ارزیابی تولید غده های سوپرالیت سیب‌زمینی با اعمال روش های مختلف پلتینگ

Document Type : Research Paper

Authors

1 agronomy, university mohaghegh ardebili

2 Agronomy & Plant Breeding/Faculty of Agricultural Sciences and Natural Resources

3 Assistant Professor, Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardebil, Ardebil, Iran

4 mohaghegh ardebili university

Abstract

study aimed to Evaluating the production of potato superolite tubers by applying different pelleting methods based on randomized complete block design with three replications Experimental treatments included 17 different combinations. The results showed, Pelleting of minituber with zeolite and soil soil application of triple superphosphate had the largest diameter of the main stem, compared to the control, it showed anincrease of 29.31 percent, pelleting the tuber with cocopeat and soil application of triple superphosphate had the highest plant fresh weight and plant dry weight, which showed an increase of 33.8% and 29.72%, respectively, compared to the control, the highest number and yield of potato superolite tuber was obtained in T14 treatment with an increase of 29.9 and 33.89% compared to the control, treatment (T1) led to an increase in chlorophyll a, b and total chlorophyll, which compared to the control showed an increase of 21.92, 34.40 and 23.92%, respectively.The highest amount of carotenoids was observed in T13 which had an increase of 18.10% compared to the control treatment. The highest (fv/fm) was in T7 treatment Comparison with control treatment showed an increase of 21.29%.Treatment (T5) had the highest protein yield which had a 52.62% increase compared to the control treatment .In general, the results showed that the application of superabsorbent polymer and chitosan in tuber pelleting had good results in most traits. In addition, the use of zeolite with these compounds led to the improvement of most traits.Also, Potato tuber yield showed positive and significant correlation with most morphological traits.

Keywords


مقدمه

سیب‌زمینی (Solanum tuberosum L.بعد از گندم، برنج و ذرت بعنوان چهارمین گیاه با ارزش و اقتصادی در سراسر جهان کشت می‌شود (فائو 2015). سیب­زمینی بخش مهمی از تولیدات کشاورزی در کشورهای در حال توسعه را شامل می‌شود. بیش از یک سوم تولید جهانی سیب­زمینی در کشورهای در حال توسعه می‌باشد. به همین دلیل، افزایش عملکرد آن منجر به افزایش کار، درآمد و بهبود امنیت غذایی می­شود (بتونی و مویل 2019). با توجه به اهمیت سیب­زمینی بذری در تولید، اقتصاد و تغذیه مردم و وابستگی کشور از نظر تهیه بذور سوپرالیت و الیت به کشورهای اروپایی، همچنین اهمیت استفاده از بذر سالم در تولید این محصول، از جمله مهم­ترین عوامل مؤثر در افزایش عملکرد محصول سیب­زمینی در واحد سطح می باشد. غده­چه­های­ سیب­زمینی که در شرایط درون­شیشه­ای تولید می­شوند، یکی از روش­های مورد تایید و مطمئن جهت تولید سیب­زمینی عاری از ویروس می باشد (حسن پناه و عظیمی 2011) . غده­چه‌های سیب­زمینی اندازه­ای در محدوده 1/0 تا 10 گرم یا بیشتر، قطر 4 تا 7 میلی­متر و طول 10 تا 12 میلی­متر دارند. سیب­زمینی به علت تکثیر رویشی یکی از گیاهان حساس به انواع بیماری­های گیاهی با منشاء ویروسی است که ابتلا به این بیماری­ها سبب کاهش عملکرد در سطح می­شود. یکی از مهمترین عوامل موثر در سلامت و افزایش تولید سیب­زمینی استفاده از غده بذری سالم و مناسب است که بنا به گفته کارشناسان کشاورزی تا 30 درصد بر میزان تولید سیب­زمینی تاثیر می­گذارد زیرا اگر یک غده بذری سیب­زمینی به صورت کامل کشت شود به علت وجود غالبیت جوانه انتهایی تنها تعداد کمی از جوانه‌های موجود در قسمت انتهایی آن رشد می‌کند و موجب اتلاف هزینه می گردد به این دلیل یک غده بذری کوچک ممکن است با یک غده که چندین برابرآن  وزن دارد، محصول تقریبا یکسانی تولید نماید. کاشت مستقیم غده­چه های سیب­زمینی روش مناسبی جهت تولید غده­های سوپرالیت سیب­زمینی می­باشد که با کاشت غد­ه­چه، رشد کلیه جوانه­های موجود روی غده­ها ی بذ ری سیب­زمینی تحریک می شود، که علاوه بر افزایش سهم جوانه­های تولید کننده استولون و شاخ و برگ، از جنبه کاهش مخارج تولید وافزایش کارایی اقتصادی نظام­های تولید سیب­زمینی نیز می­تواند مفید باشد (اوینگ 1997). لومن و استروییک (1995) در مطالعه­ای نشان داد که عملکرد وتولید غده به میزان بسیار زیادی تحت تأثیر وزن غده­های بذری می باشد و غده‌های کوچک‌تر دارای دوره خواب طولانی تری هستند .گیاهان حاصل از غده­های کوچک­تر مدت بیشتری را برای جوانه­زنی صرف می کنند و جوانه­ها ساقه­های باریک­تری دارند، اندازه ریشه کوچک­تر است و نسبت ساقه به ریشه بالاتری دارند. غده­های کوچک تر به دلیل پوشش آهسته­تر زمین، شاخص برداشت کمتری دارند. همچنین، تعداد و وزن غده­های تولید شده در گیاه کمتر بود. تفاوت بین عملکرد غده­چه­ها وابسته به وزن و سن غده­های بذری و روش­های زراعی می­باشد. یکی از محدودیت­ها در تولید غده­چه سیب­زمینی هزینه بالای آن می باشد. همچنین افزایش اندازه غده­چه سیب­زمینی یکی از مهم­ترین چالش­های در حال حاضر می باشد. یکی از روش­های افزایش اندازه این غده­چه برای قابل قبول بودن کشت در شرایط مزرعه پلت کردن آن‌­ها با استفاده از مواد مغذی، تنظیم کننده­های رشد و مواد بی‌اثر می­باشد (ریچاواندران و همکاران 2015). این روش نه­تنها منجر به افزایش وزن و حجم غده­چه می­شود، بلکه اندازه بذر را نیز استاندارد می­کند (ریکازوسکا 2016). پلت کردن از روش­هایی است که با ایجاد پوششی از موادمعدنی، کودها، مواد کنترل­کننده آفات و بیماری­ها و... باعث تغییر شکل، افزایش وزن و اندازه بذر می­گردد و باعث بهبود قابلیت کاشت بذر می­گردد (تیلور 1998). پلت کردن بذربا مدیریت مواد مغذی و تامین مداوم و متعادل موادمغذی در طول رشد گیاه منجر به افزایش عملکرد گیاه می­گردد همچنین هزینه پایین و ساده بودن روش پلتینگ این روش را برای کشاورزان قابل استفاده کرده است (روهیت و مهتا 2019). تحقیقات بسیار اندکی در مورد پلت کردن غده­چه سیب­زمینی صورت گرفته است و کشورهای توسعه­یافته از انتشار و ارائه ترکیبات مؤثر یا روش­های آن، خودداری می­کنند. پلت کردن بذرفلفل­دلمه­ای با شش مواد مغذی مختلف منجر به بهبود استقرار، جوانه زنی، دسترسی به منابع غذایی و افزایش عملکرد گردید (ورما و مهتا 2019). میل و همکاران (2017) گزارش کردند که پلت کردن بذر برنج با کلسیم اکسید باعث افزایش جوانه­زنی، عملکرد و فعالیت آنزیم­های مختلف برنج گردید. روی و همکاران (2006) گزارش کردند که پلت کردن بذر کنجد با خاک رس و ورمی­کولیت منجر به افزایش 2/10 درصدی عملکرد گردید. همچنین در مطالعه­ای بررسی گردید که، پلت کردن بذر سویا با آمونیوم مولیبدن و سولفات آهن صفات فیزیولوژیکی و عملکردی گیاه را در حد قابل­توجهی بهبود بخشید (عشقی و همکاران 2010). در مطالعه­ای دیگر مشاهده گردید که پلت کردن بذور برنج با رس درصد جوانه زنی بذور را تا 25 الی 45 درصد در مقایسه با بذور بدون پلت افزایش داد (آسایی و یونو 2008). با توجه به الگوی توزیع متنوع سیب‌زمینی این محصول به­عنوان گیاه استراتژیک در جهان و کشور به‌ویژه در مناطق محروم باعث تأمین امنیت غذایی گردیده است. از این­رو نو­آوری­های مبتنی بر علم کاشت سیب‌زمینی که منجر به افزایش صفات کمی هم‌راستا با صفات کیفی گردد، از اهمیت قابل‌توجهی برخوردار است (وروبل 2014 ). هدف از این پژوهش ارزیابی تولید غده های سوپرالیت سیب‌زمینی با اعمال روش­های مختلف پلتینگ در راستای معرفی بهترین ترکیب برای پلت غده سیب­زمینی که انواع نیاز­های دوره­ی جوانه­زنی و استقرار آن را تامین نموده و بالاترین عملکرد غده­های سوپرالیت را به­دست بیاورد، می­باشد.

