بررسی اثر بازدارندگی سه گونه از قارچ Trichoderma روی رشد سه گونه از قارچ Fusarium‌ در شرایط آزمایشگاهی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز

چکیده

      گونه‌های جنس فوزاریوم از عوامل بیماری‌زای گیاهی مهم و اقتصادی به شمار می‌روند. روش‌های رایج کنترل بیماری به تنهایی از کارآیی لازم برخوردار نمی‌باشند، لذا استفاده از استراتژی‌های جایگزین از جمله کنترل زیستی از جایگاه ویژه‌ای در مدیریت بیماری‌های ناشی از این قارچ برخوردار می‌باشد. در این راستا اثر بازدارندگی از رشد سه گونه از قارچ تریکودرما، شامل Trichoderma harzianum, T. longibrachiatum و T. tomentosum روی سه گونه از قارچ فوزاریوم شامل F. monliforme, F. semitectum و F. solaniدر شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت، آزمایش‌ها به دو صورت کشت متقابل آنتاگونیست و قارچ بیمارگر و تاثیر مواد فرار عوامل آنتاگونیست در بازداری از رشد قارچ‌های بیمارگر روی محیط کشت PDA، در دمای 25 درجه سانتی گراد و در پنج تکرار انجام گرفتند و قطر پرگنه‌ها به ترتیب شش و چهار روز پس از کشت اندازه گیری گردید در آزمایش کشت متقابل بیشترین درصد بازدارندگی از رشد در تیمارT. harzianum / F. moniliforme‌ و کمترین آن در تیمار T. tomentosum / F. solani مشاهده شد. در آزمایش کشت متقابل همچنین مشاهده گردید که اثر بازدارندگی گونه‌های تریکودرما روی رشد میسلیومیF. moniliforme‌ در سطح احتمال 5%معنی دار نبوده، در صورتی که اثرات متفاوتی (p< 0.05) روی رشد میسلیومی دو گونه دیگر فوزاریوم مشاهده گردید. در تیمارهای مربوط به تولید مواد فرار نتایج متفاوتی حاصل گردید، به طوری که بیشترین ممانعت از رشد در تیمار T. tomentosum / F. solani و کمترین آن در تیمار
T. tomentosum / F. semitectum مشاهده گردید. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که برهمکنش گونه‌های مختلف تریکودرما با گونه‌های مختلف جنس فوزاریوم متفاوت می‌باشد، بنابراین بررسی های اولیه قبل از استفاده تجاری از گونه‌های تریکودرما در برنامه‌های مدیریت تلفیقی بیماری‌های گیاهی ضروری می‌باشد.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Inhibitory Effects of Three Trichoderma Species Against three Species of Fusarium in Laboratory Conditions

نویسندگان [English]

  • A Khodaei
  • M Arzanlou
  • A Babai Ahari
چکیده [English]

     The gnu Fusarium encompasses economically important plant pathogens. The common strateigies for the disease control, alone, are not fully efficient. Hence, the use of alternatives methods is necessary for the disease management.  In present study, the inhibitory effects of three Trichoderma species (T. harzianum, T. longibrachiatum and T. tomentosum) against three species of Fusarium (F. monoliforme, F. semitectum and F. solani) were evaluated in laboratory conditions on PDA medium in 25oC and five replicates. Experiments were conducted in two parts: dual culture and the effects of volatiles against pathogenic fungi and colony diameters were measured six and four days after incubation, respectively. In dual culture test the highest inhibitory effect was related to T. harzianum / F. moniliforme treatment while the lowest effect was observed in T. tomentosum / F. solani treatment. Inhibitory effects of three Trichoderma species on mycelial growth of F. moniliforme ‌did not significantly different (p< 0.05), while they had significantly different effects (p<0.05) on the other two Fusarium species. Treatments related to volatile production had different results, so that the most and the least inhibitory effects were observed in T. tomentosum / F. solani and T. tomentosum / F. semitectum treatments, respectively. The overall results of this study showed that there are significant differences in interaction among the different Trichoderma species and Fusarium species; such that, primary tests on the efficacy of Trichoderma species on target plant pathogenic fungi is necessary before commercial usage of such products.   

