دهد که با وجین دستی علفهای هرز افزایش چشمگیری در میزان الیاف غیر محلول در شوینده اسیدی یونجه بوجود آمد و با افزایش تراکم بوته، میزان الیاف غیر محلول در شوینده اسیدی نیز افزایش یافت (جدول 9). نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته در هر دو چین روی میزان الیاف غیر محلول در شوینده اسیدی (جدول 6)، نشان داد که چین و وجین دستی علف های هرز دارای اثر معنی داری در سطح 1% بود و اثرات متقابل وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته، غیر معنی دار شد.

 

میزان خاکستر خام (Ash %)

    نتایج نشان داد که اثر وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر میزان خاکستر خام در چین اول در سطح 5% معنی دار بود. همچنین در چین دوم، اثر وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر میزان خاکستر خام به ترتیب در سطح 1 و 5 درصد معنی دار شد (جدول 2و4). طبق جدول (7)، ملاحظه می­گردد که با وجین دستی علفهای هرز افزایش چشمگیری در میزان خاکستر خام یونجه بوجود آمد. همچنین رابطه مستقیمی بین تراکم و میزان خاکستر خام مشاهده شد و با افزایش تراکم بوته، میزان خاکستر خام، روندی افزایشی داشت و در تراکم 80 ساقه در مترمربع، بیشترین میزان خاکستر خام را شاهد بودیم (جدول 9). نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته در هر دو چین روی میزان خاکستر خام (جدول 6)، نشان داد که چین و وجین دستی علف های هرز دارای اثر معنی داری در سطح 1% بود و اثرات متقابل وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته، غیر معنی دار بود. در حالتی که علفهای هرز در تداخل با یونجه بود، با افزایش میزان تراکم گیاه، شاهد افزایش میزان خاکستر خام خواهیم بود زیرا بطورکلی رعایت تراکم مناسب گیاه زراعی سبب خواهد شد که در رقابت با علفهای هرز موفق تر باشد (کوچکی و همکاران 2006).

 

الیاف خام (Crude fiber %)

     اثر وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر الیاف خام در چین اول در سطح 5% معنی دار و در چین دوم، اثر وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر الیاف خام به ترتیب در سطح 1 و 5 درصد معنی دار شد (جدول 2و4). وجین دستی علفهای هرز سبب افزایش الیاف خام شد (جدول 7). با افزایش تراکم ساقه، میزان الیاف خام، روندی افزایشی داشت و در تراکم 80 ساقه در مترمربع، بیشترین الیاف خام را شاهد بودیم (جدول 9). نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته در هر دو چین روی الیاف خام نشان داد که چین و وجین دستی علف های هرز دارای اثر معنی داری در سطح 1% بود و اثرات متقابل وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته، غیر معنی دار بود(جدول 6).

 

 

مواد نامحلول در شوینده خنثی

 (Neutral Detergent Fiber %)

        وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر مواد نامحلول در شوینده اسیدی در چین اول در سطح 5% معنی دار بود. در چین دوم، اثر وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته بر این صفت به ترتیب در سطح 1 و 5 درصد معنی دار شد (جدول 2و4). جدول (7)، نشان می­دهد که با وجین دستی علفهای هرز افزایش چشمگیری در میزان مواد نامحلول در شوینده اسیدی یونجه بوجود آمد و با افزایش تراکم بوته، میزان این صفت نیز افزایش یافت (جدول 9). نتایج تجزیه مرکب وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته در هر دو چین روی مواد نامحلول در شوینده خنثی (جدول 6)، نشان داد که چین و وجین دستی علف های هرز دارای اثر معنی داری در سطح 1% بود و اثرات متقابل وجین دستی علفهای هرز و تراکم بوته، غیر معنی دار شد.

 

 

جدول 9-مقایسه میانگین تراکم یونجه بر برخی صفات مورفولوژیک و ارزش غذایی در هر دو چین

تراکم کاشت

 

وزن تر

(g.m-2)

وزن خشک

(g.m-2)

تعداد برگ

    پوشش سبز

(%)

   پرتئین خام

(%)

    خاکستر خام

(%)

   الیاف خام

(%)

ADF    

(%)

NDF  

(%)

20

d  2998.5

d  1107.3

b  284

d  88.4

d  22.8

d  17.7

d  28.2

d  23.8

d  53.3

40

c  3999.6

bc  1266.8

ab  274

c  93.6

c  22.8

c  23.9

c  29.1

c  24.3

c  42.1

60

b  5965.2

b  1597.2

a  248

b  99.6

b  22.8

b  27.2

b  30.8

b  26.9

b  38.1

80

a  7218.5

a  2002.2

a  242

a  105.1

a  23.9

a  28.4

a  31.6

a  28.7

a  31.4

میانگین های دارای حروف مشترک در هر ستون در هر تیمار بر اساس آزمون LSD  دارای اختلاف معنی دار نیستند.