 

مواد و روش­ها

آزمایش در مزرعه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی در طی سال­های ­زراعی 98-1397 صورت گرفت. اردبیل از نظر مختصات جغرافیایی، در عرض جغرافیایی 38 درجه و 15 دقیقه شمالی و طول جغرافیایی 48 درجه و 15 دقیقه شرقی واقع شده است. هم­چنین به خاطر داشتن زمستان­های خیلی سرد و بهار و تابستان معتدل و قرار گرفتن در ارتفاع 1350 متر بالاتر از سطح دریا و میانگین بارش سالیانه حدود 400 میلی­متر، شرایط مناسبی را برای کشت سیب­زمینی فراهم کرده است. این آزمایش به منظور ارزیابی تولید غده­های سوپرالیت سیب­زمینی با اعمال روش­های مختلف پلتینگ به­صورت طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام گردید. آزمایش در مجموع شامل 17 ترکیب تیماری با استفاده از کود سوپرفسفات تریپل در پوشش ریزغده یا به‌صورت نواری در مزرعه، کاربرد پرکننده‌های زئولیت و کوکوپیت، کاربرد پلیمر سوپرجاذب و در نهایت استفاده از کیتوزان، همراه تیمار شاهد (عدم پلت کردن بذر) که جزئیات آن در جدول 1 ارائه شده است، بود. در این پژوهش از رقم آگریا استفاده شد. رقم آگریا دارای ویژگی­های دیررس تا متوسط­رس، دارای عملکرد خیلی بالا، غده‌ها درشت تا خیلی درشت با ظاهر بازارپسند، درصد ماده خشک بالا، دوره رکود طولانی، دارای توسعه شاخ و برگ سریع، پوشش خوب، ارتفاع زیاد، دارای ساقه­های قوی ، تقریباً حساس به بلایت غده، خیلی مقاوم به پوسیدگی غده و ویروس Yn ، X ، A و حساس به پیچیدگی برگ است. طول دوره رشدی رقم آگریا 120 تا 130 روز می­باشد.

 

تهیه محلول کیتوزان

 برای تهیه­ی محلول کیتوزان، مقادیر مشخص این نانوذرات در اسید استیک یک درصد (حجمی-حجمی) حل و سپس با آب مقطر رقیق و در روی هیتر به مدت 2 ساعت در دمای 90 درجه سلسیوس با 1400 دور قرار داده شدند و اسیدیته محلول با سدیم هیدروکسید 1% به اسیدیته 5/6 تنطیم گردید (لی و همکاران 2014).

 

تهیه چسب سلولزی

به­منظور تهیه چسب سلولزی از فیلم کربوکسی متیل سلولز با کمی تغییر به روش پیشنهادی الماسی و همکاران (2010) تهیه شد به­صورتی­که به ازای یک لیتر آب 20 گرم پودر چسب سلولزی اضافه کرده و توسط قاشق یا همزن دستی هم زده شد و چسب غلیظی به­دست آمد.

 

 

جدول 1- ترکیب تیمارهای مورد آزمایش در پژوهش حاضر

ردیف

ترکیب

ردیف

ترکیب

 

 

T1

Z + CS + CH + SP

T10

C + CS + CH

 

 

T2

Z + CS + CH

T11

C + CS + SP

 

 

T3

Z + CS + SP

T12

C + CS

 

 

T4

Z + CS

T13

C + SS + CH + SP

 

 

T5

Z + SS + CH + SP

T14

C + SS + CH

 

 

T6

Z + SS + CH

T15

C + SS + SP

 

 

T7

Z + SS + SP

T16

C + SS

 

 

T8

Z + SS

T17

Control

 

 

T9

C + CS + CH + SP

 

 

 

 

Z: زئولیت، C: کوکوپیت، CS: پوشش سوپرفسفات، SS: کاربرد خاکی سوپرفسفات، SP: سوپرجاذب، CH: کیتوزان

 

 