کلیدواژه‌ها [English]

  • Antagonistic Agents
  • Biological control
  • Fusarium
  • Mycelial Growth
  • Trichoderma
  • Volatiles

مراجع

ارشاد ج، 1388. قارچ‌های ایران. انتشارات سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی. تهران. ایران. 531 ص.
 
پیغامی ا، 1381. افزایش رشد گندم و کنترل بیولوژیکی Pythium ultimum Trow با آغشته کردن بذور گندم توسط استرین های Trichoderma harzianum Rifai. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی ، جلد 9، شماره 1،
صفحه­های 31 تا 38.
 
راه خدایی ا و فرخی نژاد ر، 1383. فوزاریوم‌های همراه با پژمردگی آوندی در استان‌های فارس و خوزستان و بررسی بیماری‌زایی گونه‌های غالب آن ها. خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. تبریز. ص 214.
 
زارع ر و ارشاد ج، 1376. گونه‌های فوزاریم جدا شده از غلات در منطقه گرگان. مجله بیماری‌های گیاهی، جلد 33،
صفحه­های 1 تا 14.
 
شریفی ر، حسینی م ر و نصر اصفهانی م، 1383. بررسی گونه‌های عامل پژمردگی فوزاریومی سیب زمینی در فریدن اصفهان. خلاصه مقالات شانزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. تبریز. ص 210.
 
عبدالله زاده ج، محمدی گل تپه ا و روحانی ح، 1385. بررسی امکان کنترل بیولوژیکی عامل بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه آفتابگردان (Sclerotini asclerotiorum) توسط گونه‌های تریکودرما در شرائط آزمایشگاهی. مجله علوم کشاورزی، جلد 1، صفحه های 43 تا 56.
 
صارمی ح. 1377. اکولوژی و تاکسونومی گونه‌های فوزاریوم. جهاد دانشگاهی مشهد. 132 صفحه.
 
فلاحتی رستگار م، قلعه دزدانی ح و جعفرپور ب، 1379. اتیولوژی پوسیدگی خشک سیب زمینی در استان خراسان. خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، جلد دوم، اصفهان، ص 305.
 
لتانی س، طاهری ع و رهنما ک، ۱۳۸۵ . شناسائی و بیماری‌زایی گونه‌های فوزاریوم جدا شده از ریشه و طوقه ی سیب زمینی منطقه ی گرگان. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، جلد 13، شماره 3، صفحه‌های ۱۱۵ تا ۱۲۶.
 
مستوفی زاده قلمفرسا ر و بنی هاشمی، ض، 1378. تشخیص و بیماری‌زایی فوزاریوم‌های همراه سیب زمینی در جنوب شرقی استان فارس. خلاصه مقالات چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. جلد دوم. اصفهان. ص 304.
 
مقصودلو ر، طاهری ع و رهنما ک، ۱۳۸۶ . شناسائی گونه‌های فوزاریوم جدا شده از ریشه و طوقه گندم در گرگان و تست بیماری‌زایی آن‌ها مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، جلد 13، شماره 2، صفحه‌های 189 تا ۱۷۵ .
 
Akrami M, Ibrahimov ASh, Zafari DM and Valizadeh E, 2009. Control of Fusarium rot of Bean by combination of Trichoderma harzianum and Trichoderma asperellum in greenhouse condition. Agricultural Journal,4(3): 121-123.
Benitez T, Rincon AM, Limon CM and Condo NAC, 2004. Biocontrol mechanisms of Trichoderma strains. International Microbiology, 7: 249-260.
Boonpasart S, Kasetsuwan N, Puangsricharern V, Pariyakanok L and Jittpoonkusol T, 2002. Infectious keratitis at King Chulalongkorn memorial hospital: A-12-year retrospective study of 391 cases. Journal of the Medical Association of Thailand,85 (Suppl. 1): S217-S230.
 
Dennis, C. and Webster, J. 1971a. Antagonistic properties of species group of Trichoderma I: Production of nonvolatile antibiotics. Transactions of the British Mycological Society, 57: 25-39.
 
Dennis C, Webster J (1971b). Antagonistic properties of species groups of Trichoderma II. Production of non-volatile antibiotics. Transactions of the British Mycological Society, 57: 41-48.
 
