برهکمنش اسیدهیومیک و فسفر بیولوژیک بر عملکرد لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.) در شرایط کم‌آبیاری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

2 گروه تولید و ژنتیک گیاهی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

چکیده

پژوهش حاضر به‌منظور بررسی اثر کم‌آبیاری و منابع کودی ازجمله کودهای‌زیستی و هیومیک‌اسید بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی لوبیا چیتی(Phaseolus vulgaris L.) توده بومی مشکین شهرانجام شد. آزمایش فاکتوریل درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی وسه تکرار در مشکین‌شهر باعرض جغرافیایی38 درجه و21 دقیقه و31 ثانیه عرض شمالی و طول جغرافیایی47 درجه و39دقیقه و53ثانیه طول شرقی وبهارسال 1399اجرا شد. فاکتور اول در دو سطح آبیاری کامل(100درصد ظرفیت زراعی با آب مصرفی 5500مترمکعب درهکتار) و کم‌آبیاری(70درصد ظرفیت زراعی با آب مصرفی3500مترمکعب درهکتار)، و فاکتور دوم منابع کودی در 6 سطح (کود شیمیایی فسفاته به عنوان شاهد، کود زیستی فسفات بارور2، نصف کود شیمیایی فسفاته+کود زیستی فسفات بارور2 (100گرم درهکتار)، کود شیمیایی فسفاته(150کیلوگرم درهکتار)+هیومیک‌اسید، کود زیستی فسفات بارور2+هیومیک‌اسید (10لیتر درهکتار) و نصف کود شیمیایی فسفاته+کود زیستی فسفات بارور2+هیومیک‌اسید) بود. با توجه به نتایج، اعمال کم‌آبیاری منجر به کاهش ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ و وزن برگ شد، در حالی که تیمار کودی به ویژه نصف کود شیمیایی فسفاته+کود زیستی فسفات بارور2+هیومیک‌اسید منجربه افزایش ارتفاع گیاه، تعداد برگ، تعداددانه و وزن صددانه شد. پروتئین دانه در تیمارهای واجد کود شیمیایی و بیولوژیک همزمان با کاربرد هیومیک‌اسید 19 درصد و بدون هیومیک‌اسید 12 درصد نسبت به شاهد افزایش داشت. به‌طور کلی با ترکیب کود زیستی و هیومیک‌اسید، و مصرف نصف کود شیمیایی، بیشترین عملکرد دانه (54/19گرم دربوته) در شرایط کم-آبیاری به‌دست آمد. بنابراین برای حفظ کیفیت و عملکرد دانه لوبیا چیتی در شرایط آبیاری با 70درصد آب محاسبه شده برای رسیدن به ظرفیت زراعی، تیمار نصف کود شیمیایی فسفاته+کود زیستی فسفات بارور2+هیومیک‌اسید توصیه می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Interaction of humic acid and biological phosphorus on the yield of pinto bean (Phaseolus vulgaris L.) in deficit irrigation conditions

نویسندگان [English]

  • Neda Hossinzadeh 1
  • Alireza Pirzad 2
1 Department of Plant Production and Genetics, Faculty of Agriculture, Urmia University, Urmia, Iran.
2 Department of Plant Production and Genetics, Urmia University, Urmia, Iran
چکیده [English]

This research was done, in order to investigate the effect of drought stress and some fertilizer sources, including biofertilizer and humic acid, on some morphological and physiological characteristics of pinto beans under drought stress conditions. A factorial experiment was carried out based on randomized complete block design with three replications in the Aghblag region (38º 21' 31" N latitude, 47º 39' 53" E longitude). The first factor was irrigation in two levels of full irrigation (100% of field capacity; FC) and deficit irrigation (70% FC), and the second factor was different sources of fertilizers in 6 levels (chemical P(150 kg/ha), biological P (100 g/ha Phosphate Barvar2), 50% chemical P+biological P, chemical P+humic acid (10 l/ ha), biological P+humic acid, 50% chemical P+biological P+humic acid). According to the results, the seficit irrigation led to a decrease in plant height, stem diameter, number of leaves and leaf weight, while the fertilizer treatment, especially 50% chemical P+biological P+humic acid caused to increase in plant height, number of leaves, number of seeds and 100-seed weight. Seed protein increased in the treatments with chemical and biological fertilizers at the same time (by 19% with humic acid and 12% without humic acid) compared to the control. In general, with the combination of bio-fertilizer and humic acid, and using half of the chemical fertilizer, the highest seed yield (19.54 g/plant) was obtained in deficit irrigation. Therefore, to maintain the quality and yield of pinto bean at 70% FC, the half of chemical P+biological P+humic acid is recommended.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Protein
  • Organic fertilizer
  • Biological fertilizer
  • Grain yield
  • Legume
  • Sustainable agriculture