غده­چه­های سیب‌زمینی از شرکت دشت زرین استان اردبیل تهیه و به مدت یک هفته در انبار با نورغیرمستقیم در دمای 18 تا 20 درجه سانتی­گراد قرار داده شد تا پیش­جوانه­دار گردند و مواد برای پلت کردن بر روی آن‌ها اعمال گردید. بدین‌صورت که ابتدا غده­چه­ها به چسب سلولزی آغشته شدند و سپس با زئولیت یا کوکوپیت پوشانده و به­مدت یک روز در محیط آزمایشگاه و دمای اتاق حدود 25 درجه سانتی­گراد قرار داده شد تا خشک گردد. برای اعمال تیمار سوپرفسفات پس از اطمینان از خشک شدن غده­چه­ها، پودر سوپرفسفات تریپل که با استفاده از خرد کن برقی پودر گردید پوشش داده شد. برای تیمار سوپرفسفات خاکی نیز در مرحله کاشت به ازای هر غده­چه حدود 2/0 گرم سوپرفسفات تریپل در خاک اضافه گردید. در ادامه غده­چه­ها در محلول کیتوزان خیسانده شدند و سپس پلیمرسوپرجاذب به صورت خشک براساس تیمارهای آزمایشی روی غده­چه­ها اضافه شد و بدین‌صورت عمل پلت کردن به اتمام رسید. پس از اطمینان از خشک شدن، غده­چه­های پلت شده جهت کاشت به مزرعه انتقال یافت. وزن هر پلت حدوداً 1/0 تا 2/0 گرم در نظر گرفته شد. پلت کردن با ترکیبات مختلف به گونه­ای انجام شد که یک لایه پوشش در سطح غده­چه ایجاد گردید و تمامی سطح آن آغشته به ترکیب مورد نظر شد. با توجه به استفاده از چسب سلولزی این امر به سهولت صورت گرفت. کوددهی براساس آزمون خاک (جدول 2) بر مبنای 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در دو مرحله از منبع اوره، 120 کیلوگرم فسفر در هکتار از منبع سوپرفسفات تریپل در هنگام کاشت و 150 کیلوگرم پتاسیم در هکتار از منبع سولفات پتاسیم صورت گرفت. کاشت به­صورت جوی پشته­ای با فاصله بین بوته­ها 25 سانتی­متر، فاصله بین ردیف 75 سانتی­متر و عمق کاشت 10 سانتی‌متر در پنج ردیف کشت (کرت 2×3 متر­مربع) در 10 اردیبهشت انجام شد. پس از کاشت، عملیات داشت علاوه بر کودپاشی، شامل آبیاری و مبارزه با علف‌های هرز (به‌صورت دستی)، حشرات و آفات بود. آبیاری با توجه به نیاز گیاه و در مجموع هشت بار آبیاری صورت گرفت. مبارزه با علف‌های ‌هرز سه بار به­صورت مکانیکی صورت گرفت. به­منظور مبارزه بر علیه آفت برگخوار سوسک کلرادو نیز یک بار سم‌پاشی با سم زولون به نسبت دو لیتر در هکتار، 75 روز پس از کاشت صورت پذیرفت.

 

 

 

 

جدول 2- نتایج تجزیه فیزیکی و شیمیایی خاک مزرعه محل آزمایش

بافت خاک

درصد اجزای بافت خاک

EC

pH

کربن آلی

نیتروژن

فسفر

پتاسیم

30-0 سانتی­متری

شن

رس

سیلت

dS.m-1

 

(%)

mg.kg-1

لومی شنی

52

26

22

68/2

09/7

17/1

056/0

1/6

198

 

 

 

 

بعد از مرحله گلدهی، میزان کلروفیل و کاروتنوئیدها در زمان توسعه کامل برگها به روش آرنون(1994) انجام شد و از روابط زیر برای تعیین غلظت کلروفیل­های a ، b و کاروتنوئیدها استفاده گردید .

 

Chlorophyll a = (19.3 * A663 - 0.86 * A645) V/100W

Chlorophyll b = (19.3 * A645 - 3.6 * A663) V/100W

Carotenoides = 100(A470) + 3.27(mg chl. a) - 104(mg chl. b)/227

 

Cchlo(a+b) = 0.0202A645+0.00802A663 Ccarrotenoid (mg/g.f.w) = 0.0076A480-0.00149A510

 

 

 

برای اندازه­گیری شاخص فلورسانس کلروفیل با استفاده از دستگاه فلورومترchlorophyll fluorometer. OS_30P U.S.A)) اندازه­گیری شد که با قرار دادن قسمت میانی پهنک جوانترین برگ کاملاً توسعه یافته به مدت 15 دقیقه در داخل گیره در شرایط تاریکی اعداد مربوط قرائت وعملکرد کوانتومی فتوسیستم II(Fv/Fm) به دست آمد.

در طول فصل رشد و قبل از خشک شدن اندام هوایی، اندازه­گیری صفات رشدی و مورفولوژیک از سه ردیف وسط با حذف اثر حاشیه­ای با انتخاب 10 بوته به­طور تصادفی، صفات قطر ساقه اصلی (با کولیس)، درصد ماده خشک (با تناسب وزن خشک به وزن تر غده)، وزن تر و خشک بوته (آون با دمای 70 درجه سانتی­گراد به­مدت 48 ساعت) ، تعداد غده در بوته، عملکرد غده و شاخص برداشت محاسبه و اندازه­گیری شدند. برداشت در تاریخ 14 مرداد ماه صورت گرفت. عملکرد پروتئین با روش پیشنهادی فرل و همکاران (1969) انجام شد. در نهایت بعد از جمع­آوری و نرمال­سازی داده­های آزمایشی، تجزیه واریانس و مقایسه میانگین داده­ها به روش آزمون حداقل اختلاف معنی­دار (LSD) در سطح 5 درصد با استفاده از نرم­افزار آماری SAS (نسخه 2/9) انجام شد. همبستگی ساده بین صفات با استفاده از نرم­افزارهای SAS (نسخه 2/9) و Microsoft Excel (نسخه 2013) و  گروهبندی ترکیب تیمارها و تجزیه به مولفه های اصلی صفات  با نرم افزار مینی تب  (نسخه 2019) انجام شد.

 

نتایج و بحث

نتایج نشان داد که اثر تیمارهای پلت کردن غده­چه بر صفات رشدی و عملکردی ( قطر ساقه اصلی وزن تر و خشک اندام های هوایی، عملکرد غده تر و عملکرد بیولوژیک)، صفات فیزیولوژیکی ( تعداد غده در بوته، عملکرد غده تر، عملکرد کوانتوم فتوسیستم II (fv/fm) و صفت کیفی غده (عملکرد پروتئین ) معنی­دار بودند. اما اثر پلت کردن بر درصد ماده خشک و شاخص برداشت معنی­دار نبود.

 

قطر ساقه اصلی

پوشش غده­چه با زئولیت و سوپرفسفات در خاک بیشترین قطر ساقه اصلی در تیمار T8 (97/5) میلی­متر بدست آمد که در مقایسه با شاهد افزایش 31/29  درصدی را نشان داد و تیمارهای T5، T3، T14، T1، T2، T11 و  T7 با بیشترین قطر ساقه در یک گروه آماری قرار گرفتند (جدول 3). زئولیت از ترکیبات مفیدی است که جنبه­های کاربردی گوناگونی در کشاورزی دارد. استفاده از زئولیت در زمین­های کشاورزی به دلیل افزایش ظرفیت تبادل کاتیونی خاک و تمایل زیاد آن­ها برای جذب و نگهداری آمونیوم میتواند نقش مؤثری در کاهش شستشوی عناصر غذایی به ویژه عناصر متحرک­تر مانند نیتروژن داشته باشد ) مومپتون 1999) همچنین زئولیت به دلیل داشتن تخلخل بالا و ساختار کریستالی میتواند تا بیش از 70 درصد وزنی خود آب را جذب کرده و به تدریج آن را در اختیار گیاه قراردهد (پولیت و همکاران 2004). افزایش عملکرد گیاهان مختلف مانند گندم، جو و سیب­زمینی در اثر کاربرد زئولیت گزارش شده است ) باسو و ریتچی 2007). زاهدی (2011) در بررسی که بر روی گیاه کلزا انجام داد بیان نمود مصرف زئولیت به میزان 19 تن در هکتار باعث افزایش ارتفاع گیاه، قطر ساقه ، تعداد برگ و شاخه­های فرعی شده است.در مطالعه­ای تأثیر بستر کشت در افزایش قطر ساقه گل­دهنده گل رز این افزایش قطر احتمالاً ناشی از جذب بیشتر مواد غذایی و سهولت در دسترس قرار گرفتن مواد غذایی برای ریشه­های مویین گیاه و همچنین به دلیل خاصیت جذب زیاد عناصر غذایی در بستر کشت زئولیت می باشد ظاهراً زئولیت به دلیل مواد غذایی کافی و مواد نظیم­کننده رشد، می تواند سبب افزایش تقسیمات سلولی، بزرگترشدن گیاه و افزایش قطر ساقه شود.

 

درصد ماده خشک

پلت کردن غده­چه بر درصد ماده خشک معنی­دار نبود اما در مقایسه بین دو سال بیشترین درصد ماده خشک با افزایش 57/11 درصد در سال اول نسبت به سال دوم بدست آمد (جدول 4).

 

 

 

 

جدول 3- مقایسه میانگین اثر تیمارهای مختلف پلت کردن بر برخی صفات رشدی و عملکردی سیب‌زمینی

تیمار

 

قطر ساقه اصلی

(mm)

 

وزن تر بوته

(g)

 

وزن خشک بوته (g)

 

تعداد غده تر

 

عملکرد

غده تر

(t.ha-1)

Z + CS + CH + SP

52/5 a-c

17/374 ab

17/62 ab

27/7 a-d

70/18 ab

Z + CS + CH

50/5 a-c

92/364 ab

88/57 a-c

27/7 a-d

24/18 ab

Z + CS + SP

68/5ab

42/331 b-d

10/53 a-d

92/5 cd

57/16 b-d

Z + CS

55/5a-c

8/356 a-c

19/58 a-c

82/5 d

84/17 a-c

Z + SS + CH + SP

75/5ab

75/337 bc

89/60 ab

61/8 a-d

88/16 bc

Z + SS + CH

00/5b-d

5/268 cd

10/42 c-e

05/10 ab

42/13 cd

Z + SS + SP

35/5a-d

42/262 cd

43/41 de

27/9 a-c

12/13 cd

Z + SS

97/5a

08/326 b-d

02/53 a-d

16/9 a-c

30/16 b-d

C + CS + CH + SP

42/4cd

15/237 d

42/35 e

29/6 cd

85/11 d

C + CS + CH

88/4b-d

3/291 b-d

03/43 c-e

7 cd

56/14 b-d

C + CS + SP

49/5 a-c

5/265 cd

10/41 de

55/6 cd

27/13 cd

C + CS

77/4 b-d

83/450 a

78/67 a

49/8 a-d

54/22 a

C + SS + CH + SP

66/4 b-d

58/330 b-d

56/51 b-d

16/106 a

53/16 b-d

C + SS + CH

67/5 ab

42/342 bc

34//55 a-d

22/10 a

12/17 bc

C + SS + SP

66/4 b-d

2/291 b-d

64/43 c-e

11/7 b-d

54/14 b-d

C + SS

19/5 b-d

08/352 bc

48/55 a-d

22/8 a-d

60/17 bc

Control

22/4 d

39/286 b-d

63/47 b-e

47/7 a-d

91/14 b-d

LSD (p≤0.05)

23/1

59/94

09/16

01/3

72/4

Pr > F

0004/0

0001/0

0001/0

02/0

0001/0

در هر ستون، میانگین­های دارای حروف مشابه تفاوت معنی­دار آماری از نظر آزمون مقایسه میانگین حداقل اختلاف معنی­دار (LSD) در سطح احتمال 5 درصد ندارند.

 

 

 

ادامه جدول 3 مقایسه میانگین اثر تیمارهای مختلف پلت کردن بر برخی صفات رشدی و عملکردی سیب‌زمینی

تیمار

 

کلروفیل a

 

کلروفیل b

 

کلروفیل (a+b)

 

کاروتنوئید

 

Fv/fm                   

عملکرد پروتئین

(kg.ha-1)

Z + CS + CH + SP

74/3 a

86/1 a

18/4 a

93/0 b-d

95/0 b-d

91/176 a

Z + CS + CH

04/3 b-f

34/1 b-f

37/3 b-e

96/0 b-d

94/0 b-e

44/120 c-g

Z + CS + SP

32/3 b

39/1 b-d

61/3 b

08/1 ab

01/1 a-c

02/162 a-c

Z + CS

78/2 f

35/1 b-e

09/3 ef

94/0 b-d

91/0 c-f

87/113 c-g

Z + SS + CH + SP

93/2 d-f

51/1 bc

31//3 c-f

85/0 cd

04/1 ab

32/188 a

Z + SS + CH

08/3 b-e

60/1 ab

51/3 bc

84/0 d

99/0 a-c

1/143 a-e

Z + SS + SP

80/2 ef

36/1 b-e

12/3 d-f

99/0 b-d

08/1 a

44/131 b-f

Z + SS

97/2 c-f

39/1 b-d

30/3 c-f

93/0 b-d

00/1 a-c

33/98 d-g

C + CS + CH + SP

93/2 d-f

01/1 f

15/3 d-f

05/1 a-c

84/0 e-g

95/137 a-f

C + CS + CH

01/3 c-f

52/1 bc

38/3 b-e

96/0 b-d

85/0 d-g

9/72 g

C + CS + SP

23/3 bc

64/1 ba

63/3 b

03/1 b-d

81/0f g

58/108 c-g

C + CS

83/2 d-f

14/1 d-f

07/3 ef

09/1 ab

82/0 f g

82/103 d-g

C + SS + CH + SP

11/3 b-d

32/1 b-f

40/3 b-d

16/1 a

82/0 d-g

24/113 c-g

C + SS + CH

88/2 d-f

56/1 ab

29/3 c-f

93/0 b-d

84/0 e-g

83/107 d-g

C + SS + SP

86/2 d-f

05/1 ef

05/3 f

05/1 a-c

83/0 fg

4/92 f g

C + SS

05/3 b-f

48/1 bc

40/3 b-d

06/1 ab

78/0 g

26/150 a-d

Control

92/2 d-f

22/1 c-f

18/3 d-f

95/0 b-d

85/0 d-g

22//89 fg

LSD (p≤0.05)

Pr > F

29/0

32/0

27/0

20/0

11/0

47/53

0001/0

0001/0

0001/0

001/0

0001/0

003/0

در هر ستون، میانگین­های دارای حروف مشابه تفاوت معنی­دار آماری از نظر آزمون مقایسه میانگین حداقل اختلاف معنی­دار (LSD) در سطح احتمال 5 درصد ندارند.