 

 

عناصر (کلسیم، فسفر، سدیم، پتاسیم و منیزیم)

    طبق جدول (8)، مشاهده شد که عدم تداخل علف­های هرز (وجین دستی) تاثیر قابل ملاحظه ای بر میزان عناصر یونجه داشت. با افزایش تراکم بوته، میزان عناصر مورد ارزیابی روندی افزایشی داشت و در تراکم 80 بوته در مترمربع، بیشترین میزان همه عناصر مشاهده شد (جدول 9). عدم تداخل علف­های هرز، سبب شد تا فضای بیشتری برای رشد و گسترش یونجه فراهم شود و این درحالی است که در حالت تداخل، علفهای هرز موجود در مزرعه از عناصر غذایی استفاده می­کنند (محمد دوست 2011) و در رقابت با گیاه اصلی موفق تر عمل کرده و در نتیجه کاهش عناصر غذایی را باعث شدند. در این رابطه نصیری (2013) نیز به تاثیر عناصر غذایی روی عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان اشاره کرده و نقش آنها را مهم برشمرده­ است. بطور کلی با رشد و گسترش علفهای هرز (عدم وجین دستی) شاهد کاهش میزان رشد یونجه بودیم. وجود علفهای هرز می­تواند سبب تخلیه عناصر غذایی از خاک شده که این امر سبب کاهش میزان عناصر خواهد  شد. جذب لوکس عناصر توسط علفهای هرز(محمد دوست 2011) ، به میزان چندین برابر گیاه زراعی توسط علفهای هرز، سبب نقصان شدید این عناصر در یونجه می­شود.

 

بحث

      نتایج آزمایش نشان از آلودگی مزرعه تحت مطالعه، به طیف مختلفی از علف­های هرز دارد. که پیشتر نام علف­های هرز نیز ذکر گردید. نتایج پژوهش نشان داد که در منطقه مورد نظر، تراکم و کنترل علفهای هرز بر عملکرد در گیاه یونجه اثر معنی­داری دارد و این گیاه در تراکم کاشت مناسب ضمن تولید عملکرد و میزان خاکستر بالا، نسبت به علف های هرز به طور مطلوب تری از منابع و شرایط به نفع خود استفاده مینماید و می تواند در صفات برتر مورفولوژیک برتری معنی داری یابد. علی رغم اینکه یونجه، بعنوان گیاهی مقاوم در رقابت با علف­های هرز محسوب می­شود، لکن مشاهده گردید درصورتیکه علف­های هرز بصورت خسارت زا در مزرعه وجود داشته باشد، اثرات منفی مشهودی بر صفات مورد مطالعه خواهند گذاشت. نظر به اهمیت گیاهان علوفه­ای، توصیه می­گردد که در منطقه مذکور و سایر مناطق کشت یونجه در سطح کشور، جهت دستیابی به حداکثر عملکرد و همچنین کاهش مصرف علف­کشها، تراکم مناسب در دستور کار کشاورزان قرار گیرد.

 

سپاسگزاری

      بدینوسیله از مساعدت و همکاری های بی­دریغ جناب آقای دکتر محمد خانجانی، عضو هیات علمی گروه گیاه پزشکی دانشگاه بوعلی سینا در انجام این پژوهش، کمال تقدیر، تشکر و قدردانی را داریم.

