ارشاد ج، 1388. قارچهای ایران. انتشارات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی. تهران. ایران. 531 ص.
پیغامی ا، 1381. افزایش رشد گندم و کنترل بیولوژیکی Pythium ultimum Trow با آغشته کردن بذور گندم توسط استرین های Trichoderma harzianum Rifai. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی ، جلد 9، شماره 1،
صفحههای 31 تا 38.
راه خدایی ا و فرخی نژاد ر، 1383. فوزاریومهای همراه با پژمردگی آوندی در استانهای فارس و خوزستان و بررسی بیماریزایی گونههای غالب آن ها. خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. تبریز. ص 214.
زارع ر و ارشاد ج، 1376. گونههای فوزاریم جدا شده از غلات در منطقه گرگان. مجله بیماریهای گیاهی، جلد 33،
صفحههای 1 تا 14.
شریفی ر، حسینی م ر و نصر اصفهانی م، 1383. بررسی گونههای عامل پژمردگی فوزاریومی سیب زمینی در فریدن اصفهان. خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. تبریز. ص 210.
عبدالله زاده ج، محمدی گل تپه ا و روحانی ح، 1385. بررسی امکان کنترل بیولوژیکی عامل بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه آفتابگردان (Sclerotini asclerotiorum) توسط گونههای تریکودرما در شرائط آزمایشگاهی. مجله علوم کشاورزی، جلد 1، صفحه های 43 تا 56.
صارمی ح. 1377. اکولوژی و تاکسونومی گونههای فوزاریوم. جهاد دانشگاهی مشهد. 132 صفحه.
فلاحتی رستگار م، قلعه دزدانی ح و جعفرپور ب، 1379. اتیولوژی پوسیدگی خشک سیب زمینی در استان خراسان. خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، جلد دوم، اصفهان، ص 305.
لتانی س، طاهری ع و رهنما ک، ۱۳۸۵ . شناسائی و بیماریزایی گونههای فوزاریوم جدا شده از ریشه و طوقه ی سیب زمینی منطقه ی گرگان. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، جلد 13، شماره 3، صفحههای ۱۱۵ تا ۱۲۶.
مستوفی زاده قلمفرسا ر و بنی هاشمی، ض، 1378. تشخیص و بیماریزایی فوزاریومهای همراه سیب زمینی در جنوب شرقی استان فارس. خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. جلد دوم. اصفهان. ص 304.
مقصودلو ر، طاهری ع و رهنما ک، ۱۳۸۶ . شناسائی گونههای فوزاریوم جدا شده از ریشه و طوقه گندم در گرگان و تست بیماریزایی آنها مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، جلد 13، شماره 2، صفحههای 189 تا ۱۷۵ .
Akrami M, Ibrahimov ASh, Zafari DM and Valizadeh E, 2009. Control of Fusarium rot of Bean by combination of Trichoderma harzianum and Trichoderma asperellum in greenhouse condition. Agricultural Journal,4(3): 121-123.
Benitez T, Rincon AM, Limon CM and Condo NAC, 2004. Biocontrol mechanisms of
Trichoderma strains.
International Microbiology, 7: 249-260.
Boonpasart S, Kasetsuwan N, Puangsricharern V, Pariyakanok L and Jittpoonkusol T, 2002. Infectious keratitis at King Chulalongkorn memorial hospital: A-12-year retrospective study of 391 cases. Journal of the Medical Association of Thailand,85 (Suppl. 1): S217-S230.
Federico GR, Maria MR, Marcela F, Sofía NC & Adriana MT, 2007. Biological control by Trichoderma species of Fusarium solani causing peanut brown root rot under field conditions. Crop Protection, 26(4): 549-555.
Goldschmied RA, Friedman J and Block CS, 1993. Fusarium spp. isolated from non-ocular sites: A 10 year experience at an Israeli general hospital. Journal de Mycologie Medicale, 3: 99-102.
Harman GE, Howell CR, Viterbo A, Chet I and Lorito M, 2004. Trichoderma species – opportunistic, avirulent plant symbionts. Nature Reviews Microbiology, 2: 43-56.
Jarvis WR and Shoemer RA, 1978. Taxonomic status of Fusarium oxysporum causing foot and root rot of tomato. Phytopathplogy, 68: 1679-1680.
Krcmery V, Jesenska JrZ, Spanik S, Gyarfas J, Nogova J, Botek R, Mardiak J. Sufliarsky J, Sisolakova J, Vanickova M, Kunova A, Studena M and Trupl J, 1997. Fungaemia due to Fusarium spp. in cancer patients. Journal of Hospital Infection, 36: 223-228.
Monte E, 2001. Understanding Trichoderma: between biotechnology and microbial ecology. International Microbiology, 4: 1-4.
Mousseaux MR, Dumroese RK, James RL, Wenny DL and Knudsen GR, 1998. Efficacy of
Trichoderma harzianum as a biological control of
Fusarium oxysporum in container-grown Douglas-fir seedlings.
New Forests, 15(1): 11-20.
Mule Bailey BM, Cooke R and Logrieco A, 2004. Molecular diversity PCR- detection of toxigenic Fusarium species and ochratoxigenic fungi. Kluwer Academic Publishers, 669p.
Ordentlich A, Migheli Q and Chet I, 1991. Biological control activity of three Trichoderma isolates against Fusarium wilts of cotton and muskmelon and lack of correlation with their lytic enzymes. Journal of Phytopathology, 133: 177–186.
Papavizas GS, 1985. Trichoderma and Gliocladium. Biology, ecology and potential for biocontrol. Annual Review of Phytopathology,23: 23-54.
Rabodonirina M, Piens MA, Monier MF, Gueho E, Fiere D and Mojon M, 1994. Fusarium infections in immunocompromised patients: Case reports and literature review. European Journal of Clinical Microbiology and Infectious Diseases, 13: 152-161.
Rebell G, 1981. Fusarium infections in human and veterinary medicine. Pp. 210-220. In: Nelson PE, Toussoun TA and Cook RJ (eds.). Fusarium: Diseases, Biology and Taxonomy. Pennsylvania State University Press, University Park, Pennsylvania.
Sunil CD, Suresh M and Birendra S, 2007. Evaluation of Trichoderma species against Fusarium oxysporum f. sp. ciceris for integrated management of chickpea wilt. Biological Control, 40(1): 118-127.
Thangavelu R, Palaniswami A and Velazhahan R, 2004. Mass production of Trichoderma harzianum for managing Fusarium wilt of banana. Agriculture, Ecosystems and Environment, 103 (1): 259-263
Vismer HF, Marasas WFO, Rheeder JP and Joubert JJ, 2002. Fusarium dimerum as a cause of human eye infections. Medical Mycology, 40:399-406.
Wafaa MH and Amin AW, 2001. Efficiency of Trichoderma species in control of Fusarium rot, root knot and reniform nematode disease complex on sunflower. Pakistan Journal of Biological Sciences, 4(6): 679-683
Yang H,
Powell NT and
Barker KR, 1976. The influence of
Trichoderma harzianum on the root-knot
Fusarium wilt complex in cotton. Journal of Nematolology, 8(1): 81-86
Yates IE, Meredith F, Smart W, Bacon CW and Jaworski AJ, 1999. Trichoderma viride suppresses fumonisin B1 production by Fusarium moniliforme. Journal of Food Protection, 62(11): 1326- 1332.