بهبود تجمع عناصر غذایی پر و کم نیاز در ذرت با کاربرد کودهای زیستی و شیمیایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشکده کشاورزی- دانشگاه بوعلی سینا همدان

2 گروه زراعت واصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه مراغه

3 گروه اگرواکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد

4 عضو هیات علمی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی میاندوآب

چکیده

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود شیمیایی و زیستی بر عملکرد و جذب عناصر ماکرو و میکرو در دانه‌ ذرت، آزمایشی در سال زراعی 1392 در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. فاکتور اول (A) شامل کود شیمیایی در سه سطح a1: بدون کود، a2: کود نیتروژنه و a3:50 درصد کود نیتروژنه + 50 درصد کود فسفره و فاکتور دوم (B) شامل کود زیستی در چهار سطح b1: عدم تلقیح، b2: نیتروکسین، b3: بارور2 و b4: بارور2 + نیتروکسین بود. نتایج نشان داد کاربرد کودهای شیمیایی سبب بهبود عملکرد کمی و کیفی دانه گردید، به ویژه زمانی که عنصر فسفر به همراه نیتروژن مورد استفاده قرار گرفت. مصرف50 درصد (N+P) نسبت به عدم مصرف کودهای شیمیایی، 63/23 درصد عملکرد دانه، 10 درصد پروتئین، 9 درصد فسفر، 10 درصد پتاسیم، 5 درصد آهن و 7 درصد روی دانه را افزایش داد. کاربرد کودهای زیستی نیتروکسین و بارور2 به صورت توأم مؤثرتر از کاربرد انفرادی آن‌ها بود. بر اساس ترکیبات تیماری، کاربرد توأم کودهای زیستی و شیمیایی در بهبود صفات کیفی مؤثرتر از کاربرد جداگانه آن‌ها می‌باشد. به طوری که ترکیب تیماری نیتروکسین + فسفات بارور2 + 50 درصد (P+N) موجب افزایش 80 درصدی عملکرد، 22 درصد پروتئین، 50 درصد فسفر و پتاسیم و 9 درصد آهن دانه نسبت به شاهد گردید. همچنین افزایش دسترسی به فسفر توسط کودهای شیمیایی و زیستی، اثر رقابتی بر جذب عنصر روی داشته و سبب کاهش آن در دانه گردید.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Improvement of Macro and Micro Nutrients Accumulation in Maize (Zea mays L.) Grain by Application of Chemical and Biological Fertilizers

نویسندگان [English]

  • Abdollah Javanmard 1
  • Hamid Mustafavi 2
  • Asad Khezri 3
  • Soleiman Mohammadi 4
چکیده [English]

In order to investigate  the effect of different levels of bio and chemical fertilizers on yield and macro and micro nutrient elements absorption in maize (Zea mays L.) grain, a field experiment was carried out at the faculty of Agriculture, University of Maragheh in 2013 growing season.  Experiment was arranged as  factorial based on randomized complete block design (RCBD) with four replications. The first factor (A) included 3 levels of chemical fertilizer including a1: control, without any fertilizer, a2: %100 nitrogen fertilizer and a3:%50 nitrogen + 50% phosphorus and the second factor (B) comprised of biofertilizer application with 4 levels  as b1: control, without any biofertilizer, b2: inoculation by Nitroxin, b3: inoculation by Phosphate Barvare-2 and b4: inoculation by Nitroxin and Barvare-2. Results showed that chemical fertilizer application improved quantitative and qualitative yield of maize grain, especially, as phosphorus and nitrogen were applied together. Application of 50% (N+P) in comparison to non-application of chemical fertilizer, increased grain yield (23.63%), grain protein content (10%), phosphorus (9%), potassium (10%), iron (5%) and zinc (7%) concentrations. Also co-application of Nitroxin and Barvare-2 were more effective than application individually. According to interaction between two factors, maize quantitative and qualitative yield improved by together application of fertilizers better than they applied individually. Nitroxin +Barvare-2+ 50% (N+P)  increased grain yield by 80%, protein 22%, phosphorus and potassium 50% and iron 9% compared with control. Also phosphor availability by chemical and biofertilizers had competition effect for Zn absorption, and caused reduction in grain.


کلیدواژه‌ها [English]

  • Nutrient Uptake
  • Nitroxin
  • Protein Content
  • Yield