 

 

وزن تر و خشک اندام­های هوایی

 براساس نتایج مقایسه میانگین اثر تیمارهای پلیتینگ، کاربرد کوکوپیت و سوپرفسفات خاکی (T12) به ترتیب با میانگین­های 83/450 و 78/67 گرم منجر به تولید بالاترین میزان وزن تر و خشک اندام­های هوایی گردید که در مقایسه با تیمار شاهد به­ترتیب افزایش8/33 و 72/29 درصدی نشان دادند همچنین تیمارها T1، T2 و T4 نیز با میانگین به ترتیب 17/347، 92/364 و8/356 بیشترین وزن تر بوته را به خود اختصاص دادند و تیمارهای T1، T5، T4، T2 ، T16، T16، T14، T3، T17، T7، T13، T11 و T16با بیشترین وزن خشک بوته در گروه مشترک قرار گرفتند. کمترین وزن تر و خشک بوته مربوط به تیمار T5 (چسب سلولزی+ کوکوپیت+ پوشش سوپرفسفات+ کیتوزان+ پلیمر سوپرجاذب ) به ترتیب با میانگین (15/237 گرم) و (42/35 گرم) به دست آمد (جدول 3). نتایج مقایسه بین دو سال اجرای آزمایش نشان داد که در سال دوم آزمایش وزن خشک بوته افزایش 84/13درصدی در مقایسه با سال اول داشت (جدول 4). در تحقیق مطلبی و رسائی (2014) بر روی گیاه ژربرا مشخص گردید که بیشترین میزان رشد رویشی، وزن تر و خشک ریشه، طول ریشه و تعداد گل در بستر کوکوپیت: خاک برگ دیده شد. این نتایج را می­توان به ویژگی­های فیزیکی مناسب کوکوپیت مانند تخلخل مناسب وظرفیت نگه داری رطوبت بالا نسبت داد. احتمالاً کوکوپیت در ترکیب با سایر مواد محیط مناسبی برای تأمین آب و عناصر غذایی گیاه فراهم کرده است (نوگرا و همکاران 2000).

 

 

جدول 4-مقایسه میانگین اثر سال بر برخی صفات رشدی و عملکردی سیب‌زمینی

سال اجرای آزمایش

درصد ماده خشک

وزن خشک بوته (g)

تعداد غده در بوته

شاخص برداشت غده تر

کلروفیل b       

کلروفیل (a+b)

کاروتنوئید

عملکرد کوانتوم فتوسنتزی Fv/fm

اول

a 90/14 

36/47a

56/7a

29/84a

48/1a

4/3a

92/0b

88/0b

دوم

b 85/16

31/8b

97/54b

69/82a

31//1b

31/3b

06/1a

93/0a

 

 

 

تعداد غده در بوته

بیشترین تعداد غده در بوته در تیمار T14 (کوکوپیت+ سوپرفسفات خاکی + کیتوزان) با میانگین22/10 و تیمار T13 (کوکوپیت+ سوپرفسفات خاکی+ کیتوزان+ پلیمر سوپرجاذب)  با میانگین 16/10 عدد به دست آمد که به ترتیب افزایش9/ 29و 47/26 درصدی در مقایسه با تیمار شاهد داشتند، همچنین تیمارهای T6، T7، T8، T5، T12، T16، T17، T2 وT1  با بیشترین وزن تر غده در بوته در گروه مشترک قرار گرفتند. کمترین میانگین صفت مربوط به تیمار T4 (زئولیت+ پوشش سوپرفسفات) با میانگین 82/5 عدد بود (جدول 3). بیشترین تعداد غده در سال دوم با میانگین 31/8 عدد به دست آمد که در مقایسه با سال اول افزایش02/9 درصدی داشت (جدول 4).

همچنین بیشترین عملکرد غده تر در تیمار T14 (کوکوپیت+ سوپرفسفات خاکی + کیتوزان) با میانگین 54/22 تن در هکتار بدست آمد که در مقایسه با شاهد افزایش 89/33 درصدی را داشت. تیمارهای T1، T2 و T4 به ترتیب با میانگین های 7/18، 24/18 و 84/17 تن در هکتار با بیشترین عملکرد غده سوپرالیت سیب­زمینی در یک گروه آماری قرار گرفتند (جدول 3). اسپکت و هاروی (2000) درمطالعه بر روی لوبیا قرمز مشاهده کردند که غلظت بالاتر سوپرجاذب قادر است میزان برخی از صفات همچون اجزای عملکرد، طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته و شاخص برداشت را به طور معنی­داری افزایش می­دهد. نتایج این آزمایش با نتایج پوراسماعیل و همکاران (2010) بر روی ارقام مختلف لوبیا قرمز مطابقت داشت .طبق نتایج این محققین بامصرف سوپرجاذب با غلظت هفت درصد عملکرد دانه در ارقام مختلف لوبیا قرمز، افزایش پیدا کرد. از طرفی افزایش عملکرد دانه تحت تاثیر غلظت بالای کیتوزان احتمالاً به دلیل جذب بیشتر و تاثیر آن بر تحریک فرایند­های فیزیولوژیکی، بهبود رشد رویشی و افزایش تثبیت CO2 ­می­باشد. نتایج برخی گزارش­ها نشان می­دهد که مصرف کیتوزان در گیاهان سویا (لوئان و همکاران 2006) و برنج (نیتار و همکاران 2004) سبب افزایش عملکرد دانه گردید.

 

شاخص برداشت غده

نتایج تجزیه تحلیل داده­های آزمایش نشان داد که پلتینگ غده­چه­های سیب­زمینی تاثیر معنی­داری بر شاخص برداشت نگذاشت، اما در مقایسه بین سال­های اجرای آزمایش، سال اول دارای بیشترین میانگین شاخص برداشت (29/84 درصد) بود که افزایش جزئی (89/1 درصدی) در مقایسه با سال دوم داشت (جدول 4).

 

رنگدانه­های فتوسنتزی

نتایج نشان داد که تیمار غده­چه سیب­زمینی با (زئولیت+ پوشش سوپرفسفات+ کیتوزان+ پلیمرسوپرجاذب) T1 منجر به افزایش میزان کلروفیل a، b و کلروفیل کل گردید که در مقایسه با شاهد به ترتیب افزایش 92/21، 40/34 و92/23 درصدی را نشان داد. همچنین تیمارهای T11، T6 و T14 با میانگین­های به ترتیب ( 64/1، 60/1 و 56/1 میلی گرم بر گرم وزن تر) بعد از تیمار T1 بیشترین میزان کلروفیل b را نشان دادند. همچنین کمترین میزان کلروفیل a، b و کل در تیمارهای T4 با میانگین (78/2)، T9 با میانگین (60/1) و تیمار T15 با میانگین (57/1 میلی گرم بر گرم وزن تر) را به خود اختصاص دادند(جدول3). در مقایسه میانگین اثر سال مشاهده گردید که بیشترین میزان کلروفیل b و کل (a+b) در سال دوم با میانگین  48/1 و 40/3 میلی­گرم بر گرم وزن تر به دست آمد که در مقایسه با سال اول به ترتیب افزایش 48/11 و 64/2 درصدی داشتند (جدول 4).

محتوی کلروفیل در برگ­ها شاخص مهمی در تعیین میزان فتوسنتز است (کوجا و همکاران 2007). سوپرجاذب در شرایط تنش خشکی سبب افزایش محتوای کلروفیل و پایداری غشای سیتوپلاسمی در گیاه ذرت، ریحان و آفتابگردان شد (سیدی وهمکاران 2014). کود دامی سبب افزایش مقدار کلروفیل a و bدر گیاه بابونه در شرایط تنش خشکی شد (احمدیان و همکاران 2010) سوپرجاذب به­عنوان یک ماده جذب کننده آب وسایر محلول­ها عمل کرده در نتیجه باعث افزایش مقدار کلروفیل می­ شود(دهباشی و همکاران 2014).  همچنین کیتوزان می­تواند با افزایش رنگیزه­های فتوسنتزی و حفظ آنها تحت شرایط تنش شوری و فعال نمودن فعالیت تعدادی از آنزیم­ها نظیر سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز، مقاومت گیاه را در شرایط تنش افزایش می­دهد (مهدوی و رحیمی 2013). کیتوزان می­تواند فتوسنتز، رشد گیاه، تحریک جذب مواد غذایی، جوانه­زنی و سبز شدن گیاهانی از قبیل پنبه، ذرت، سیب­زمینی، سویا، چغندرقند، گوجه­فرنگی و گندم را از طریق تاثیر بر رشد ریشه، افزایش سطح برگ، افزایش فعالیت آنزیم­های مؤثر در جوانه­زنی افزایش دهد (اسمایلی و همکاران 2014؛ دیپمالا و همکاران 2002). همچنین محققان اعلام کردند که کاربرد کیتوزان باعث کاهش اثر منفی تنش خشکی بر کلروفیل و افزایش رنگیزه­های فتوسنتزی در گیاه انگور گردید (گورنیک 2008) که با نتایج این آزمایش مطابقت دارد.