Federico GR, Maria MR, Marcela F, Sofía NC & Adriana MT, 2007. Biological control by Trichoderma species of Fusarium solani causing peanut brown root rot under field conditions.  Crop Protection, 26(4): 549-555.
 
Goldschmied RA, Friedman J and Block CS, 1993. Fusarium spp. isolated from non-ocular sites: A 10 year experience at an Israeli general hospital. Journal de Mycologie Medicale, 3: 99-102.
 
Harman GE, Howell CR, Viterbo A, Chet I and Lorito M, 2004. Trichoderma species – opportunistic, avirulent plant symbionts. Nature Reviews Microbiology, 2: 43-56.
 
Jarvis WR and Shoemer RA, 1978. Taxonomic status of Fusarium oxysporum causing foot and root rot of tomato. Phytopathplogy, 68: 1679-1680.
 
Krcmery V, Jesenska JrZ, Spanik S, Gyarfas J, Nogova J, Botek R, Mardiak J. Sufliarsky J, Sisolakova J, Vanickova M, Kunova A, Studena M and Trupl J, 1997. Fungaemia due to Fusarium spp. in cancer patients. Journal of Hospital Infection, 36: 223-228.
Manczinger L, Antal Z and Kredics L, 2002. Ecophysiology and breeding of mycoparasitic Trichoderma strains. Acta Microbiologica et Immunologica Hungarica, 49 (1): 1-14.
Monte E, 2001. Understanding Trichoderma: between biotechnology and microbial ecology. International Microbiology, 4: 1-4.
 
Mousseaux MR, Dumroese RK, James RL, Wenny DL and Knudsen GR, 1998. Efficacy of Trichoderma harzianum as a biological control of Fusarium oxysporum in container-grown Douglas-fir seedlings. New Forests, 15(1): 11-20.
 
Mule Bailey BM, Cooke R and Logrieco A, 2004. Molecular diversity PCR- detection of toxigenic Fusarium species and ochratoxigenic fungi. Kluwer Academic Publishers, 669p.
 
Ordentlich A, Migheli Q and Chet I, 1991. Biological control activity of three Trichoderma isolates against Fusarium wilts of cotton and muskmelon and lack of correlation with their lytic enzymes. Journal of Phytopathology, 133: 177–186.
 
Papavizas GS, 1985. Trichoderma and Gliocladium. Biology, ecology and potential for biocontrol. Annual Review of Phytopathology,23: 23-54.
 
Rabodonirina M, Piens MA, Monier MF, Gueho E, Fiere D and Mojon M, 1994. Fusarium infections in immunocompromised patients: Case reports and literature review. European Journal of Clinical Microbiology and Infectious Diseases, 13: 152-161.
 
Rebell G, 1981. Fusarium infections in human and veterinary medicine. Pp. 210-220. In: Nelson PE, Toussoun TA and Cook RJ (eds.). Fusarium: Diseases, Biology and Taxonomy. Pennsylvania State University Press, University Park, Pennsylvania.
 
Sunil CD, Suresh M and Birendra S, 2007. Evaluation of Trichoderma species against Fusarium oxysporum f. sp. ciceris for integrated management of chickpea wilt. Biological Control, 40(1): 118-127.
Thangavelu R, Palaniswami A and Velazhahan R, 2004. Mass production of Trichoderma harzianum for managing Fusarium wilt of banana. Agriculture, Ecosystems and Environment, 103 (1): 259-263
 
Vismer HF, Marasas WFO, Rheeder JP and Joubert JJ, 2002. Fusarium dimerum as a cause of human eye infections. Medical Mycology, 40:399-406.
 
Wafaa MH and Amin AW, 2001. Efficiency of Trichoderma species in control of Fusarium rot, root knot and reniform nematode disease complex on sunflower. Pakistan Journal of Biological Sciences, 4(6): 679-683
 
Yang H, Powell NT and Barker KR, 1976. The influence of Trichoderma harzianum on the root-knot Fusarium wilt complex in cotton. Journal of  Nematolology, 8(1): 81-86
 
Yates IE, Meredith F, Smart W, Bacon CW and Jaworski AJ, 1999. Trichoderma viride suppresses fumonisin B1 production by Fusarium moniliforme. Journal of Food Protection, 62(11): 1326- 1332.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار