ارزیابی کشت مخلوط آفتابگردان و لوبیا چیتی به روش افزایشی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی

2 دانشگاه پیام نور

چکیده

در راستای تحقق کشاورزی پایدار آزمای ی به صورت کشت مخلوط آفتابگردان و لوبیا چیتی به روش افزایشی در سال زراعی 1387 در منطقه چاوشقلی واقع در 10 کیلومتری جنوب غربی شهرستان خوی اجرا گردید. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل 8 تیمار کشت مخلوط افزایشی (آفتابگردان با تراکم 4 بوته در متر مربع + لوبیا چیتی به ترتیب با تراکم­های چهار، هشت، 12، 16، 20، 24، 28 و 32 بوته در متر مربع)، همراه با یک تیمار کشت خالص آفتابگردان با تراکم چهار بوته در متر مربع و یک تیمار کشت خالص لوبیا چیتی با تراکم 40 بوته در متر مربع بودند. نتایج نشان دادند که در آفتابگردان اثر کشت مخلوط روی ارتفاع بوته، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در واحد سطح کشت معنی دار بود. بیشترین قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در واحد سطح کشت در تیمار کشت خالص آفتابگردان مشاهده شد. در لوبیا چیتی نیز بیشترین ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، تعداد انشعاب در بوته، تعداد نیام در بوته، عملکرد دانه در بوته در حالت کشت مخلوط و در تیمار 3S = کشت مخلوط 100 درصد آفتابگردان (چهار بوته در متر مربع) + 10 درصد لوبیا چیتی (چهار بوته در متر مربع) و بیشترین عملکرد دانه در واحد سطح کشت نیز در تیمار کشت خالص لوبیا چیتی مشاهده شد. بالاترین LER  به مقدار 353/1 به تیمار7S، کشت مخلوط 100 درصد آفتابگردان (چهار بوته در متر مربع) + 50 درصد لوبیا چیتی (20 بوته در متر مربع) تعلق داشت در نتیجه این ترکیب مخلوط با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده کرده و جهت کشت قابل توصیه است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of sunflower (Heliantus annus L.) and pinto bean (Phaseolus vulgaris L.) intercropping based on additive method

نویسندگان [English]

  • Ali Nasrollahzadeh Asl 1
  • Ali Chavoshgoli 1
  • Ebrahim Valizadegan 1
  • Reza Valiloo 1
  • Vahid Nasrollahzadeh Asl 2
چکیده [English]

In order to achieve sustainable agricultural systems, a field experiment was conducted at chavoshgoli region; 10 Km south-west of khoy city in 2007, as monocropping and intercropping of sunflower and pinto bean in additive method. The experiment carried out using randomized complete block design with three replications and 10 treatments. The treatments were as follows: Eight treatments of additive intercropping (with densities of 4 plants/m2 for sunflower and 4; 8; 12; 16; 20; 24; 28 and 32 plants/m2 for pinto bean), one sole cropping of sunflower (4 plants/m2) and one sole cropping of pinto bean (40 plants/m2). For sunflower, the results showed that the effect of intercropping was significant on plant height; diameter of head; number of seed per head and grain yield. The maximum diameter of head; number of seed in head and seed yield per unit were obtained from sole cropping of Sunflower. For pinto bean the maximum plant height; number of leaves and branches per plant; number of pods per plant; grain yield per plant were obtained from S3 treatment (sunflower with density of 4 plants/m2+ pinto bean with density of 4 plants/m2) and Maximum grain yield per unit was obtained from sole cropping treatment of pinto bean. The maximum LER (1.353) was obtained for S7 treatment (sunflower with density of 4 plants/m2+ pinto bean with density of 20 plants/m2). We can infer that these two crops have used more environmental resources and this treatment (S7) was, therefore recommended at the best intercropping pattern in this experiment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intercropping
  • pinto bean
  • Sunflower
  • Yield and LER