 

کاروتنوئید

نتایج مقایسات میانگین نشان داد که بیشترین میزان کاروتنوئید در T13 (کوکوپیت+ سوپرفسفات خاکی+ کیتوزان)  با میانگین 16/1 مشاهده گردید که نسبت به تیمار شاهد افزایش 10/18 درصدی را داشت و تیمارهای T12 ، T3، T16، T3 و T12 با میانگین های (09/1، 08/1، 06/1، 05/1 و 05/1 میلی گرم بر گرم وزن تر) با بیشترین مقدار کاروتنوئید در یک گروه آماری قرار گرفتند. کمترین میزان کاروتنوئید مربوط به تیمار T6 با میانگین 84/0 میلی­گرم بر گرم بافت تر بدست آمد (جدول3). همچنین بیشترین میزان کاروتنوئید در سال دوم با میانگین 06/1 میلی­گرم بر گرم بافت تر بدست آمد (جدول4). لیمپارچ و همکاران (2008) دریافتند، کیتوزان در افزایش محتوی کلروفیل نقش دارد و میتواند بیان ژن کلروپلاست برگ را تحت تأثیر قرار دهد، به­طوریکه موجب تغییرات در اندازه و توسعه کلروپلاست گردد. در همین راستا نتایج برخی تحقیقات نشان داد که مصرف کیتوزان باعث افزایش کلروفیل a، b ، کل و کاروتنوئید گردید (شیخا و الملکی 2011؛ دانگ و همکاران 2011).

 

بیشینه عملکرد کوانتومی فتوسیستم II  (Fv/Fm)

نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر فلورسانس (Fv/Fm) نشان­دهنده پتانسیل یا بیشینه عملکرد کوانتومی فتوسیستم II می­باشد (ژاو و همکاران 2007). بالاترین عملکرد کوانتومی فتوسیستم II در تیمار T11 (زئولیت + سوپرفسفات خاکی + پلیمر سوپرجاذب) با میانگین 08/1 بود که در مقایسه با تیمار شاهد (عدم پلیتینگ) افزایش 29/21 درصدی نشان داد و پس از آن تیمارهای  T5، T3، T8 و T6با میانگین­های (04/1، 01/1، 1 و 99/0) بیشترین نسبت را به خود اختصاص دادند و کمترین میانگین این صفت مربوط به تیمار T16 (کوکوپیت+ پوشش سوپرفسفات+ کیتوزان+ پلیمر سوپرجاذب) با میانگین 78/0 بود (جدول 3). بیشینه عملکرد کوانتومی فتوسیستم II در سال دوم آزمایش افزایش 37/5 درصد در مقایسه با سال اول داشت (جدول 4). بنابراین می­توان نتیجه گرفت استفاده از مواد جاذب رطوبت مثل زئولیت و پلیمر سوپرجاذب در پوشش غده­چه آب بیشتری در اختیار غده­چه قرار داده و سبب افزایش عملکرد کوانتومی گردید. که با نتایج آزمایش محمودی و افکاری(2020) که کاربرد پلیمر سوپرجاذب سبب افزایش عملکرد کوانتومی در گندم گردید. مطابقت دارد.

 

عملکرد پروتئین

نتایج تجزیه و تحلیل داده­های به دست آمده نشان داد که بیشترین عملکرد پروتئین (32/188 کیلوگرم در هکتار) در تیمار T5 (زئولیت+ سوپرفسفاتخاکی+ کیتوزان+ پلیمرسوپرجاذب) به دست آمد که افزایش 62/52 درصدی در مقایسه با تیمار شاهد(عدم پلتینگ) داشت و همچنین در گروه مشترک با تیمارهای T1، T3،T16،T6 و T9 قرار داشتند. کمترین میانگین عملکرد پروتئین غده در تیمار T10 (کوکوپیت+ پوشش سوپرفسفات+ کیتوزان) با میانگین 9/72 کیلوگرم در هکتار به دست آمد (جدول3). به نظر می­رسد به کاربردن زئولیت از طریق جلوگیری از اتلاف نیتروژن چه در توده کودی و یا در خاک توانسته نیتروژن بیشتری در اختیار گیاه قرار دهد و با افزایش مصرف نیتروژن، پروتئین غده را افزایش دهد. هر گونه اثرگذاری بر جذب وسوخت و ساز نیتروژن میتواند اثر مستقیم بر سرعت سنتز اسید نوکلئیک و پروتئین­ها به همراه داشته باشد (دانشیان  2009) در مطالعه ای بر روی تاثیر پلیمر سوپرجاذب و کود دامی بر خواص کمی و کیفی گیاه سویا مشاهده گردید که کاربرد پلیمر سوپرجاذب و کود دامی باعث افزایش عملکرد پروتئین نسبت به تیمار شاهد شد (روستایی و همکاران 2012).

 

 

نتایج همبستگی ساده بین صفات رشدی، عملکردی، فیزیولوژیکی و کیفی در جدول5 ارائه شده است. براساس نتایج به­دست آمده، عملکرد تر غده با صفات درصد ماده خشک، وزن تر بوته، وزن خشک بوته و تعداد غده همبستگی مثبت و معنی­دار داشت و شاخص برداشت با قطر ساقه، وزن خشک بوته، تعداد و عملکرد غده همبستگی منفی و معنی­دار داشتند. عملکرد پروتئین به­عنوان صفت مهم کیفی در سیب­زمینی با صفات همچون کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل،  بیشینه عملکرد کوانتومی فتوسیستم (Fv/Fm) II ، درصد ماده خشک و وزن خشک بوته همبستگی مثبت و معنی­دار و با صفات تعداد غده و شاخص برداشت همبستگی منفی و معنی دار داشت (جدول 5).

