تأثیر میزان و زمان کاربرد عصاره کیوی بر فرایندهای فیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی (Lycopersicon esculentum) آلوده به گل جالیز (Orobanche spp)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران

چکیده

اهداف: مطالعه به منظور بررسی اثرات عصاره کیوی بر فعالیت برخی  پارامترهای فیزیولوژی و رشد در گیاه گوجه فرنگی آلوده به گل جالیز می باشد.
 
مواد و روش­ها: در پژوهش حاضر عصاره کیوی در 3 غلظت 0،50% و 100% در سه دوره زمانی 20، 25 و 30 روز بر ریشه گوجه‌فرنگی به منظور کنترل گل جالیز اعمال گردید و آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد و برخی پارامترهای رشد، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز، محتوای پروتئین، فنل و آنتوسیانین بررسی شد.
 
یافته‌ها: نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد که عصاره کیوی در روز 30ام باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی، سطح برگ، ،طول ریشه،  پروتئین برگ و ریشه، فعالیت آنزیم کاتالاز برگ، محتوای فنل و آنتوسیانین شده و تعداد گل جالیز و زیست توده گل جالیز و فعالیت آنزیم کاتالاز ریشه و پراکسیداز ریشه را کاهش داده است. طول ساقه و فعالیت آنزیم پراکسیداز برگ در تیمار با کیوی تفاوت معنی داری با شاهد نداشته است.
 
نتیجه‌گیری: گل جالیز علف هرز انگلی است که فاقد کلروفیل و انگل مطلق ریشه گیاهان دولپه‌ای است و باعث کاهش رشد و عملکرد بسیاری از گیاهان زراعی ازجمله گوجه‌فرنگی می‌شود. به نظر می‌رسد عصاره کیوی با داشتن مهارکننده آنزیم پکتین متیل استراز، در بازدارندگی رشد گل جالیز نقش مؤثری داشته است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Effects of Kiwi on Physiology Parameters in Tomato (Lycopersicon esculentum) Infected With Broomrapes (Orobanche spp)

نویسندگان [English]

  • Asrin Arshi
  • Azam Salimi
  • Maryam Chavoushi
چکیده [English]

Background and Objective: The goals of study were to recognize the effect of Kiwi on physiology and growth parameters in tomato infected with broomraps.
 
Materials and Methods: In this study the effect of kiwi (0, 50% and 100%) in three times (20, 25 and 30 days) on growth parameters, antioxidant enzymes activities catalase and ascorbat peroxidase, protein, phenol and anthocyanin content were studied. This study was designed in randomized complete design with four replications.
 
Results: The results showed that kiwi in 30 days increased shoot fresh weight shoot dry weight, leaf area, root length, leaf and root protein content, leaf catalase enzyme activity, phenol and anthocyanin content and reducedbroomrapenumber and biomass of broomrape and rootcatalase and root peroxidase enzyme activity.  Kiwi treatments had no effect on shoot length and leaf peroxidase enzyme activity.
 
Conclusion: Broomrapes without chlorophyll and parasites of root of plant are one of the abiotic stresses that limit plant growth and crop production such as tomato. As a result kiwi treatment inhibited pectin methyl esterase and reduced growth of broomrape.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Antioxidant Enzyme
  • Biotic Stress
  • Broomrape
  • Kiwi
  • Tomato
  
Afroz A, Chaudhry Z, Rashid U, Ali GM, Nazir F, Iqbal J and Khan MR. 2011. Enhanced resistance against bacterial wilt in transgenic tomato (Lycopersicon esculentum) lines expressing the Xa21 gene. Plant Cell, Tissue and Organ Culture, (PCTOC) 104:227-237.
Amiri S, Nosratti I, Mohammadi Gh R,  Kahrizi D and  Sharifi R. (2018).Rye (Secale cereale L.) and Plant Probiotics Interaction on Controlof Branched Broomrape (Phelipanche ramose) on Tomato (Solanum lycopersicum) Sivand and Super Strain BCultivars.Journal of Sustainable Agriculture and Production Science. 28(1): 139-149.
Bradford MM. 1976. A rapid and sensitive method for the quantitation of microgram quantities of protein utilizing the principle of protein-dye binding. Analytical Biochemistry, 72:248-254.
Camardella L, Carratore V, Ciardiello MA, Servillo L, Balestrieri C and Giovane A. 2000. Kiwi protein inhibitor of pectin methylesterase: Amino‐acid sequence and structural importance of two disulfide bridges. European Journal of Biochemistry, 267:4561-4565.
Dhindsa, Rajinders, Plumb-Dhindsa P and Thorpe T. 1981. Leaf senescence: correlated with increased levels of membrane permeability and lipid peroxidation and decreased levels of superoxide dismutase and catalase. Experimental Botany, 32:93-101.
Diaz C, Saliba-Colombani V, Loudet O, Belluomo P, Moreau L, Daniel-Vedele F, Morot-Gaudry J-F and Masclaux-Daubresse C. 2006. Leaf yellowing and anthocyanin accumulation are two genetically independent strategies in response to nitrogen limitation in Arabidopsis thaliana. Plant and Cell Physiology, 47:74-83.
Giovane A, Laratta B, Loiudice R, Quagliuolo L, Castaldo D and Servillo L. 1996. Determination of residual pectin methylesterase activity in food products. Biotechnology and Applied Biochemistry, 23:181-184.
Hershenhorn J, Eizenberg H, Dor E, Kapulnik Y and Goldwasser Y. 2009. Phelipanche aegyptiaca management in tomato. Weed Research, 49:34-47.
Jolie RP, Duvetter T, Houben K, Vandevenne E, Van Loey AM, Declerck PJ, Hendrickx ME and Gils A. 2010. Plant pectin methylesterase and its inhibitor from kiwi fruit: Interaction analysis by surface plasmon resonance. Food Chemistry, 121:207-214.
Nakano Y and Asada K. 1981. Hydrogen peroxide is scavenged by ascorbate-specific peroxidase in spinach chloroplasts. Plant and Cell Physiology 22:867-880.
Nasouhi Gh and Koushaki, MH. 2003. Tomatoes in the greenhouse. Publication of Nasouh (in Persian).
Press MC, Scholes JD and Barker MG. 1999 Physiological plant ecology. Physiological plant ecology Blackwell, Oxford:175-197.
Rastegar MA. 2003. General Agriculture. Publication of Tehran University. (In Persian).
Singleton V and Rossi JA. 1965. Colorimetry of total phenolics with phosphomolybdic-phosphotungstic acid reagents. American Journal of Enology and Viticulture, 16:144-158.