 
AOAC. 1990. Association of official Chemist (15th Edition).
Akey WC, Jurik TW and Dekker J. 1990. Competition for light between velvetleaf (Abutilon theophrasti) and soybean (Glycine max). Weed Research, 30: 403-411.
Bazdirev GI, Zotov LI and Polin, VD. 2004. Weeds and theirs control in new agroecosystems. AUT. M. 288pp. (In Russian).
Becker RL, Sheaffer CC, Miller DW, Swanson DR. 1998. Forage quality and economic implications of systems to manage giant foxtail and oat during alfalfa establishment. Journal of Production Agriculture, 11:300–308.
Bradley K, Kallenbach, R, Roberts CA. 2010. Influence of seeding rate and herbicide treatments on weed control, yield, and quality of spring-seeded glyphosate-resistant alfalfa. Agronomy Journal, 102:751–758.
Delaluz LA, Fiallo VF, Ferrada CR and Borrego GM. 2002. Investigation agricolas an especies de uso frecuente enia medicina tradicional) 111. Toronjil de menthe (Mentha piperita L.). Revcub Plants Medicinales, 702: 1-4.
Giti S, Daneshian J, ShiraniRad AH and Khanjani M. 2013. Application of cytogit in weed management of alfalfa fields and its effect in controlling alfalfa age. Abstracts of the Conference on Applied Research in Engineering Sciences. (In Persian).
Goering HK and VanSoest PJ. 1970. Forage Fiber Analysis. USDA. Hand book.
Ghorbani Gh and KhosraviNia H. 2012. Principles of Breeding Dairy Cows (Translation). University Publishing Center. Isfahan University of Technology. 584 p.
Janmohammadi H, Taghizadeh A, Yasan P, Brave d and Nikkhah A. 2013. Determining the nutritional value of dry fodder for alfalfa and wheat straw in East Azerbaijan province. Iranian Journal of Animal Science Research, 6 (1) 93. 53-45 p. (In Persian).
Kellems RO and Church DC. 2009. Livestock Feeds and Feedings. 6th Edition. Prentice HALL. Inc.
Khanjani M. 2000. Investigation of integrated pest and weed control methods for seed production from the first crop in perennial alfalfa in Hamedan. Research project report (unpublished), Ministry of Agriculture, registration number 3643 , 66 p. (In Persian).
Khanjani M and SoleimaniPari MJ. 2005. Integrated Management of Alfalfa Pests, Diseases and Weeds in Iran, Agricultural Research, Education and Extension Organization Publications, First Edition, 222 p. (In Persian).
Kouchaki AR, Zarif Ketabi H and MakhForoush AR. 2006. Weed Management. Ferdowsi University of Mashhad Publications, second edition, 457 p. (In Persian).
Lanini WT, Orloff SB, Vargas RN, Orr JP, Marble VL and Gratta SR. 1991. Oat companion crop seeding rate effect on alfalfa establishment, yiels and weed control. Agronomy Journal, (83): 330-333 pp.
Lanini WT, Orloff SB, Bendixenm WE, Canevari, WM, Schmiere JL and Ronald NV. 1999. Influence of oat (Avena sativa) interseeding on weed suppression in the final year of an alfalfa (Medicago sativa) stand. Weed Technology, (13): 399-403 pp.
Liebman M, Mohler CL and Staver CP. 2001. Ecological management of agricultural     weeds. Cambridge, UK, Cambridge University Press.
MajidiDizaj H, Mazaheri D, Sabahi Q and Mirabzadeh M. 2014. Evaluation of yield and forage quality in alfalfa and mixed cultivation. Journal of Crop Sciences (1): 61-51.p. (In Persian).
Meighani F, Mirvakili A, Jahedi A, Baghestani MA. and Shimi P. 2011. Evaluation of the effectiveness of 2,4DB (Butters) in established alfalfa for weed control, Journal of Weed Knowledge, 2 (6) 1389: 67-77 p. (In Persian).
 Mohammad­Dost Chamanabad HR. 2011. Introduction to scientific and practical principles of weed control. University Jihad Publishing Organization 236 p. (In Persian).
Nasiri Y, Zehtab Salmasi S, Nasrallahzadeh P, Ghasemi Golazani K, Najafi N and Javanmard E. 2013. Evaluation of the effect of foliar application of ferrous and zinc sulfate on flower yield and nutrient concentration in the aerial part of German chamomile. Journal of Agricultural Science and Sustainable Production, 3 (23) 1392: 67-77 p. (In Persian).
Myhre CD, Loeppky HA and Stevenson FC. 1998. Mon-37500 for weed control and alfalfa seed production. Weed Technology, (3): 810-815 pp.
Raoofi M, Khanjani M and Daneshian J. 2013. Integrated weed management and its effect on soil fauna. 5th Iranian Weed Science Conference. University of Tehran. Karaj. (In Persian).
Raoofi M and Giti S. 2015. Weeds of alfalfa fields and their management methods. Tolo Gharb Alvand Publications. First Edition. 180 p. (In Persian).
Raoofi M, Khanjani M, Daneshian J and Giti S. 2014. Integrated weed management in perennial Alfalfa and theirs effects on soil’s micro fauna. International Journal of Farming and Allied Science, 3: 340-435. (In Persian).
Raoofi M, Alebrahim MT, Baghestani MA and khanjani M. 2017. The effect of different harvest times of first cutting in perennial alfalfa on perecentage of dry weight of weeds and alfalfa in second cutting. International journal of Advanced Biological and Biomedical Research, 4(1) (2016) 112–116 
Rashed Mohassel MH and Hosseini A. 2007. New horizons in weed management, Ferdowsi University of Mashhad Press, first edition, 322 p. (In Persian).
Tulikov AM. 1974. Rules and methods studding of weeds in agroecosystem. M. UAMT. 51pp. (In Russian).
Vander Meer J. 1989. The Ecology of Intercropping. Cambridge University Press, New York.
Waking IW, Wan vark VJ, Houba G and Vander Lee JJ. 1989. Soil and Plant Analysis. A series of Syllabi.
Wilson RG. 1981. Weed control in established dryland alfalfa (Medicago sativa). Weed Science, 29:615–618.
Wilson RG. 1997. Downy brome (Bromus tectorum) control in established alfalfa (Medicago sativa). Weed Technology, 11:277–282.
Wilson, R.G.,Burgener, P.A. 2009. Evaluation of glyphosatetolerant and conventional alfalfa weed control systems during the first year of establishment. Weed Technology, 23:257–263.
Zand E, Baghestani MA, Nezamabadi N and Shimi P. 2010. Guide for herbicide in Iran. University Press Center. 66 pp. (In Persian).
Zand A, Baghestani MA and Mousavi K. 2008. Weed Management Guide. Mashhad University Jihad Publications, first edition, ninth edition, 476 pages. (In Persian).