به­منظور خلاصه کردن تعداد تیمارهای آزمایشی و همچنین تعیین مؤثرترین ترکیب تیماری، گروه­بندی ترکیبات تیماری(تجزیه خوشه­ای) انجام شد که نتایج آن در شکل 1 ارائه شده است. براساس نتایج به­دست آمده،17 تیمار مورد آزمایش در سه کلاستر دسته­بندی شدند که کلاستر اول شامل شش ترکیب تیماری (T1، T3، T5، T7، T9، T16)، کلاستر دوم شامل هشت ترکیب تیماری (T2، T4، T5، T13، T25، T8، T14، T15 ، T17، T11) و کلاستر سوم شامل دو ترکیب تیماری (T10، T12) بودند. کلاستر اول از نظر صفات فیزیولوژیکی (از جمله قطر ساقه، درصد ماده خشک، کلروفیلa، کلروفیل b، کلروفیل کل(a+b)، عملکرد کوانتوم و عملکرد پروتئین) وکلاستر دوم شامل صفات عملکردی (وزن تر بوته، وزن خشک بوته، تعداد غده و عملکرد غده) که تیمار شاهد نیز در این کلاستر قرار گرفت و کلاستر سوم (شاخص برداشت و کارتنوئید) دارای بیشترین ضرایب بودند(شکل1). به­منظور درک بهتر همبستگی بین صفات و تعیین صفات مهم، تجزیه به مؤلفه‌های اصلی انجام شد که نتایج آن در شکل 2 ارائه شده است. نتایج نشان داد که مؤلفه اول حدود 51 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود نماینده صفات  قطر ساقه، درصد ماده خشک، تعداد غده، کلروفیل a ، کلروفیلb  ، کلروفیل کل(a+b) و عملکرد پروتئین غده بود و مؤلفه دوم که 21 درصد از تغییرات را شامل شده بود نماینده صفات وزن تر بوته، وزن خشک بوته و عملکرد غده بود. با توجه به نتایج به دست آمده مؤلفه اول را مؤلفه فیزیولوژیکی و مؤلفه دوم را مؤلفه عملکردی می­توان نام‌گذاری کرد که در مجموع 76 درصد از تغییرات را توجیه می­نمایند. نتایج تجزیه به مولفه های اصلی، نتایج تجزیه خوشه ای را تایید کرد چراکه دو مولفه بیشتر از 76 درصد تغییرات را توجیه می کنند.

 

B

 

 

 

شکل1- گروه­بندی ترکیب تیمارهای پلت کردن غده­چه­های سیب­زمینی

 

                      شکل 2- تجزیه به مؤلفه‌های اصلی صفات غده­چه­های پلت شده سیب­زمینی

1: قطر ساقه 2: درصد ماده خشک، 3: وزن تر بوته 4: وزن خشک بوته، 5: تعداد غده، 6: عملکرد غده تر، 7: شاخص برداشت، 8: کلروفیل a، 9: کلروفیل b 10: کلروفیل کل، 11: کارتنوئید 12: fv/fm13: عملکرد پروتئین

 

جدول 5- ضرایب همبستگی ساده (پیرسون) بین صفات غده سیب‌زمینی تحت تأثیر تیمارهای مختلف پلت بذر

 

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

2

07/0

                     

3

15/0

02/0-

                   

4

17/0

31/0

94/0

                 

5

02/0

18/0

18/0

21/0

               

6

15/0

02/0-

1

94/0

18/0

             

7

08/0-

1-

01/0

32/0-

19/0-

01/0

           

8

1/0

08/0

03/0-

02/0

19/0-

03/0-

08/0-

         

9

31/0

02/0-

1/0

12/0

12/0-

1/0

02/0

44/0

       

10

2/0

07/0

01/0

05/0

19/0-

01/0

07/0-

93/0

73/0

     

11

29/0-

04/0

03/0

01/0

21/0

03/0

05/0-

03/0

67/0-

27/0-

   

12

28/0

55/0

03/0-

16/0

19/0

03/0-

56/0-

1/0

1/0

12/0

16/0-

 

13

13/0

39/0

0

15/0

12/0-

0

4/0-

35/0

28/0

38/0

09/0-

47/0

 

 

1-

-9/0

-8/0

-7/0

-6/0

-5/0

-4/0

-3/0

-2/0

-1/0

0

1/0

2/0

3/0

4/0

5/0

6/0

7/0

8/0

9/0

1

 

همبستگی مثبت                                                               بدون همبستگی                                                                         همبستگی منفی

1: قطر ساقه 2: درصد ماده خشک، 3: وزن تر بوته 4: وزن خشک بوته، 5: تعداد غده، 6: عملکرد غده تر، 7: شاخص برداشت، 8: کلروفیل a، 9: کلروفیل b 10: کلروفیل کل، 11: کارتنوئید 12: fv/fm 13: عملکرد پروتئین

 

 

نتیجه­گیری

درحالت کلی پلت‌کردن غده­چه­ها با کوکوپیت، زئولیت، کیتوزان و پلیمر سوپرجاذب منجر به افزایش صفات رشدی و عملکردی از جمله افزایش  قطر ساقه، وزن تر بوته، وزن خشک بوته، تعداد و عملکرد غده تر گردید. همچنین کاربرد  کود سوپرفسفات در خاک نسبت به کاربرد پوششی آن در اکثر صفات نتایج بهتری را نشان داد. در مورد تاثیر پرکننده ­ها(زئولیت یا کوکوپیت) هر دو به یک نسبت اثر مطلوبی بر رشد و عملکرد گیاه داشتند. همچنین اثر کیتوزان و پلیمر سوپرجاذب بر صفاتی از قبیل کلروفیل a ، b،  کل (a+b) و کاروتنوئید غالب بود و منجر به افزایش این صفات گردید. در مورد عملکرد پروتئین کاربرد زئولیت ، کیتوزان و پلیمر سوپرجاذب در پلتینگ غده­چه منجر به افزایش عملکرد پروتئین گردید. به طور کلی پلت کردن با ترکیبات مختلف مورد آزمایش در این پروژه در مقایسه با عدم پلتینگ نتایج بسیار مطلوبی را به همراه داشت و منجر به افزایش صفات رشدی و عملکردی گردید. همچنین در مقایسه دو سال به طور کلی سال اول از سال دوم عملکرد بهتری را نشان داد.

 

سپاسگزاری

مولفین بر خود وظیفه می­دانند از رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی استان اردبیل آقای دکتر حسین کربلایی که در اجرای این تحقیق همکاری و مساعدت نمودند، کمال تشکر و قدردانی را داشته باشد.

Ahmadian AA, Ghanbari BA ,Syasr M, Heydari M, Ramroudi M and Mousavi Nick SM. 2010. Residual effects of chemical and animal fertilizers and compost on yield, yield components physiological characteristics and essential oil content of matricaria chamommilla L. under drought stress conditions. Iranian Journal of Field Crop Research, 8(4): 668-676. (In Persian)
Almasi H, Ghanbarzadeh B and Entezami AA. 2010. Physicochemical properties of starch–CMC–nanoclay biodegradable films. International Journal of Biological Macromolecules, 46(1): 1-5.
 Arnon DL. 1994. Copper enzymes in isolated chloroplasts, polyphenol oxidase in Beta vulgaris. Plant Physiology, 24:1-15
Asagi N, Ueno H, Sekiya H and Ogiwara H. 2008. Establishment of rice seedlings by direct sowing of multiple seed pellets on paddy soil covered with legume living mulch. Plant Production Science, 11: 361–365.
Basso B and Ritchie JT. 2005. Impact of compost, manure and inorganic fertilizer on nitrate leaching and yield for a 6 year maize- alfalfa rotation in Michigan. Agriculture, Ecosystems & Environment, 108:329-341.
Daneshian J, Hadi H and Jonoubi P.2009. Study of quantitative and quality characteristics of soybean genotypes in‌ deficit irrigation conditions. Iranian Journal of Crop Sciences, 11 (4):393-409.(in Persian).
Dehbashi S, Ladanmoghadam RA and Ghafourian A. 2014. The effect of superabsorbent in reducing drought stress on some physiological traits of marigold (Tagetes marigoid). Journal of Plant Environmental Physiology, 3: 72-81. (In Persian).
Deepmala K, Hemantaranjan A, Bharti S and Nishant Bhanu A. 2014. A future perspective in crop protection: chitosan and its oligosaccharides. Advances in Plants and Agriculture Research, 1 (1): 23-30.
Eshghi S, Mahmoodabadi MR, Abdi GR and Jamali B. 2010. Zeolite ameliorates the adverse effect of cadmium contamination on growth and nodulation of soybean plant (Glycine max L.). Journal of Biodiversity and Environmental Sciences, 4(10):43-50.
Ewing EE. 1997. The Physiology of vegetable crops. CAB International. United Kingdom. Pp. 295-344.‌‌Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO). 2015. Statistical Pocketbook, World Food and Agriculture. Accessed March 18, 2016. http://www.fao.org/3/a-i4691e.pdf
Ferrel RE, Fellers DA and Shepherd AD. 1969. Determination of free Lysineand Methioninein Amino acid-Forttified Wheat. Cereal Chemistry, 46: 614-620.
Gornik K, Grzesik M and Duda BR. 2008. The effect of chitosan on rooting of grapevine cuttings and on subsequent plant growth under drought and temperature stress. Journal of Fruit and Ornamental Plant Research, 16: 333-343.
Hassanpanah, D. and Azimi, J. 2011. Mini-tuber production potential of potato cultivars in repeated and conventional harvesting under in vivo condition. Journal of Food, Agriculture and Environment, 9(1): 398-403.
Koch E, Dittmann W, Lipa A, Menzel J, Necovar A, Van Vlieth A and Zach S. 2007. COST Action 725. Applications: Overview and erste ergebnisse. Proceedings of the Meteorologentagung, Hamburg, 10-14 September. COST 725, http://topshare. wur.nl/cost725.
 Li X, He JZ, Hughes JM, Liu YR, Zheng YM, 2014. Effects of Super-absorbent Polymers on a soil-corn system in the field. Applied soil Ecology, 73: 58-63.
Limpanavech P , Chaiyasuta S, Vongpromek R, Pichyangkura R, Khunwasi C and Chadchawan S. 2008. Chitosan effects on floral production, gene expression, and anatomical changes in the Dendrobium orchid. Scince Horticulture, 116: 65-72.
Luan LQ, Nagasawa N and Tamada M. 2006. Enhancement of plant growth activity of irradiated chitosan by molecular weight fractionation. Radioisotopes, 55: 21–27.
LommenWJM and Struik PC. 1995. Field performance of potato minitubers with different fresh weights and    conventional seed tubers: Multiplication factors and progeny yield variation. Potato Research, 38(2):159–169.
Mahdavi B and Rahimi A. 2013. Seed priming with chitosan improves the germination and growth performance of ajowan (Carum copticum) under salt stress. Eurasian Journal Bioscience,7: 69-76.
Mahmoudi H and Afkari A. 2020. Physiological traits of wheat in drought stress conditions. Crop Physiology Journal,
46(12): 131-147.(in Persian).
Mei1 J, Wang W, Shaobing P and Lixiao N.2017. Seed pelleting with calcium peroxide improves crop establishment of direct-seeded rice under waterlogging conditions. Scientificreports. Pp:16.
Mumpton F. 1999. La roca magica: Uses of natural zeolite in agriculture and industry. Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America, 96: 3467-3470.
Nitar N, Chandrkrachang S and Stevens SW. 2004. Application of chitosan in Myanmar’s agricultural sector. In proceedings of sixth asia-pacific: chitin and chitosan symposium, Singapore.
Noguera P, Abad M, Noguera V, Puchades R, and Maquieia E. 2000. Coconut coir waste, a new and ecologically-friendly peat substitute. International Society for Horticultural Science, 517, 279-286.
Pouresmail P, Habibi D, Tvasoli A, Zahedi H and Touhidi moghadam H. 2010. The Effect of Water  Super Absorbent Polymer on Agronomic and Physiological characters of  Redrought stress in greenhouse condition. d Bean  varities  under  and Water Consumption Efficiency of Different Cultivars under Drought Stress under Greenhouse Condition. Plant and Ecosystem, 5(21): 75-91.
Polat E, Karaca M, Demir H and Naci Onus, A, 2004. Use of natural zeolita (clinoptilolite) in agriculture. Journal of Fruit and Ornamental Plant Research, 12:183-189.
Ravichandran G, Venkatasalam E, Muthuraj R and Manorama K, 2015. A method to use very small size potato (Solanum tuberosum L.) tubers as seed. African Journal of Plant Science, 9(9): 352-359.
Verma R and Mehta DK.2019. Effect of seed pelleting and integrated nutrient management on seed quality of bell pepper (Capsicum annuum L.). International Journal of Chemical Studies, 7(1): 1419-1423.
Roustaie kh. Movahedi Dehnavi M. Khadem SA and Owliaie HR. 2012. Effect of different super absorbent polymer and animal manure ratios on the quantitative and qualitative characteristics of soybean under drought stress. Journal of Crops Improvement.Tehran. Iran. Pp.33-42.(in Persian).
Rykaczewska K. 2016. The potato minituber production from microtubers in aeroponic culture. Plant, Soil and Environment, 62(5): 210-214.
Ryu CHM, Jinwoo K, Okhee Ch, a, Seuk Hyun K and Chang Seuk P. Improvement of biological control capacity of Paenibacillus polymyxa E681 by seed pelleting on sesame. 2006. Biological Control, 39 :282–289
Seydi M, Safarinya H, Ghanbari F, and Sayari M. 2014. Evaluation of physiological indices of tomato plant under different irrigation intervals and super absorbent polymer A200. Journal of Crop Production and Processing, 12: 335-346. (In Persian).
Sheikha SA and AL-Malki FM. 2011. Growth and chlorophyll responses of bean plants to the chitosan applications. European Journal of Scientific Research, 50(1): 124-134.
Smiley R, Cook RJ, and Pauliz T. 2002. Seed treatment for sample grain cereals. Oregon State University, Pp: 87-97
       TaylorAG, Allen PS, Bennet MA, Bradford KJ, Burris JS and Misra MK. 1998. Seed enhancements. Seed Science Research, 8:245-256.
Wijesinha-Bettoni R and Mouille B. 2019.The Contribution of Potatoes to Global Food Security, Nutrition and Healthy Diets. American Journal of Potato Research, 96: 139-149.
Wróbel S. 2014. Assessment of possibilities of microtuber and in vitro plantlet seed multiplication in field conditions. Part 1: PVY, PVM and PLRV Spreading. American Journal of Potato Research, 91: 554–565.
Zahedi H and Tohidi Moghadam HR. 2011. Effect of drought stress on antioxidant enzymes activities with zeolite and selenium application in canola cultivars. Research on Crops Journal, 12(2): 388-392.
Zhao  GQ , Ma BL and Ren CZ. 2007. Growth, Gas Exchange, chlorophyll fluorescence, and ion content of naked oat in response to salinity. Journal of Crop Scince, 41: 123-131.